مقاله اثر سن، سطح تحصیلات و سابقه کار کارکنان بر توانمندسازی و رفتار نوآورانه آنان مطالعه موردی: سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی رشت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر سن، سطح تحصیلات و سابقه کار کارکنان بر توانمندسازی و رفتار نوآورانه آنان مطالعه موردی: سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی رشت دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر سن، سطح تحصیلات و سابقه کار کارکنان بر توانمندسازی و رفتار نوآورانه آنان مطالعه موردی: سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی رشت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر سن، سطح تحصیلات و سابقه کار کارکنان بر توانمندسازی و رفتار نوآورانه آنان مطالعه موردی: سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی رشت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر سن، سطح تحصیلات و سابقه کار کارکنان بر توانمندسازی و رفتار نوآورانه آنان مطالعه موردی: سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی رشت :

تعداد صفحات:۱۸
چکیده:
تغییرات محیطی و افزایش رقابت جهانی، موضوع توانمندسازی کارکنان را در کانون توجه مدیران قرار داده است . از سوی دیگرسازمان ها تنها با نوآوری می توانند بر مشکلات محیط های پویا و رقابتی شدید فائق آیند . مدیریت منابع انسانی معطوف به سیاست ها، اقدامات و سیستم هایی است که رفتار، طرز فکر و عملکرد کارکنان را تحت تأثیر قرار می دهند. مقاله حاضر پژوهشی میدانی است که تآثیر فاکتورهای سن، تحصیلات و سابقه کار را بر روی توانمندسازی و رفتار نوآورانه بررسی می کند . جامعه آماریپژوهش، سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی رشت است. حجم نمونه بر اساس روش نمونه گیدری تصدادفی ساده و تعداد نمونه۳۸۱ نفر از بین کارکنان ۳ ایستگاه بود. در این پژوهش از دو پرسشنامه خودگزارشی با ۲۱ گویه یکی برای سنجش توانمندسازی کارکنان و دیگری برای سنجش رفتار نوآورانه کارکنان استفاده شد. در این پژوهش، پایایی پرسشنامه های توانمندسازی و رفتار نوآورانه با استفاده از ضرایب آلفای کرونباخ محاسبه گردید که به ترتیب برابر با ۰/۸۴و ۰/۸۲ می باشد. بر طبق نتایج به دست آمده به غیر از فاکتور تحصیلات سایر فاکتورها سبب اختلا معنی داری در توانمندسازی یا رفتار نوآورانه کارکنان نگردید . اگرچه سطوح مختلف فاکتور تحصیلات سبب تفاوت معنی داری در توانمندسازی کارکنان نشد ولی سبب تفاوت معنی دار در رفتار نوآورانه آنان شد. به گونه ای که پایین ترین سطح تحصیلات به طور معنی داری بیشترین امتیاز رفتار نوآورانه را به خود اختصاص داد. در پایان با توجه به پایین بودن امتیازهای توانمندسازی و رفتار نوآورانه کارکنان و با توجه به وجود تغییرات محیطی و افزایش رقابت جهانی پیشنهاد می شود سازمان ها برنامه هایی برای افزایش این دو متغیر به اجرا درآورند.