مقاله اثر نفتالین استیک اسید (NAA) و پاکوبوترازول (PBZ) بر خصوصیات کمی و کیفی کدوی تخمه کاغذی در شرایط کرمانشاه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر نفتالین استیک اسید (NAA) و پاکوبوترازول (PBZ) بر خصوصیات کمی و کیفی کدوی تخمه کاغذی در شرایط کرمانشاه دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر نفتالین استیک اسید (NAA) و پاکوبوترازول (PBZ) بر خصوصیات کمی و کیفی کدوی تخمه کاغذی در شرایط کرمانشاه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر نفتالین استیک اسید (NAA) و پاکوبوترازول (PBZ) بر خصوصیات کمی و کیفی کدوی تخمه کاغذی در شرایط کرمانشاه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر نفتالین استیک اسید (NAA) و پاکوبوترازول (PBZ) بر خصوصیات کمی و کیفی کدوی تخمه کاغذی در شرایط کرمانشاه :

تعداد صفحات:۱۲
چکیده:
به منظور بررسی اثرات دو تنظیم کننده رشد گیاهی نفتالین استیک اسید و یا کلوبوترازول بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه کدوی تخمه کاغذی (Cucurbita pepo var styrica)، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی جهاد دانشگاهی کرمانشاه در سال ۱۳۹۲ اجرا گردید. تیمارهای موردمطالعه شامل شاهد (بدون مصرف تنظیم کننده رشد گیاهی)، غلظت های مختلف دو تنظیم کننده رشدنفتالین استیک اسید (۲۵، ۷۵، ۱۰۰ و ۱۲۵ میلی گرم در لیتر) و پاکلوبوترازول (۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلی گرم در لیتر) و ترکیب دو تنظیم کننده رشد گیاهی با غلظت های (PBZ50+NAA25), (PBZ100+NAA75), (PBZ200+NAA100), (PBZ300+NAA125) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در دو مرحله ۴ و ۶ برگی انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد بیشترین میزان کلروفیل a در تیمار شاهد، بیشترین میزان کلروفیل b و کلروفیل کل در غلظت ۵۰ میلی گرم در لیتر پاکلوبوترازول حاصل شد. بیشترین تعداد میوه مربوط به تیمار پاکلوبوترازول با غلظت ۵۰ میلی گرم در لیتر پاکلوبوترازول حاصل شد. بیشترین تعداد میوه مربوط به تیمار پاکلوبوترازول با غلظت ۵۰ میلی گرم در لیتر و تیمار ترکیبی (۷۵mg/l نفتالین استیک اسید ۱۰۰mg/l+ پاکلوبوترازول) بود و کمترین تعداد میوه در بوته در تیمار شاهد به دست آمد. بیشترین عملکرد میوه و وزن هزار دانه مربوط به غلظت ۱۰۰ میلی گرم در لیتر پاکلوبوترازول بود.