مقاله بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بارهنگ (Plantago major) بر تشنج ناشی از پنتلین تترازول در موش های سوری نر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بارهنگ (Plantago major) بر تشنج ناشی از پنتلین تترازول در موش های سوری نر دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بارهنگ (Plantago major) بر تشنج ناشی از پنتلین تترازول در موش های سوری نر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بارهنگ (Plantago major) بر تشنج ناشی از پنتلین تترازول در موش های سوری نر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بارهنگ (Plantago major) بر تشنج ناشی از پنتلین تترازول در موش های سوری نر :

تعداد صفحات:۱۴
چکیده:
هدف: صرع (epilepsy) یکی از شایعترین اختلالات سیستم عصبی مرکزی (CNS) پس از سکته مغزی می باشد. و نیاز به مداوا دارد. با وجود داروهای ضد تشنج متنوع فعلی، تحقیقات برای کشف داروهای جدید با اثر بخشی بهتر و عوارض نامطلوب کمتر، ادامه دارد. گیاهان دارویی با داشتن مواد متنوع طبیعی و خواص متفاوت، زمینه مناسبی برای اینگونه تحقیقات می باشند. گیاه بارهنگ کبیر (plantago major) با خواص درمانی گسترده در طب سنتی، حاوی متابولیت های ثانویه ای چون ترکیبات فنلی (مشتقات کافنیک اسید) فلاونوئیدها، آلکالوئیدها، ترپنوئیدها و ویتامین C در درمان بیماری های پوستی، اندام های تفنسی، اندام های گوارشی، گردش خون، پیشگیری از سرطان، ممانعت از تشکیل تومور، درمان زخم و عفونت ها می باشد. و خواص آنتی اکسیدانی قوی دارد. در مطالعه حاضر اثر عصاره هیدروالکلی گیاه بارهنگ بر تشنجات ناشی از تزریق پنتلین تئرازول (PTZ) در موش های ک وچک آزمایشگاهی نر مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: موش های سوری در دو گروه کنترل و آزمایش (هشت تایی) قرار گرفتند. گروه کنترل سرم فیزیولوژی و نیم ساعت بعد ۶۰ میلیگرم بر کیلوگرم PTZ را به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. گروه آزمایش عصاره هیدروالکلی بارهنگ (mg/kg 50، ۱۰، ۵، ۱) و نیم ساعت بعد (PTZ (60mg/kg را به صورت داخل خفاقی دریافت نمودند. بلافاضله پس از آخرین تزریق مدت زمان بروز تشنج و مراحل مختلف تشنج ثبت گردید. داده ها توسط آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد در گروه های دریافت کننده عصاره هیدروالکلی بارهنگ (,g/kg 50) نسبت به گروه کنترل در آستانه تشنج، افزایش معنی دار و نسبت به گروه کنترل در زمان فازها کاهش معنی داری وجود دارد. (p<0/05). نتیجه گیری: این نتایج احتمالاً ناشی از اثر ه یدروالکلی بارهنگ بر سیستم گابالرژیک باشد.