مقاله تاثیر فلسفه یونانی بر فلسفه اسلامی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تاثیر فلسفه یونانی بر فلسفه اسلامی دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر فلسفه یونانی بر فلسفه اسلامی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

تاثیر فلسفه یونانی بر فلسفه اسلامی

فلسفه سنتی یونانی در طی دوران یونان باستان (۴۳-۳۲۳ ق م)، دچار دگرگونی بنیادی شد. فلسفه ذاتاً یونانی به یک جنبش فرهنگی جهانی و التقاطی بسط یافت که در آن یونانی، مصری، فینیقی، و دیگر عناصر مذهبی و اخلاقی خاور نزدیک به یکدیگر پیوند خوردند. این دگرگونی بیشترین ظهور را در اسکندریه داشت که به عنوان کانون جریانات گوناگون فکری درایجاد فلسفه جدید نقش ایفا کرد
وقتی که خلافت عباسی در سال ۷۵۰ م در بغداد شکل گرفت، مرکز علم به تدریج به پایتخت عباسی منتقل شد، که در وقتی مناسب به عنوان کانون جدید فرهنگی دنیای قرون وسطا وارث آتن و اسکندریه شد. دو قرن بعد کوردووا- مرکز اسپانیای اسلامی- رقابت خود را با بغداد به عنوان مرکز «علم باستانی» آغاز کرد. در قرون دوازدهم و سیزدهم فلسفه یونانی- عربی [= اسلامی] و دانش از کوردوبا در آن سوی کوههای پیرنه، به پاریس، بولونیا، و آکسفورد رسید
استقبال اولیه از فلسفه یونان بوستان در عالم اسلام متفاوت بود. این فلسفه در ابتدا به عنوان یک بیگانه شک برانگیز یا کفرآمیز تقبیح شد و از سوی متکلمان سنتی۱، پژوهشگران علم حقوق۲ و متخصصان دستور زبان۳ به عنوان علمی زیان بار و زائد مردود شد. اواسط قرن هشتم میلادی این نگرش با ظهور متکلمان۴ عقل گرا۵ مسلمان معروف به معتزله که کاملاً تحت تأثیر روشهای عقلی۵ یا جدلی۶ بودند که فیلسوفان اسلامی آنرا به کار می بردند. از این فیلسوفان، کندی و رازی دو شخصیت برجسته قرون نهم و دهم میلادی- بودند که فلسفه یونانی را به عنوان الگویی برای رهایی از قید و بندهای تحجر یا تقلید کورکورانه گرامی داشتند. از نظر کندی، اهداف فلسفه کاملاً با اهداف دین هماهنگ است و از نظر رازی فلسفه بالاترین ظهور تلاشهای عقلی بشر و شریف ترین توفیق آن مردم ارجمند- یونانی ها – ، بود که کسی در جستجوی حکمت از آنها سبقت نگرفت

الف ) رواج نوافلاطون گرایی

فلسفه نوافلاطونی به عنوان چکیده نهایی با ترکیب جریانات مهم فلسفه یونانی یعنی فلسفه فیثاغورسی، فلسفه رواقی، فلسفه افلاطونی و فلسفه ارسطویی بود که یک روح مذهبی و عرفانی شرقی به آن دمیده شده بود، توصیف شده است (نگاه کنید به فلسفه نوافلاطونی). مؤسس این فلسفه افلوطین- در شهر لیکوپولیس مصر به دنیا آمد، در اسکندریه درس خواند و در روم تدریس کرد. وی همراه با آمونیوس ساکاس درس خواند و هم شاگردی آریژن- که مسیحی شد- بود. افلوطیون عمیقاً به مذاهب شرقی علاقمند بود تا حدی که به اردوی نافرجام امپراطور روم- گوردیان- به ایران ملحق شد، همانطور که ما به وسیله فرفوریوس- مرید و نویسنده زندگی نامه افلوطیون- در تحقیق راجع به «روشها و باورهای پارسیان و هندیان» گفته ایم. وقتی امپراطور، در راه مرد و اردو را ماتم گرفت، افلوطیون در سال ۲۴۴ میلادی از راه دریا به روم- جایی که به عنوان معلم به موفقیت زیادی دست یافت- برگشت
یکی دیگر از نماینده های بزرگ فلسفه نوافلاطونی دیادوخوس پروکلوس بود. نگرش مابعدالطبیعی اش همانند افلوطین مرحله نهایی در نزاع الحاد یونانی در مقابل مسیحیت را در آتن- جایی که او تدریس کرد- و در اسکندریه-جایی که نزد المپیودروس تحصیل کرد- مورد توجه قرار می دهد. همچنین این نگرش این نوع فلسفه یونانی را که شیفتگی خاصی را بر اذهان مسلمانان داشت مورد توجه قرار داد. دیگر نماینده های فلسفه نوافلاطونی در طی دوره بیزانتین عبارتند از سیریانوس- معلم پروکلوس- داماسکیوس- شاگرد پروکلوس- ، سیمپلیکیوس و فیلوپونوس. همه این فیلسوفان یا مفسران برای اعراب [= مسلمانان] شناخته شده بودند و برخی از آثار آنها- که اغلب به زبان یونانی مفقود است- به عربی ترجمه شده است
در سال ۵۲۹ میلادی امپراطور بیزانس(قسطنتنیه) دستور داد که آخرین دژ الحادگری یونانی بسته شود. هفت معلم آن از جمله سیریانوس و داماسکیوس به ایران مهاجرت کردند و مورد استقبال گرم خسرواول قرار گرفتند، کسی که برای علم یونانی احترام قائل بود و مؤسس دانشگاه جندی شاپور در سال ۵۵۵ میلادی بود، دانشگاهی که به مرکز مهم مطالعات پزشکی و علمی یونانی تبدیل شد (نگاه کنید به مکتب نوافلاطونی در فلسفه اسلامی بند یک). در پی آن به دلیل مجاورت آن شهر با بغداد و روابط سیاسی نزدیک بین عباسیان و ایرانیها، جندی شاپور سکویی در فرآیند انتقال تعالیم پزشکی و علمی یونانی به عالم اسلام شد
با این وجود، اولین گام در فرایند انتقال دانش یونانی به خاور نزدیک ترجمه رسالات کلامی مانند تاریخ کهن مسیحی اثر ائوسبیوس و بازشناسی اثر کلمنت به زبان سریانی بود. به عنوان یک سرآغاز مجموعه هایی از متون منطقی نیز به زبان سوری ترجمه شد از جمله ایساغوجی اثر فرفوریوس، مقولات ارسطو، درباره تفاسیر و تحلیلهای پیشین. پس از اینها، مترجمان سوری به دلایل کلامی اجازه ادامه ترجمه را نداشتند

مراجع و منابع

Badqwi, A.R. (1987) La transmission de la philosophie grecque au monde arabe (The Transmission of Greek Philosophy into the Arab World), Paris: Vrin
حاوی اطلاعات مفیدی درباره نسخه های خطی و کتب یا ترجمه های یونانی به عربی
Duval, R. (1970) La literature Syriaque (Syriac), Amsterdam: Philo Press
چاپ اول در سال ۱۸۹۹، این اثر گزارش مفصل درباره ترجمه های سوری متون فلسفی است
Madkour, I.(1969) L’Organon d’Aristote au monde arabe (The Organon of Aristotle in the Arab World), Paris: Vrin
چاپ اول در سال ۱۹۳۴، مروری فهم به مراحلی که منطق ارسطویی از طریق آن به عالم اسلامی منتقل شد
Peters, F. (1996) ’The Graak and Syriac Background’, in S.H.Nasr and O. Leaman (eds) History of Islamic Philosophy, London: Routledge, ch. 3,40-
بحثی راجع به پاره ای ازجنبه های مهم فرهنگ یونانی و سوری به عنوان منابع فلسفه اسلامی
Pines, S. (1986) Studies in Arabic Versions of Greek Texts, Jerusalem: Hebrew University and Brill
بخش اول شامل مجموعه هایی از متون مهم یونانی در ترجمه عربی است، همراه با تفاسیر واطلاعات با ارزش
Shayegan, Y. (1996) ‘The Transmisson of Greek Philosophy into the Islamic World’, in S.H. Nasr and O. Leaman (eds) History of Islamic Philosophy, London: Routledge, ch. 6,98-
گزارشی مفصل درباره اینکه چطور این انتقال صورت گرفت با توجه خاص به زمینه ایرانی آن
Steinschneider, M. (1960) Die Arabischen Ubersetzungen aus dem Griechishen (The Arabic Translations of Greek Writings), Graz: Akademische Druck U. Vetlagsanstal
چاپ اول ۱۸۸۹ و این اثر قدیمی ترین مرجع مطالعه در توان اروپایی راجع به ترجمه عربی متون یونانی می باشد
Vecherot, E.(1846-51) Histoire critique de l’Ecole d’Alexandrie (Critical History of the Alexanadrian School), Paris
جامع ترین تاریخ پیشرفتهای فلسفی در طی دوران اسکندری
Walzer, R. (1962) Greek into Arabic, Campridge, MA: Harvard Unuversity Press
مجموعه ای از مطالعات که به بحث انتقال فلسفه یونانی به عربی می پردازد به وسیله یک محقق برجسته سنتی و عرب شناس