مقاله عرفان و عبادت در سیره پیامبراعظم(صلى الله علیه وآله)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله عرفان و عبادت در سیره پیامبراعظم(صلى الله علیه وآله) دارای ۴۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله عرفان و عبادت در سیره پیامبراعظم(صلى الله علیه وآله)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله عرفان و عبادت در سیره پیامبراعظم(صلى الله علیه وآله)

چکیده    
سیره عبادى    
۱ معرفت و بصیرت    
۲ مقام خوف و حضور    
۲ ۱ خشوع و خداترسى    
۲ ۲ خوف از عذاب الهى    
۳ جلوه هاى عبادت    
۳ ۱ نماز و ذکر    
۳ ۲ تهجد و نوافل    
الف) تلاش و اهتمام    
ب) عبادات سنگین و طولانى    
ج) فراهم سازى لوازم و مقدمات    
د) تقسیم نماز بر ساعات شب    
هـ) هنگام بیدارى    
و) نظر به آسمان و قرائت آیات آخر سوره آل عمران    
ز) شمار رکعات نافله شب    
۳ ۳ قرائت قرآن و مناجات    
۳ ۴ روزه    
۳ ۵ اعتکاف    
۳ ۶ حج    
نتیجه    
کتابنامه    

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله عرفان و عبادت در سیره پیامبراعظم(صلى الله علیه وآله)

۱ نهج البلاغه، تحقیق صبحى صالح

۲ ابن بابویه قمى (شیخ صدوق)، ابوجعفر محمد بن على، عیون اخبارالرضا(علیه السلام)، تحقیق حسین اعلمى، اعلمى، بیروت، ۱۴۰۴ق

۳ ابن بابویه قمى (شیخ صدوق)، ابوجعفر محمد بن على، علل الشرایع، حیدریه، نجف، ۱۳۸۶ق

۴ ابن حنبل، احمد، مسند احمد، دارصادر، بیروت

۵ ابن بابویه قمى (شیخ صدوق)، ابوجعفر محمد بن على، من لایحضره الفقیه، تحقیق على اکبر غفارى، نشر جامعه مدرسین، قم، ۱۴۰۴ق

۶ ابن شهر آشوب، محمد بن على، مناقب آل ابى طالب، تحقیق لجنه من اساتذه النجف الاشرف، مطبعه محمد کاظم حیدرى، نجف، ۱۳۷۶ق

۷ ابن بابویه قمى (شیخ صدوق)، ابوجعفر محمد بن على، الخصال، تحقیق على اکبر غفارى، نشر جامعه مدرسین، قم، ۱۴۰۳ ق

۸ ابن سعد، محمد، الطبقات الکبرى، دار صادر، بیروت، [بى تا]

۹ ابن بابویه قمى (شیخ صدوق)، ابوجعفر محمد بن على، الامالى، مؤسسه البعثه، قم، ۱۴۱۷ ق

۱۰ ابن طاووس، رضى الدین سید على بن موسى، الدروع الواقیه، تحقیق و نشر مؤسسه آل البیت، قم، ۱۴۱۴ ق

۱۱ ابن طاووس، سید رضى الدین على، الاقبال بالاعمال الحسنه فى ما یعمل مره فى السنه (اقبال الاعمال)، تحقیق جواد قیومى اصفهانى، مکتب الاعلام الاسلامى، قم، ۱۴۱۴ ق

۱۲ ابن انس، مالک، الموطّأ، تحقیق محمد فؤاد عبدالباقى، داراحیاء التراث العربى، بیروت، ۱۴۰۶ ق

۱۳ ابن بابویه قمى (شیخ صدوق)، محمد بن على، فضائل الاشهر الثلاثه، تحقیق غلامرضا عرفانیان، چ دوم، دارالمحجه البیضاء، بیروت، ۱۴۱۲ ق

۱۴ ابن بابویه قمى (شیخ صدوق)، محمد بن على، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، با مقدمه سیدمحمدمهدى السید حسن خرسان، چ دوم، منشورات الشریف الرضى، قم، ۱۳۶۸

۱۵ الاشعرى القمى، ابى جعفر احمد بن محمد بن عیسى، کتاب النوادر، تحقیق و نشر مدرسه الامام المهدى(علیه السلام)، قم، ۱۴۰۸ق

۱۶ البخارى، محمد بن اسماعیل، صحیح البخارى، دارالفکر، بیروت، ۱۴۰۱ ق

۱۷ البرقى، احمد بن محمدبن خالد، المحاسن، تحقیق سیدجلال الدین الحسینى، دارالکتب الاسلامیه

۱۸ البیهقى، احمد بن الحسین بن على، السنن الکبرى، دارالفکر، بیروت، [بى تا]

۱۹ الترمذى، محمد بن عیسى، الشمائل المحمدیه(صلى الله علیه وآله)، تحقیق سید عباس الجلیمى، مؤسسه الکتب الثقافیه، بیروت، ۱۴۱۲ق

۲۰ الترمذى، محمد بن عیسى بن سوره، الجامع الصحیح (سنن ترمذى)، تحقیق عبدالوهاب عبداللطیف، دارالفکر، بیروت، ۱۴۰۳ق

۲۱ الحارثى العاملى، بهاءالدین محمد بن الحسین بن عبدالصمد، الحبل المتین، بصیرتى، قم، [بى تا]

۲۲ الحاکم الحسکانى، عبیدالله بن احمد، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل فى الآیات النازله فى اهل البیت(علیه السلام)، تحقیق محمدباقر محمودى، مجمع احیاء الثفافه الاسلامیه، تهران، ۱۴۱۱ ق

۲۳ الحرّ العاملى، محمدبن الحسن، وسائل الشیعه، تحقیق محمد رازى، اسلامیه، تهران

۲۴ الحسنى الراوندى، فضل الله بن على، النوادر، تحقیق سعید رضا على عسکرى، دارالحدیث، قم، ۱۳۷۷

۲۵ الحمیرى البغدادى، ابوالعباس عبدالله بن جعفر، قرب الاسناد، تحقیق و نشر مؤسسه آل البیت لاحیاء التراث، قم، ۱۴۱۳ق

۲۶ الخطیب البغدادى، احمد بن على، تاریخ بغداد، تحقیق مصطفى عبدالقادر عطا، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۱۷ ق

۲۷ الدار قطنى، على بن عمر، العلل الوارده فى الاحادیث النبویه، تحقیق محفوظ الرحمان زین الله السلفى، دار طیبه، ریاض، ۱۴۰۵ق

۲۸ السجستانى، سلیمان بن الاشعث، سنن ابى داوود، تحقیق سید محمد اللحام، دارالفکر للطباعه و النشر و التوزیع، ۱۴۱۰ ق

۲۹ السیوطى، جلال الدین عبدالرحمان بن ابى بکر، الجامع الصغیر، دارالفکر، بیروت، ۱۴۰۱ ق

۳۰ الصنعانى، ابوبکر عبدالرزاق بن همام، المصنف، تحقیق حبیب الرحمان الاعظمى، [بى جا، بى نا، بى تا]

۳۱ الطبرانى، سلیمان بن احمد، المعجم الکبیر، تحقیق حمدى عبدالمجید السلفى، داراحیاء التراث العربى، بیروت، [بى تا]

۳۲ الطبرسى، ابومنصور احمد بن على بن ابى طالب، الاحتجاج، تحقیق سیدمحمدباقر خرسان، دارالنعمان، نجف، ۱۳۸۶ق

۳۳ الطبرى، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، چ چهارم، مؤسسه الاعلمى للمطبوعات، بیروت، ۱۴۰۳ ق

۳۴ الطوسى، محمدبن الحسن، تهذیب الاحکام، تحقیق سیدحسن خرسان و شیخ محمد آخوندى، چ چهارم، درالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۵

۳۵ الطوسى، محمدبن الحسن، الامالى، تحقیق مؤسسه البعثه، دارالثقافه للطباعه والنشر والتوزیع، قم، ۱۴۱۴ق

۳۶ الطوسى، محمدبن الحسن، الاستبصار فى ما اختلف من الاخبار، تحقیق سید حسن موسوى خرسان، چ چهارم، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۳

۳۷ العاملى، زین الدین على، رسائل الشهید الثانى، بصیرتى، قم، [بى تا]

۳۸ العاملى، عزالدین شیخ حسین بن عبدالصمد، العقد الحسینى، تصحیح سیدجواد مدرسى یزدى، گلبهار، یزد، [بى تا]

۳۹ القزوینى، محمد بن یزید، سنن ابن ماجه، تحقیق محمد فؤاد عبدالباقى، دارالفکر، بیروت، [بى تا]

۴۰ القزوینى، محمد بن یزید بن ماجه، سنن ابن ماجه، تحقیق محمد فؤاد عبدالباقى، دارالفکر، بیروت، [بى تا]

۴۱ القمى، على بن ابراهیم، تفسیرالقمى، تحقیق سید طیب الموسوى الجزائرى؛ مؤسسه دارالکتاب، قم، ۱۴۰۴ ق

۴۲ الموصلى، احمد بن على، مسند ابى یعلى الموصلى، تحقیق حسین سلیم اسد، دارالمأمون للتراث، بیروت، [بى تا]

۴۳ النسائى، ابوعبدالرحمان احمد بن شعیب، السنن الکبرى، تحقیق عبدالغفار سلیمان البندارى و سید کسروى حسن، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۱۱ق

۴۴ النیسابورى، مسلم بن الحجاج، صحیح مسلم، دارالفکر، بیروت

۴۵ الهندى، علاءالدین على المتقى بن حسام الدین، کنز العمّال فى سنن الاقوال و الافعال، تحقیق بکرى حیانى، مؤسسه الرساله، بیروت، ۱۴۰۹ق

۴۶ بخارى، محمد ابن اسماعیل، شرح صحیح مسلم، النووى، دارالکتاب العربى، بیروت، ۱۴۰۷ ق

۴۷ تمیمى مغربى، نعمان بن محمد، دعائم الاسلام

۴۸ حسینى، محمدباقر (میرداماد)، الرواشح السماویه، تحقیق غلامحسین قیصریه ها و نعمه الله جلیلى، دارالحدیث، قم، ۱۴۲۲ ق

۴۹ راغب اصفهانى، حسین بن محمد، معجم مفردات الفاظ القرآن، دارالفکر، بیروت، [بى تا]

۵۰ سبزوارى، ملاّ هادى، شرح الاسماء الحسنى، بصیرتى، قم، [بى تا]

۵۱ سبزوارى، ملا محمدباقر، ذخیره المعاد فى شرح الارشاد، مؤسسه آل البیت لاحیاء التراث، قم، [بى تا]

۵۲ شرف الدین الموسوى، سید عبدالحسین، الفصول المهمه فى تألیف الامه، مؤسسه البعثه، تهران، [بى تا]

۵۳ صفّار، محمد بن الحسن، بصائرالدرجات، تحقیق میرزا حسن کوچه باغى، منشورات الاعلمى، تهران، ۱۴۰۴ ق

۵۴ طبرسى، رضى الدین ابى نصر الحسن بن الفضل، مکارم الأخلاق، مؤسسه الاعلمى للمطبوعات، بیروت، ۱۳۹۲ق / ۱۹۷۲م

۵۵ عیاشى، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشى، تحقیق سیدهاشم رسولى محلاتى، مکتبه العلوم الاسلامیه، تهران، [بى تا]

چکیده

عرفان و عبادت از مهم ترین محورهاى بحث در سیره نبوى(صلى الله علیه وآله) است. عبادت، فرع و مترتب بر معرفت است، و از همین روى، پیامبراعظم(صلى الله علیه وآله)تحت تربیت الهى مسیر کسب معرفت را چنان طى کرد که آماده پذیرش رسالت عظیم الهى شد. درجات بالاى معرفتى آن حضرت، حالتى قرین با ذکر و احساس حضور دایم در پیشگاه حق به او بخشیده بود. این حالت به صورت خشوع و خداترسى و خوف حقیقى از سخط الهى در عبادات آن حضرت متجلى مى شد. جلوه هاى عبادت در سیره پیامبراعظم(صلى الله علیه وآله) در نماز و ذکر، تهجد و نوافل، روزه، اعتکاف و حج رخ نموده است. نماز ایشان، که آن را نور چشم خود مى خواند، همراه بود با اوج توجه و حضور دل. حضرت رسول(صلى الله علیه وآله) بر تهجد و نوافل نیز اهتمام خاصى داشتند. همچنین عبادات سنگین و طولانى همراه با فراهم سازى لوازم و مقدمات آن از قبل، و نیز آداب خاصى چون تقسیم نماز بر ساعات شب، بیدارى پس از ثلث یا نصف شب و قرائت قرآن و مناجات در گزارش هاى مربوط به سیره عبادى آن حضرت به چشم مى خورد

واژگان کلیدى: عرفان، عبادت، سیره عبادى، سیره نبوى(صلى الله علیه وآله)، نماز، نافله، تهجد، حج، اعتکاف و روزه.

سیره عبادى

سیره عبادى۲ پیامبر عظیم الشأن اسلام از مهم ترین محورهاى مطرح در سیره نبوى(صلى الله علیه وآله) است؛ چرا که مى توان عبادت و عرفان را غایت حرکت انسان به ویژه پیامبراکرم(صلى الله علیه وآله) در سیر معنوى دانست. اهمیت بعد عرفان و عبادت، مربوط به ارتباط این دو امر با هدف نهایى و متعالى خلقت انسان هاست. به حکمِ گفته الهى در آیه نورانىِ «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاّ لِیَعْبُدُون»۳ هدف از خلفتِ بخشِ تکلیف مدار هستى، یعنى انسان و جن، عبادت است، و عبادت نیز بدون معرفت ارزشى ندارد و عبادتِ مورد نظر این آیه نیز عبادتى قرین و ملازم با معرفت است؛ بدین معنا که هر درجه از عبودیت، درجه اى از معرفت را مى طلبد، و با هر عبادتِ عارفانه، درجه اى برتر از معرفت به دست مى آید. این روندِ رو به کمال و رشد، تا بالاترین مراحل امکان معرفت ادامه مى یابد، و به این ترتیب، مفهوم سخن برخى مفسران که «لیعبدون» را در آیه یاد شده «لیعرفون» معنا کرده اند،۴ روشن مى شود

با آنچه گفته آمد روشن شد که معرفت و بصیرت از نظر رتبه مقدم بر عبادت و عبودیت است، و عبادتِ بى معرفت و شناخت را ارجى نتوان نهاد؛ زیرا تا عبد شناختى هرچند اندک به آنچه مى پرستد نیابد، عبادتش جز کارى لغو، بى مبنا، بى هدف یا تقلیدى صرف نیست، و عبادى که این چنین اند همواره در روایات ملامت شده اند و درجه عبادتشان بر اساس درجه عقل و معرفتشان محک خورده است

عبادت نبوى(صلى الله علیه وآله) عبادتى بود همراه با بالاترین درجات معرفت به معبودِ هستى؛ و این سیر معرفتى با زمینه هاى تربیت نبوى(صلى الله علیه وآله) از دوران کودکىِ ایشان توسط برترین ملک الهى ادامه یافت،۶ و سرانجام با اتصال نبى اکرم(صلى الله علیه وآله) به منبع وحى الهى پس از رسالت به اوج رسید. پس از مرتبه معرفت، نوبت به ذکر و حضورِ دل مى رسد و نیز توجه دایم به منبع عظیم هستى؛ و با این توجه و حضورِ دل، اعضاء و جوارح نیز در مراتب بعدى همراه شده، عبادات جارحه اى قرین عبادات جانحه اى مى گردند. بدین ترتیب شایسته است که مباحث این نوشتار در سه بخش معرفت و بصیرت نبوى(صلى الله علیه وآله)، ذکر دایم و خدامحورى، و بالأخره عبادت نبوى(صلى الله علیه وآله)طرح شود

۱ معرفت و بصیرت

پیامبراکرم(صلى الله علیه وآله) خود، معرفت را سرمایه اصلى خویش معرفى مى فرمود،۷ و چنان که گذشت، خداوند متعال مسیرى رو به کمال را براى فزونىِ معرفت آن حضرت ترسیم کرده بود. رخدادِ بعثت براى آن حضرت، همراه بود با پیدایش درجه والایى از معرفت در باب هستى؛ به گونه اى که با کنار رفتن پرده ها از مقابل دیدگانِ حقیقت بین آن حضرت، حقایق هستى براى روح متعالى ایشان منکشف و متجلى شد. بنابر روایتى از امام صادق(علیه السلام)، هنگامى که از آن حضرت پرسیدند پیامبران چگونه به رسالت خویش پى مى برند؟ فرمود: «پرده از مقابل دیدگانشان کنار مى رود».۸ در روایتى دیگر نیز آن حضرت در پاسخ زراره که پرسید: چگونه رسول الله(صلى الله علیه وآله) خوف نداشت که آنچه بر او نازل مى شد، از نزغات و القائات شیطان باشد، فرمود: «خداوند هنگامى که بنده اى را به منزله رسول خویش بر مى گزیند آن چنان آرامش و اطمینان درونى اى بر او نازل مى کند که دریافت هایش از جانب خدا همچون چیزهایى است که به چشم مى بیند»