مقاله بررسی جایگاه اجتماعی- اقتصادی گردشگران در شهر مشهد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی جایگاه اجتماعی- اقتصادی گردشگران در شهر مشهد دارای ۲۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی جایگاه اجتماعی- اقتصادی گردشگران در شهر مشهد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی جایگاه اجتماعی- اقتصادی گردشگران در شهر مشهد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی جایگاه اجتماعی- اقتصادی گردشگران در شهر مشهد :

مقدمه
در این بخش برخی مطالعات انجام گرفته در رابطه با گردشگری و بررسی جایگاه اقتصادی- اجتماعی گروههای مختلف جامعه در داخل کشور مورد مطالعه قرار گرفته است.

۲-۲- مطالعات داخلی

در این قسمت در دو بخش ابتدا به بررسی مطالعات انجام شده در داخل کشور در زمینه های وضعیت صنعت گردشگری در ایران، مشکلات ،جاذبه ها و راههای تقویت آن در مناطق مختلف و همچنین به بررسی عوامل موثر بر تقاضای سفر پرداخته شده است .در بخش دوم آن نیز وضعیت اقتصادی و اجتماعی گروهای مختلف جامعه مورد بررسی قرار گرفته است.

۲-۲-۱- گردشگری
مؤمنی و صرافی (۱۳۸۷)، در مطالعه ای به بررسی ساختار و کارکرد گردشگری مذهبی-فرهنگی کلان شهر مشهد و ضرورت مدیریت یکپارچه برای کاهش اثرات سوء آن در راستای پایداری شهر و منطقه پرداخته اند. پژوهش از نظر روش شناختی بر مبنای نظریه سیستمی و کارکرد شناسی بوده است. روش جمع آوری اطلاعات بر مبنای کتابخانه ای – اسنادی و نیز

میدانی(پرسشنامه،مصاحبه و..) بوده و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و برای تحلیل مکانی از نرم افزار ARC GIS استفاده شده است. در این راستا تحلیل بیانگر آن بوده است که شهر مشهد افزون بر بهره مندی از اثرات مثبت اقتصادی، اجتماعی – فرهنگی، گردشگری مذهبی- فرهنگی گرفتار ناپایداری های مختلف زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی از جمله اسکان غیر رسمی شده است. در آخر پیشنهاد به تشکیل نهادی فرادست متشکل از کنشگران فوق شده است تا برای برقراری ارتباط سازمند اجزا و کارکردهای گردشگری مذهبی– فرهنگی به نفع تقویت و کارایی بیشتر در راستای توسعه پایدار شهر و منطقه ای که جدا از کارکرد گردشگری نیست فعالیت شود.

شجاعی و نوری (۱۳۸۶)، در تحقیقی به بررسی سیاست های دولت و دستگاه های مرتبط درخصوص صنعت گردشگری در برنامه سوم توسعه اقتصادی- فرهنگی با هدف ارائه الگویی کارآمد که به توسعه پایدار صنعت گردشگری کشور بینجامد، پرداخته اند. روش جمع آوری اطلاعات در این تحقیق بر مبنای روش کتابخانه ای –اسنادی، پیمایشی و میدانی(مصاحبه، پرسشنامه و;)بوده است، که با استفاده از تکنیک های دلفی و فن تحلیل محتوا و آزمون کای دو و ضریب آزمون کاهن

تجزیه و تحلیل شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که سیاست های گردشگری در هریک از برنامه های ۵ ساله از جمله برنامه های سوم توسعه از خلأ الگوی سیاست گذاری معین و به خصوص فقدان توجه به شاخص های بنیادین سیاست گذاری همچون تمرکز و انسجام در اهداف، دیدگاه نظامند و یک پارچه در میان سیاست گزاران، میزان عمل پذیری سیاست ها و نظام پاسخ گویی و ارزیابی عملکرد موثر برخوردار بوده است.

حبیبی و عباسی نژاد (۱۳۸۴)، در مطالعه ای به تصریح و برآورد تابع تقاضای گردشگری ایران با استفاده از داده های سری زمانی – مقطعی وهمچنین روشOLS پرداخته اند. در این تحقیق عوامل تعیین کننده گردشگری به سه دسته تقسیم شده است: عوامل برونزا، عوامل اجتماعی- روانشناختی و عوامل اقتصادی و همچنین بیشتر بر روی عوامل اقتصادی و تأ ثیر آن بر تقاضای گردشگری تأکید شده است ونتایج آن با استفاده از تجزیه و تحلیل تقاضای گردشگری ارائه گردیده است. با بررسی مدلهای برآورد شده تقاضای گردشگری در ایران، مشخص شد که بیشترین تأثیر بر تقاضای گردشگری را متغیرهای درآمد سرانه و قیمت های نسبی در طی دوره مورد بررسی داشته اند.
موسایی (۱۳۸۳)، در مطالعه ای به بررسی عوامل موثر بر تقاضای سفر به ایران و سهم هر یک از آنها پرداخته اند نتایج بدست آمده از اطلاعات تابع تقاضا و تحلیل مدل های برآورد شده نشان می دهدکه یک درصد افزایش در نسبت شاخص بهای کالاهای خدمات مصرفی در ایران به شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی جهانی، ۲۵/۰ تقاضای گردشگری به ایران را کاهش می دهد و یک درصد افزایش تولید ناخالص جهانی باعث می شود که ۴۵/۰ درصد تقاضای گردشگری به ایران افزایش یابد و بالاخره میزان تقاضای سفر و به تبع آن درآمد ارزی حاصل از آن در دوره مورد بررسی شدیدا” تحت تاثیر مسائل امنیتی و تحولات داخلی بوده است.

بهمنی (۱۳۸۴)، در مطالعه ای به بررسی مشکلات خصوصی‌سازی صنعت توریسم در ایران پرداخته و به پتانسیل های ایرا ن در جذب توریسم اشاره کرده است ، نتایج این تحقیق نشان داده است که امتیازات فرهنگی و تاریخی و همچنین موقعیت خاص جغرافیایی در منطقه می‌تواند جهانگردان مشتاق را از سراسر جهان به سوی خود جذب نماید و با کسب درآمد ارزی کشور را از اتکا به درآمد تک محصولی نفت رهائی دهد با مطالعه صنعت توریسم در کشورهای مختلف مشاهده می‌گردد که بخش دولتی و خصوصی هر دو در کنار همدیگر در صنعت توریسم فعالیت می‌کند و مشارکت بخش خصوصی در صنعت توریسم بسیار چشم‌گیر است ولی در کظور ما بخش خصوصی مشارکت چندانی در صنعت توریسم ندارد.

مکیان و نادر بنی (۱۳۸۲)، در مطالعه ای به بررسی وضعیت گردشگری خارجی و همچنین جاذبه ها و مشکلات گردشگری از دیدگاه گردشگران خارجی در شهرستان یزد پرداخته اند. اطلاعات مورد استفاده در این تحقیق از طریق مطالعات میدانی و با استفاده از پرسش نامه جمع آوری شده است. نتایج ابن تحقیق نشان داده است که گردشگران خارجی به جنبه های فرهنگی – گردشگری تأکید بیشتری دارند. احداث هتلهای مناسب، تبلیغات کافی از طریق شبکه های بین المللی سیمای جمهوری اسلامی ایران، حفظ و مرمت مکانهای تاریخی به عنوان یک سیاست دائمی، آموزش واعزام راهنمای کافی و مطلع از تاریخچه مکان های تاریخی، ایجاد و گسترش تبلیغ برخی از رشته های ورزشی مخصوص نواحی بیابانی و کویری برای جذب بیشتر گردشگران و همچنین حذف مقررات دست و پاگیر برای تهیه ویزا از پیشنهادات این مقاله برای جذب بیشتر گردشگران خارجی بوده است.

جمشیدی (۱۳۸۲)، در مطالعه ای به بررسی و تعیین عوامل مؤثر بر تقاضای گردشگری داخلی در استان همدان پرداخته است. نمونه مورد مطالعه بصورت نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شده و اطلاعات از طریق مصاحبه شفاهی با سرپرست خانوار و تکمیل پرسشنامه جمع آوری گردیده است. برای تخمین تابع تقاضای گردشگری از مدل سیستم تقاضای تقریبا ایده آل که به شکل مدل رگرسیون است استفاده شده است. رگرسیونهای مجزا برای تخمین تقاضا برای پنج کالای غذا، مسکن ،ایاب و ذهاب، بلیط بازدید، سوغات و نیز برای مسافرت به همدان و سایر استانها در سال جاری محاسبه گردیده است.

نظام الدین (۱۳۸۲)، در مقاله ای به بررسی مشکلات وجاذبه های گردشگری در ایران پرداخته است اطلاعات این مطالعه که به روش پیمایشی جمع آوری شده نشان داده است که گردشگری نقش مهمی در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها ایفا می کند و توسعه گردشگری یکی از کم هزینه ترین روشهای ایجاد اشتغال به شمار می‌رود. ایجاد وفاق ملی، تقویت روحیه و رشد و شکوفایی استعدادها را نیز می توان از آثار اجتماعی آن برشمرده است. این تحقیق جاذبه‌ها و مشکلات گردشگری در ایران را از دیدگاه گردشگران داخلی و خارجی بررسی کرده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که ایران دارای جاذبه‌های گردشگری بسیار مناسب است ولی امکانات پشتیبانی مانند وضعیت سرویسهای بین راهی، کیفیت جاده‌ها و تسهیلات رفاهی برای جوانان گردشگر- در حد مطلوب نبوده است. این پژوهش در پایان به ارائه راههایی جهت تقویت گردشگری در ایران پرداخته است.

عبدی (۱۳۸۲)، در مطالعه ای به پیش بینی تقاضای توریسم خارجی با استفاده از شبکه های عصبی و رگرسیون فازی پرداخته است، هدف از این تحقیق ارایه روش هایی نو همچون مدل شبکه های عصبی مصنوعی و رگرسیون فازی برای پیش بینی تقاضای توریسم خارجی ایران و مقایسه این روش ها با مدل سری زمانی خود رگرسیون میانگین متحرک انباشته و در نهایت انتخاب روش

بهتر و ارایه آن به برنامه ریزان و تصمیم گیران این بخش بوده است. برای این منظور از تعداد توریست وارده به ایران طی دوره ۱۳۸۰-۱۳۳۸ استفاده گردیده است و مدل تقاضای توریسم خارجی با استفاده از سه روش فوق برآورد گردیده است.

در رابطه با روش خود رگرسیون میانگین متحرک انباشته مشخص گردیده است که تقاضای توریسم خارجی ایران از یک فرایند خودرگرسیونی پیروی می کند لذا این مدل به صورت ‏‎ARIMA‎‏ بدست آمده است. مدل رگرسیون فازی نیز در دو حالت با ضرایب متقارن و نامتقارن برآورد گردیده است. در رابطه با مدل شبکه عصبی ملاحظه گردیده که شبکه ای با معماری ۱-۶-۴ یعنی چهار گره در لایه ورودی شش گره در لایه میانی و یک گره در لایه خروجی قادر است که تقاضای توریسم خارجی ایران را به خوبی پیش بینی نماید. نتایج نشان داده که مدل شبکه عصبی نسبت به دو مدل دیگر عملکرد بهتری را داشته است. همچنین رگرسیون فازی با ضرایب نامتقارن نسبت به رگرسیون فازی با ضرایب متقارن و روشی ‏‎ARIMA‎‏ دارای عملکرد بهتری در پیش بینی می باشد.

میر حسینی (۱۳۸۱)، در مقاله ای به بررسی تاثیر گردشگری بر اشتغال پرداخته است در این مطالعه جهانگردی به عنوان یک صنعت خدماتی که در آینده رشد عظیمی خواهد یافت ودر بردارنده منافع مختلف اقتصادی و اجتماعی در نظر گرفته شده است . با استفاده از مدلهای رگرسیونی پیش بینی شده است که تا سال ۲۰۱۰ میلادی حدود یک میلیارد نفر و در سال ۲۰۲۰ حدود ۶۱ میلیارد نفر به سیاحت زمین می پردازند . در آمد حاصل از جهانگردی در سال ۲۰۱۰ میلادی حدود یک هزار میلیارد و درسال ۲۰۲۰ حدود ۲ هزار میلیارد دلار خواهد بود. در پایان نتیجه گیری شده است که کشور ما توان بالقوه برای رشد در این نعمت را دارست و لذا با شناسایی راهکارهای مناسب می توان موجبات توسعه این صنعت را فراهم کرد و از مزایا و منافع آن از جمله کاهش بیکاری در کشور بهره برد .

حامد (۱۳۷۹)، در مقاله ای به شناسایی و بررسی دلایل عدم گسترش گردشگری درشهر کرمانشاه پرداخته است. در این مطالعه به اهمیت روزافزون صنعت جهانی گردشگری با دیدی جامعه شناسانه و شناسایی و بررسی دلایل عدم گسترش گردشگری در کرمانشاه پرداخته شده است. رویکرد جامعه شناختی این تحقیق، دیدگاه کنش متقابل نمادین بوده و روش اصلی آن پیمایشی و با استفاده از تکنیک پرسشنامه بوده که به صورت مجزا، در دو بخش گردشگری خارجی

و گردشگری داخلی به اجرا در آمده است و نتایج آن به شرح ذیل می باشد : در بخش گردشگری خارجی، بین تبلیغات سوء علیه ایران و تلقی منفی گردشگران از جامعه ایران، رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. در بخش گردشگری خارجی، بین رفتار نامطلوب نیروها و پرسنل مرتبط با گردشگری و تلقی منفی گردشگران از آنان، رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. این فرضیه، در بخش گردشگری

داخلی معنی دار نیست. در هر دو بخش گردشگری خارجی و داخلی، بین کمبود تبلیغات گردشگری و بی اطلاعی گردشگران از جاذبه های گردشگری، رابطه معنی داری وجود ندارد.کششهای قیمتی و هزینه ای تقاضا محاسبه نتایج نشان داده که کشش قیمتی تقاضای غذا، مسکن، ایاب و ذهاب، بلیط بازدید و سوغات به ترتیب برابر با ۵۵/۰-، ۱۲/۰-، ۳۰/۰-، ۳۹/۰- و ۳۰/۰- و برای مسافرت به همدان ۲۹/۰- و برای سایر استانها ۷۸/۰- است.

مکیان (۱۳۷۹)، به بررسی مشکلات جاذبه ها و راههای تقویت گردشگری در شهرستان یزد پرداخته است. این تحقیق جاذبه‌ها و مشکلات گردشگری در این شهر را از دیدگاه گردشگران داخلی و خارجی بررسی کرده است. نتایج تحقیق نشان داده که این شهرستان دارای جاذبه‌های گردشگری بسیار مناسب است ولی امکانات پشتیبانی مانند وضعیت سرویسهای بین راهی، کیفیت جاده‌ها و تسهیلات رفاهی برای جوانان گردشگر- در حد مطلوب نبوده است که این امر باعث کاهش تعداد گردشگر به این شهر شده است.
کهن (۱۳۷۷)، در مطالعه ای به بررسی تاثیر صنعت توریسم بر توسعه پایدار پرداخته است نتایج این تحقیق نشان می دهد که صنعت توریسم اکنون به عنوان صنعتی پویا با ویژگیهای توسعه مدارانه خود، بخش مهمی از فعالیتهای تولیدی را در دو جهان «پیشرفته» و «رو به رشد» به خود اختصاص داده است. همچنین نتایج حاصل از این تحقیق نشان داده که رشد این صنعت در هر کشور، نیاز به استراتژی مناسب و برنامه ریزی و مدیریت بالنده دارد. از سوی دیگر، در خلال ۱۵ سال گذشته، ملاحظات زیست محیطی و شاخصهای توسعه پایدار، همانند سایر صنایع، بر این صنعت نیز مترتب شده است. در این مقاله ضمن شناخت ویژگیهای صنعت توریسم، چارچوب مدیریتی پویا برای رشد و توسعه این صنعت در بستر توسعه پایدار بررسی شده است.