مقاله مـیراث تاریخ نگارى عصر صفوى

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله مـیراث تاریخ نگارى عصر صفوى دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مـیراث تاریخ نگارى عصر صفوى  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله مـیراث تاریخ نگارى عصر صفوى

چکیده    
مقدمه    
تاریخ نگارى مغولى [هند]    
دیباچه هاى صفوى و مغولى [هند]    
روایت هاى رؤیایى صفوى و مغولى [هند]    
میراث تاریخ نگارى عصر صفوى; تاریخ نوشته هاى عصر افشارى    
پیوست    

چکیده

تاریخ نگارى ایرانى و سنت هاى حاکم بر آن، بررسى تطبیقى این سنت ها با یکدیگر و تبیین تداوم و تحول عناصر سنتى تاریخ نوشته ها از زمینه هاى پژوهشى است که بهواسطه دشوارى هایى که در آن نهفته است پژوهشگران تاریخ ایران کمتر به آن توجه داشته و بالطبع کمتر به آن پرداخته شده است. دکتر شعله کوئین یکى از معدود پژوهشگرانى است که در این عرصه پژوهشى قدم گذاشته و تاریخ نگارى عصر صفوى را بررسى کرده است. او در اثر خویش با عنوان تاریخ نوشته هاى دوره سلطنت شاه عباس; ایدئولوژى، تقلید و مشروعیت ضمن بررسى وقایع نامه هاى برگزیده اى از عصر صفویه، [تلاش کرده است تا] سبک هاى وقایع نگاران، سنت هاى تاریخ نوشته هایى را که [وقایع نامه نویسان] به آن ها وفادار بودند، نمونه هاى سبک تقلیدى و نیز علایق ایدئولوژیکى وقایع نگاران را شناسایى کند. مقاله حاضر، ترجمه فصل ششم این کتاب است که دکتر کوئین در آن، میراث تاریخ نگارى عصر صفوى در سنت هاى تاریخ نگارى مغولان هند و افشاریان ایران را بررسى کرده است

واژگان کلیدى: تاریخ نگارى عصر صفوى، تاریخ نگارى عصر مغولى هند، تاریخ نگارى عصر افشاریه، عناصر سنتى تاریخ نوشته ها، تداوم و تحول.۲

مقدمه

Cornell Fleischer [کرنل فلیشر] در پژوهش خود درباره مصطفى على، مورخ عثمانى، جهان اسلام بعد از ورود مغولان و پایان نمادین خلافت عباسى را توصیف مى کند. طى این دوران، مفهوم جدیدى از قدرت سیاسى در سرزمین هاى مرکزى دنیاى اسلام ارائه شد که پیامد امواج مهاجرت متوالى اقوام ترک و مغول بود: فرمانروایى بر پایه ادعاهاى رهبرى جهان، بنیاد استپى مفاهیم قدرت و قوانین و نظریه هاى مشروعیت فرا اسلامى مثل یاساى مغولى. بعد از فروپاشى امپراتورى هاى مغولى و تیمورى، چهار سلسله عثمانیان، صفویان، ازبکان و مغولان بر جهان اسلام از آناتولى تا شبه قاره هند فرمانروایى مى کردند. اگرچه تمام این سلسله ها به گونه اى از نژاد ترکى و مغولى بودند، اما هر یک از آن ها براى مشروعیت بخشیدن به فرمانروایانشان از ایدئولوژى هاى سیاسى مختلفى حمایت مى کردند

Fleischer [فلیشر] معتقد است که به این ایدئولوژى ها باید از منظر تلاش این سلسله ها براى برساختن ادعاهاى رقابت آمیز حاکمیت جهانى به منظور موجه جلوه دادن تصرف سرزمین هاى مسلمانان نگریست

تمام این سلسله ها علاوه بر داشتن میراثى مشترک به این امر نیز پى برده بودند که ضرورى است به نوعى به میراث تیمور فاتح (تیمور لنگ) (۷۷۱ ـ ۸۰۷ ق / ۱۳۷۰ ـ ۱۴۰۵ م) که هنوز در قرن دهم هجرى / شانزدهم میلادى بسیار قدرت مند بود، عکس العمل نشان دهند.۴ woods [ودز] در پژوهش خود در خصوص شکل گیرى تاریخ نگارى عصر تیمورى، میراث تیمور را شرح داده و بیان مى کند که «در سراسر این سه منطقه [ماوراءالنهر، خراسان، افغانستان/ شمال هند] یاد و خاطره سردار فاتح هم چنان توجه اذهان نویسندگان وقایع نامه هاى دربارى و داستان هاى عامیانه را به یک اندازه به خود جلب مى کرد».۵ این نویسندگان در قلمرو صفویان، مغولان، عثمانیان و ازبکان مى زیستند و همگى آن ها میراث مشترکى را به ارث بردند و به شیوه هاى مختلف بر روى آن میراث کار کردند. Thomas Lentzو [ Glenn lowryتوماس لنتز و گلن لورى] در پژوهش خود در مورد هنر عصر تیمورى به این امر مى پردازند که واکنش این سلسله ها به میراث فرهنگى عصر تیمورى و شیوه اى که آن ها براى [ایجاد ]تغییر در این میراث و نیز تعامل با آن استفاده مى کردند به هیچ وجه مشابه نبود. آن ها [در این پژوهش] به واکنش «تقلیدى» ازبکان، سرقت فرهنگى [میراث ]عصر تیمورى توسط صفویان و عثمانیان و استفاده مغولان [هند ]از قدرت فرهنگى عصر تیمورى به عنوان قدرت سیاسى اشاره دارند.۶ صفویان به لحاظ سیاسى از مغولان [هند ]متفاوت بودند، زیرا آن ها بسیار علاقه مند بودند تا از [مذهب] تشیع به عنوان مذهب رسمى در ایران حمایت کنند و تلاش آن ها [در این راه ]در نهایت به بار نشست. به این دلیل، ایران بخش اعظمى از گذشته تیمورى اش را به کنارى نهاد، البته به جز حوزه فرهنگى که در راستاى آن در افسانه هاى مربوط به خاستگاه هاى صفویان بر ملاقات تیمور با خواجه على تأکید شده است.۷ اگرچه عثمانى ها در مقایسه با دیگر سلسله ها در پیرامون نواحى مرکزى قلمرو تیموریان واقع شده بودند، اما با وجود این، آن ها نیز از نمادهاى تیموریان به نفع خودشان استفاده کردند. به عنوان نمونه در پى هجوم عثمانى ها به تبریز دست ساخته هاى فراوانى از تیموریان به عنوان غنیمت به سرزمین عثمانى انتقال داده شد.۸ مغولان [هند] برخلاف عثمانى ها بهواسطه نژادشان، تیموریان واقعى محسوب مى شدند. Lowryو [ Lentzلنتز و لورى] خاطرنشان مى سازند که این سه امپراتورى ذاتاً متفاوت از سلسله ازبکان بودند، زیرا آثار مادى امپراتورى تیمورى را به ارث برده بودند

اگرچه پژوهشگران، میراث تیموریان را در حوزه فرهنگى بررسى کرده اند، اما تاکنون هیچ پژوهشگرى میراث تاریخ نگارى عصر تیمورى در دوره هاى صفوى و مغولى [هند] را به صورت تطبیقى بررسى نکرده است. از آن جا که نخستین وقایع نامه هاى عصر مغولان [هند] از تاریخ هاى دوره هاى تیمورى و صفوى تأثیر پذیرفته اند بنابراین، ما مى توانیم از میراث تیمورى ـ صفوى در تاریخ نگارى مغولان سخن به میان آوریم. در این بررسى به این موضوع خواهیم پرداخت که میراث تاریخ نگارى عصر تیمورى که توسط مورخان عصر صفوى تداوم یافت، چگونه در عصر مغولان هند دچار تحول شد. با بررسى بخش هایى از متون تاریخى مربوط به دوره هاى صفوى و مغولى [هند] مى توان به این امر پى برد که مورخانى که در طول حیات این دو سلسله به نگارش مى پرداختند چگونه با سنت هاى تاریخ نوشته هاى پیشین و همسایه تعامل داشته و به آن ها تداوم و تحول بخشیدند. اگرچه بررسى عمیق و گسترده تاریخ نگارى مغولى [هند] در تمام ابعاد آن خارج از چارچوب این پژوهش است، اما با وجود این، برجسته نمودن تعدادى از شباهت هاى درخور توجه بین این سنت ها امکان پذیر است. بخش پایانى این پژوهش به طور مختصر، میراث تاریخ نگارى عصر صفوى در ایران عصر افشاریه را بررسى مى کند