مقاله بررسی رابطه جمعیت میکروارگانیسمها در محلول و ماندگاری گل بریده میخک رقم دلفی تحت تاثیر تیمارهای پس از برداشت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی رابطه جمعیت میکروارگانیسمها در محلول و ماندگاری گل بریده میخک رقم دلفی تحت تاثیر تیمارهای پس از برداشت دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی رابطه جمعیت میکروارگانیسمها در محلول و ماندگاری گل بریده میخک رقم دلفی تحت تاثیر تیمارهای پس از برداشت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی رابطه جمعیت میکروارگانیسمها در محلول و ماندگاری گل بریده میخک رقم دلفی تحت تاثیر تیمارهای پس از برداشت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی رابطه جمعیت میکروارگانیسمها در محلول و ماندگاری گل بریده میخک رقم دلفی تحت تاثیر تیمارهای پس از برداشت :

تعداد صفحات:۵
چکیده:
اتیلن و ناتوانی در جذب آب از مهمترین عوامل در کاهش کیفیت گلهای شاخه بریده و بازاریابی آنها هستند( ۵). لذا به منظور بررسی اثر مواد کنترل کننده اتیلن و نیز جمعیت میکروارگانیزمهای محلول بر ماندگاری گل میخک رقم دلفی پژوهشی بصورت آزمایش بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار به روش تیمار دائمی اجرا گردید. گلها در مرحله شکوفایی قلم مویی برداشت و بعد از برش مجدد به آزمایشگاه با میانگین دمای ۲۰ درجه سانتیگراد ، رطوبت نسبی ۶۰ % و تابش روشنایی با شدت نوری ۱۸۰۰ لوکس منتقل گردیدند. طول عمر گل، کیفیت گل، محتوای نسبی آب و تعداد و نوع میکرو ارگانیزمهای موجود در محلول مورد ارزیابی قرار گرفت. طول عمر گل (۰/۰۱>=P) و محتوای نسبی آب (۰/۰۵>=P) تحت تاثیر تیمارها اختلاف معنی دار داشت و سولفات مس و هالامید برای ماندگاری گل و هالامید برای حفظ محتوای نسبی آب بهترین تیمارها بودند. همچنین ضرایب همبستگی بین طول عمر گل و سایر صفات منطقی و معنی دار بود یعنی با افزایش محتوای نسبی آب طول عمر و کیفیت گل افزایش و با افزایش جمعیت باکتریها طول عمر و کیفیت کاهش یافت. محتوای نسبی آب همبستگی کاملا معنی دار و منفی با جمعیت باکتری در محلول داشت که نشانه تاثیر اصلی باکتریها در کاهش جذب آب بود.