مقاله تمهیدات معماری و شهرسازی جهت کاهش آسیب پذیری در مقابل زمین لغزش

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تمهیدات معماری و شهرسازی جهت کاهش آسیب پذیری در مقابل زمین لغزش دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تمهیدات معماری و شهرسازی جهت کاهش آسیب پذیری در مقابل زمین لغزش  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تمهیدات معماری و شهرسازی جهت کاهش آسیب پذیری در مقابل زمین لغزش،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تمهیدات معماری و شهرسازی جهت کاهش آسیب پذیری در مقابل زمین لغزش :

تعداد صفحات:۱۶
چکیده:
زمین لغزش یکی از انواع پدیده های دامنه ای است که همواره خسارت های جانی و مالی زیادی را به بار می آورد. در اکثرموارد جبران این خسارتها غیر ممکن بوده و یا هزینه سنگین برای بازسازی و اصلاح آنها نیاز است . عدم به کارگیرىتمهیدات لازم در این مناطق، سبب آسیبپذیرى سکونتگاه هاى انسانى می شود. لذا ارائه تمهیدات لازم جهت کاهش آسیبپذیری مجتمع های زیستی در برابر خطر زمین لغزش امرى ضرورى به نظر می-رسد .این پژوهش نوعى مطالعه مرورى است که با روش توصیفی از طریق بررسى متون و مقالات تخصصى پیرامون تجارب کشورهاى دیگر در جهت مقابله با سانحه زمین لغزش، به تجزیه وتحلیل آنها به منظور آموختن تمهیدات به کار رفته جهت کاهش خطر و افزایش آمادگى پرداخته است . برخى از تمهیدات ارائه شده در حوزه معمارى و شهرسازى، به صورت کالبدى تأثیرگذار می باشند که شامل استفاده ازکیسههای شنی، الوارها، حائلهای چوبی و کرکرهها برای منحرف کردن آوار ناشی از زمین لغزش در شهر است. به کارگیری دیوار گابیون، پیچ و مهره، تکنیکهای زهکشی، دیوار سنگی، تدوین برنامههاى آموزشى، جمعآورى نظاممند داده ها و ایجاد سیستمهاى هشدار به صورت غیرکالبدى و مدیریت از دیگر اقدامات میباشد .براى پیشگیرى یا کاهش اثرات زمین لغزش، اتخاذ مباحث فنى از یک سو و مدیریت بحران و برنامهریزى چگونگى مقابله باحوادث ناشى از زمین لغزش از سوى دیگر مورد نیاز است. ارائه راهکارهاى مناسب، سبب کاهش آسیبپذیرى جوامع وافزایش آمادگى در چرخه مدیریت بحران شده و همچنین کنترل و ساماندهى این شرایط را در حین و پس از بحران تسهیل میسازد.