مقاله بهسازی و نوسازی بافت فرسوده راهبردی جهت نیل به اهداف توسعه پایدارمطالعه موردی: بافت فرسوده محله گلشن شیراز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بهسازی و نوسازی بافت فرسوده راهبردی جهت نیل به اهداف توسعه پایدارمطالعه موردی: بافت فرسوده محله گلشن شیراز دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بهسازی و نوسازی بافت فرسوده راهبردی جهت نیل به اهداف توسعه پایدارمطالعه موردی: بافت فرسوده محله گلشن شیراز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بهسازی و نوسازی بافت فرسوده راهبردی جهت نیل به اهداف توسعه پایدارمطالعه موردی: بافت فرسوده محله گلشن شیراز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بهسازی و نوسازی بافت فرسوده راهبردی جهت نیل به اهداف توسعه پایدارمطالعه موردی: بافت فرسوده محله گلشن شیراز :

تعداد صفحات:۱۲
چکیده:
محله گلشن با بافتی ارگانیک ، متراکم و کوتاه مرتبه، با مساحت ۳۳۴۳۴۴ مترمربع در جنوب غربی شهر شیراز منطقه ۳شهرداری واقع شده است. این محله جز یکی از ۴۴ پهنه بافت های فرسوده شهر شیراز محسوب می گردد. ویژگی هایمثبت آن را می توان مرکزیت جغرافیای، بالا بودن سابقه سکونت، حس تعلق مکانی ، قیمت مناسب راضی، برخورداری از آب و هوای مطلوب نام برد. با این وجود از شاخص های فرسودگی اعم از مشکلات کالبدی، شبکه ارتباطی ناکار آمد، مشکلات زیست محیطی و اقتصادی اجتماعی رنج می برد. هدف اصلی این پژوهش کاربردی و ارایه راهبردهایی به عنوان راهنمای تصمیمات و برنامه ریزی مداخله هدفمند در عرصه بهسازی و نوسازی جهت دستیابی به اهداف توسعه پایدار می باشد. روش جمع آوری اطلاعات اسنادی، توصیفی و میدانی است. با بررسی درجه اهمیت شاخص های فرسودگی بافت در چهارچوب مدل AHP نتایج حاصل بیانگر اهمیت بیشتر مشکلات کالبدی و شبکه ارتباطی، نسبت به مشکلات زیست محیطی واقتصادی اجتماعی است. برای محسوس شدن بیشتر موضوع شاخص کالبدی در لایه های نقشه ای مورد بررسی و تجزیه و – تحلیل قرار گرفته و خروجی داده ها به صورت جدول ارائه شده است. در بافت مورد مطالعه به دلیل درآمد کم ساکنین، امکان نوسازی خود به خودی وجود ندارد. بنابراین بایستی از سابقه سکونت بالای ساکنین، وجود خاطرات جمعی و حس تعلق مکانی آنها برای تشویقشان به مشارکت، بهره جست. در این راستا می توان با دادن تسهیلاتی در عرصه بهسازی و نوسازی آنها را در این راه مصمم نمود. این امر درآمدزایی ساکنین، افزایش انگیزه به سرمایه گذاری خصوصی و توسعه اقتصادی را به ارمغان خواهد آورد. در نهایت منجر به کاهش ناهنجاری های اجتماعی موجود و ارتقای سطح کیفیت زندگی جهت دستیابی به اهداف توسعه پایدار می گردد.