مقاله مقایسه مقدماتی تاثیر ورمی کمپوست و چای کمپوست بر میزان رشد رویشی گیاه رزماری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه مقدماتی تاثیر ورمی کمپوست و چای کمپوست بر میزان رشد رویشی گیاه رزماری دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه مقدماتی تاثیر ورمی کمپوست و چای کمپوست بر میزان رشد رویشی گیاه رزماری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه مقدماتی تاثیر ورمی کمپوست و چای کمپوست بر میزان رشد رویشی گیاه رزماری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه مقدماتی تاثیر ورمی کمپوست و چای کمپوست بر میزان رشد رویشی گیاه رزماری :

تعداد صفحات:۹
چکیده:
رزماری با نام علمی Rosmarinus officinalis گیاهی علفی پایا است که در فضاهای سبز جنبه زینتی دارد و از سرشاخه های خشک آن برای ادویه جات استفاده می شود. به منظور بررسی تاثیر کود ورمی کمپوست و چای کمپوست روی میزان رشد این گیاه، آزمایشی در قالب طرح کاملتصادفی و با سه تکرار در موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور انجام گرفت. فاصله بوته ها ۰۵ سانتیمتر روی خط و ۰۵ سانتیمتر بین خطوط کشت در کرتهای با ابعاد۲×۳ متر بود. تیمارها شامل: شاهد که هیچ گونه کودی اضافه نشد، تیمار کود ورمی کمپوست به میزان ۴ کیلوگرم در هر کرت وتیمار چای کمپوست در سطح ۱۵۵ % بودند. برای تهیه چای کمپوست، مقدار ۱۵ کیلوگرم کود ورمی کمپوست با ۲۵ کیلوگرم آب و ملاس به مقدار ۱۰۵ گرم به مدت ۳ روز اکسیژن دهی شد و بعد از صاف شده به صورت اسپری روی گیاهان پاشیده شد. اندام هوایی گیاهان پس از سی روزبرداشت شده و قسمت های مختلف گیاه از جمله ارتفاع گیاه، تعداد شاخه های اصلی و فرعی، تعداد برگها در ۱۵ سانتی متر )از قسمتهای میانیگیاه ( و وزن تر کل بوته اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل میانگینها (ANOVA) و آزمون دانکن نشان داد که تیمار ورمی کمپوست ۴ کیلو نسبت به شاهد دارای ارتفاع و وزن تر بیشتری بود (p<0.05) . همچنین شاهد به طور معنی داری دارای تعداد برگ کمتری نسبت به هر دو تیمار بود. میانگین تعداد شاخه های اصلی و فرعی بین تیمارها اختلاف معنی داری را نشان نداد (p>0.05)