مقاله تأثیر آویشن و اریترومایسین بر روی فلور میکروبی دستگاه گوارش و صفات بیولوژیکی زنبور عسل

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تأثیر آویشن و اریترومایسین بر روی فلور میکروبی دستگاه گوارش و صفات بیولوژیکی زنبور عسل دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر آویشن و اریترومایسین بر روی فلور میکروبی دستگاه گوارش و صفات بیولوژیکی زنبور عسل  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر آویشن و اریترومایسین بر روی فلور میکروبی دستگاه گوارش و صفات بیولوژیکی زنبور عسل،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر آویشن و اریترومایسین بر روی فلور میکروبی دستگاه گوارش و صفات بیولوژیکی زنبور عسل :

تعداد صفحات:۹
چکیده:
مصرف بی رویه و زیاد آنتی بیوتیکها در غذای حیوانات و زنبور عسل با هدف درمان و پیشگیری از بروز بیماریها، می تواندمنجر به مقاومت باکتریها در برابر آنتی بیوتیک ها و از طرف دیگر رسوب در عسل و دیگر فرآوردهای زنبور عسلشود.استفاده از گیاهان دارویی در تغذیه زنبور عسلبعنوان جایگزین آنتی بیوتیکها و تولید محصولات سالم و ارگانیک نقش بسزایی دارد.بمنظور ارزیابی اثرات تغذیه ای سطوح مختلف عصاره الکلی آویشن شیرازی (۵۰۰، ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰ میلی گرم) آنتی بیوتیک اریترومایسین (۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلی گرم) و شاهد (بدون مواد افزودنی) بر صفات بیولوژیکی و فلور باکتریائی دستگاه گوارش زنبور عسل، این آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با ۷ تیمار و ۴ تکرار در انکوباتور زنبور عسل انجام گرفت. مقایسه میانگین بین تیمارهای آزمایشی نشان داد که بیشترین طول نیمه عمر زنبور عسل(۰۵ درصد تلفات) مربوط به گروه شاهد و برابر ۴۴ روز که با دیگر سطوح آزمایشی اختلاف معنی داری داشت (p<0/05). بیشترین میزان تلفات زنبوران عسل در سن ۲۰ روزگی مربوط به اریترومایسین ۳۰۰ میلی گرم (۵۸/۲۵ درصد) و عصاره الکلی آویشن شیرازی ۱۰۰۰ میلی گرم (۵۶/۲۵ گرم) و بیشترین مصرف خوراک مربوط به ۵۰۰ میلی گرم عصاره الکلی آویشن (۴۷/۰۰ گرم) بود که اختلاف معنی داری با سطوح دیگر داشت (p<0/05). کمترین میزان جمعیت باکتری های لاکتوباسیل مربوط به اریترومایسین ۳۰۰ میلی گرم و برابر ۳/۰۷ لگاریتم واحد تشکیل کلنی بر گرم بود. همچنین کمترین میزان جمعیت باکتری های کلی فرم در دستگاه گوارش زنبوران داخل قفس مربوط به اریترومایسین ۳۰۰ میلی گرم بود که اختلاف معنی داری با دیگر سطوح آزمایشی داشت (p<0/05). به غیر از اریترومایسین ۰۵۵ میلی گرم در بقیه سطوح آزمایشی نسبت میزان باکتری لاکتوباسیل به باکتری های کلی فرم تفاوت معنی داری دیده نشد. در کل نتایج نشان داد استفاده اریترو مایسین با غلظت بالا باعش کاهش باکتریهای لاکتوباسیلوس و باکتریهای کلی فرم خواهد و معمولا بین سطوح مختلف آویشن شیرازی و گروه شاهد تفاوت معنی داری دیده نشد.