مقاله تحلیل تخصیص بهینه بودجه عمرانی در شهرداری اصفهان (رهیافت برنامه ریزی آرمانی)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تحلیل تخصیص بهینه بودجه عمرانی در شهرداری اصفهان (رهیافت برنامه ریزی آرمانی) دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تحلیل تخصیص بهینه بودجه عمرانی در شهرداری اصفهان (رهیافت برنامه ریزی آرمانی)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تحلیل تخصیص بهینه بودجه عمرانی در شهرداری اصفهان (رهیافت برنامه ریزی آرمانی)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تحلیل تخصیص بهینه بودجه عمرانی در شهرداری اصفهان (رهیافت برنامه ریزی آرمانی) :

تعداد صفحات:۲۰
چکیده:
با توجه به اهمیت تخصیص بودجه در سازمانها، استفاده از الگوهای برنامه ریزی ریاضی در تخصیص بهینهبودجه نقش بسزای دارند. در این میان الگوی برنامه ریزی آرمان یک روش قوی و کارآمد در برنامه ریزی،تخصیص منابع و تصمیم گیری در مورد چندین هدف است. پژوهش حاضز به دنبال به کارگیری الگویبرنامه ریزی آرمان جهت تخصیص بهینه بودجه عمران در شهرداری اصفهان است و ازنظر هدف کاربردی ،ازنظر ماهیت و روش توصیفی _تحلیلی . جامعه آماری در این پژوهش شامل بودجه عمران شهرداری و کارمندانشهرداری است و در آن از بودجه شهرداری طی سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۳ و کارمندان بخش برنامه و بودجه ومدیران و معاونین بخش های مختلف به عنوان نمونه استفاده شده اند و اهداف مطرح در طرح استراتژی توسعه شهری (CDS) به عنوان اهداف مدل و ردیف های اصلی مربوط به بودجه عمران به عنوان متغیرهای تصمیم مطرح در الگو در نظر گرفته شده اند که در این پژوهش به همه اهداف در مدل وزن یکسان داده شده و ضرایب فنی برای متغیرهای تصمیم با استفاده از پرسشنامه به دست آمده اند. به طورکلی دودسته محدودیت در این پژوهش درنظر گرفته شده اند که عبارتند از: سه محدودیت آرمان و دو محدودیت سیستم شامل قید مثبت بودن متغیرهاو برابر بودن مجموع متغیرهای تصمیم با کل بودجه در سال موردنظر. در پایان از نرم افزار لینگو جهت حل الگواستفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان دهنده آن است که تخصیص بودجه شهرداری در جهت تحقق اهداف CDS بهینه نبوده است و برای تحقق هر چه بیشتر این اهداف باید جهت گیری تخصیص بودجه به سمت متغیر تصمیم اول که همان برنامه ریزی و توسعه شهری است باشد.