مقاله تأثیر نانوذره کیتوسان بر فرایند رگزایی و ترمیم سطح زخم سوختگی در موش نر نژادNMRI

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تأثیر نانوذره کیتوسان بر فرایند رگزایی و ترمیم سطح زخم سوختگی در موش نر نژادNMRI دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر نانوذره کیتوسان بر فرایند رگزایی و ترمیم سطح زخم سوختگی در موش نر نژادNMRI  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر نانوذره کیتوسان بر فرایند رگزایی و ترمیم سطح زخم سوختگی در موش نر نژادNMRI،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر نانوذره کیتوسان بر فرایند رگزایی و ترمیم سطح زخم سوختگی در موش نر نژادNMRI :

تعداد صفحات:۱۴
چکیده:
زخمهای ناشی از سوختگی یکی از دیر بهبود یافته ترین زخمها می باشند. درمان صحیح و مراقبت از زخم جهت افزایش سرعت بهبود، هم چنین جلوگیری از مزمن شدن و عفونت آن همواره مد نظر بوده است. کیتوسان مشتقی از گلوکان با واحدهای تکرار شونده کیتین دارای ساختاری طبیعی شبیه سلولز است که زیست سازگار و زیست تخریب پذیر است . ۴۲ سر موش نر بالغ نژاد NMRI به صورت تصادفی در گروه های کنترل و شم و تجربی قرار گرفتند .با رعایت شرایط استریل و تحت بیهوشی یک زخم مدور به قطر ۱ سانتی متر و با ضخامت کامل پوست در پشت هر موش ایجاد شد. روز جراحی روز صفر محسوب گردید. از روز یک بطور روزانه همه موشها به صورت موضعی با محلول نانوذره کیتوسان تیمار شدند.موش ها در روزهای ۷، ۱۴، ۲۸ پس از تیمار روزانه، با کلروفرم کشته و نمونه بستر زخم و پوست سالم مجاور ،از هر موش برداشته شدند. بر نمونه های مربوط ، مطالعات بافت شناسی انجام شد.یافته های این تحقیق و بررسی داده های آماری نشان می دهد که تعداد و قطر رگها در سطح معنی داری P <0.001 نسبت به گروه کنترل افزایش معنا داری یافته است.همچنین تشکیل لایه کراتینه و پیشروی زخم از سطح لبه چشمگیر بوده است.با توجه به یافته های این تحقیق میتوان گفت نانو ذره کیتوسان بر روی رگزایی اثر مثبت داشته و با مطالعه بیشتر بر روی این نانو ماده شاید بتوان برای درمان زخم پیشرفت های بیشتری حاصل کرد