مقاله جمع سازی سازگار بنگاه های تولیدکننده ی گندم در استانهای کشور با استفاده از فرضیه ی مقیاس گذاری میانگین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله جمع سازی سازگار بنگاه های تولیدکننده ی گندم در استانهای کشور با استفاده از فرضیه ی مقیاس گذاری میانگین دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله جمع سازی سازگار بنگاه های تولیدکننده ی گندم در استانهای کشور با استفاده از فرضیه ی مقیاس گذاری میانگین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله جمع سازی سازگار بنگاه های تولیدکننده ی گندم در استانهای کشور با استفاده از فرضیه ی مقیاس گذاری میانگین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله جمع سازی سازگار بنگاه های تولیدکننده ی گندم در استانهای کشور با استفاده از فرضیه ی مقیاس گذاری میانگین :

تعداد صفحات:۹
چکیده:
نظریه رفتار تولید کننده، رفتار یک فرد یا بنگاه تولیدی را مورد مطالعه قرار می دهد اما ممکن است محققین در مطالعات تجربی ملزم به استفاده از داده های جمع سازی شده باشند. علاوه بر این در اغلب موارد داده های تفکیکی در دسترس نیست و یا جمع آوری آنها پرهزینه است. همچنین داده های جمعی برآوردهای اقتصادسنجی را آسانتر می نمایند. علیرغم مزیت های داده های جمعی، در صورتیکه شرایط لازم برای جمع سازی داده ها فراهم نباشند، استفاده از این داده ها منجر به برآورد پارامترهای نادرست می گردند. چنین پارامترهایی تصویر غیر واقعی از رفتار تولید کننده ارائه می نمایند و در نهایت منجر به سیاستگذاریهای نامطمئن می گردند. در مطالعه حاضر شرایط جمع سازی سازگار بنگاه های تولیدکننده ی گندم در استانهای کشور با استفاده از اطلاعات مربوط به دوره ی ۹۰-۱۳۸۰مورد بررسی قرار گرفته است تا به این سوال پاسخ داده شود که آیا تولید گندم در استان های مختلف کشور را می توان با هم تجمیع نمود و سیاست یکسانی را برای همه ی استان ها تدوین و اعمال کرد؟ نتایج این بررسی نشان داد تنها استان زنجان از مجموع استان های کشور به خوبی شرایط قابلیت جمع سازی را تامین می نماید، در حالیکه این استان به همراه استان های آذربایجان غربی، فارس، ایلام، کرمان، چهار محال و بختیاری، مرکزی، تهران، لرستان و خراسان در بین کل استان های کشور بیشترین سهم را در میزان تولید سالانه گندم، به خود اختصاص داده اند. به عبارت دیگر، نتایج این مطالعه تجمیع تمامی استان های تولید کننده ی گندم را تایید نمی کند. بنابراین، انجام این جمع سازی و استفاده از آن در برآوردهای توابع تولید و هزینه منجر به برداشت های سیاستی نادرست خواهد شد.