مقاله جایگاه توسعه پایدار در معماری بومی مسکونی اقلیم گرم و خشک ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله جایگاه توسعه پایدار در معماری بومی مسکونی اقلیم گرم و خشک ایران دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله جایگاه توسعه پایدار در معماری بومی مسکونی اقلیم گرم و خشک ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله جایگاه توسعه پایدار در معماری بومی مسکونی اقلیم گرم و خشک ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله جایگاه توسعه پایدار در معماری بومی مسکونی اقلیم گرم و خشک ایران :

تعداد صفحات:۲۰
چکیده:
در پی ظهور جوامع صنعتی و استفاده بیرویه انسانهای مدرن از تکنولوژی و صنعت، رویدادهای نوظهوری در جهان نمایانشد که منجر به آسیب هایی از جمله گرم شدن کره خاکی، سوراخ شدن لایه اوزون، تخریب محیط زیست، به خطر افتادننیازهای نسلهای آینده و ; شده است. در پی آن عدهای از حافظان محیطزیست و صاحبان تفکر به بیان نگرانی های خود ازشرایط به وجود آمده و روشن نمودن اتفاقات روی داده پرداختند. بیان این مسائل سبب شکل گیری کنفرانس های مختلفی درسطح سران کشورهای جهان به جهت حفاظت از محیط زیست گردید. و تا بدانجا پیش رفت که موضوع روز قرن بیست و یکمرا ««توسعه پایدار» نامیدند. توسعه پایدار که با اهدافی در جهت حفظ منابع طبیعی و احترام به محیط زیست، تأمین توان نسل های آینده در برآوردن نیازهایشان، بهبود و ارتقا سطح زندگی برای همه و حفظ و اداره بهتر اکوسیستم ها شکل گرفته است در بیشتر علوم ریشهدوانده است. به طوریکه فصل هفتم دستور کار اجلاس «ریودوژانیرو» (سال ۱۹۹۲ م) به «توسعه پایدار در سکونتگاه های انسانی» اختصاص یافته است. سکونتگاه هایی که برگرفته از معماری بومی خاص هر منطقه بوده که در جهت حفظ و استفادهصحیح و بدون تخریب و تعارض با محیطزیست و منابع طبیعی و بر اساس خصوصیات فرهنگی و اقلیمی منطقه خاص خودشکل گرفته و همسو بوده است. بر اساس مطالعات صورت گرفته در این پژوهش معماری بومی مساکن اقلیم گرم و خشک ایران، تحت تأثیر اقلیم، در جهت بهره گیری از عناصر مفید اقلیمی و با استفاده از مصالح بومی تجزیه پذیر شکل گرفته است. به طوریکه جهت گیری و استقرارمناسب بنا، استفاده از فرم های طاق و گنبدی در بام، ایجاد حیاط مرکزی، تناسب و محل قرارگیری بازشوها، ساخت دیوارهایقطور، استفاده از مصالح بومی و تجدیدشونده و خلق بادگیر به دلیل عوامل اقلیمی مانند آفتاب و باد شکل گرفته است. و درعمل ثابت می نمایند که معماری بومی این منطقه با محیط زیست در تعامل بوده و خیلی قبلتر از آنکه موضوع توسعه پایدارشکل بگیرد اهداف و اصول آن را رعایت نموده است.