مقاله ارزیابی عملکرد علوفه و محتوای آب نسبی برگ ارقام یونجه،(Medicago sativa L.) در سال دوم استقرار تحت رژیمهای مختلف کم آبیاری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی عملکرد علوفه و محتوای آب نسبی برگ ارقام یونجه،(Medicago sativa L.) در سال دوم استقرار تحت رژیمهای مختلف کم آبیاری دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی عملکرد علوفه و محتوای آب نسبی برگ ارقام یونجه،(Medicago sativa L.) در سال دوم استقرار تحت رژیمهای مختلف کم آبیاری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی عملکرد علوفه و محتوای آب نسبی برگ ارقام یونجه،(Medicago sativa L.) در سال دوم استقرار تحت رژیمهای مختلف کم آبیاری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی عملکرد علوفه و محتوای آب نسبی برگ ارقام یونجه،(Medicago sativa L.) در سال دوم استقرار تحت رژیمهای مختلف کم آبیاری :

تعداد صفحات:۱۳
چکیده:
به منظور ارزیابی اثر تنش کم آبی بر عملکرد علوفه و محتوای آب نسبی برگ ارقام یونجه در سال دوم استقرار، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی ۹۲-۹۱ در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا گردید. در این آزمایش تیمار آبیاری در چهار سطح و بر اساس رطوبت قابل استفاده خاک (آبیاری پس از ۵۰%، ۶۵% و ۸۰% کل آب در دسترس گیاه در منطقه ریشه و آبیاری مرسوم به عنوان شاهد) به عنوان فاکتور اصلی و ارقام یونجه (بغدادی، مساسرسا، یزدی و همدانی) به عنوان فاکتور فرعی مدنظر قرار گرفتند. نتایج حاصله از میانگین چهار چین متوالی نشان داد که بیش ترین میزان عملکرد علوفه از تیمار آبیاری مرسوم و کم ترین میزان عملکرد علوفه از تیمار آبیاری پس از ۸۰% تخلیه رطوبت بدست آمد. بیش ترین عملکرد علوفه مربوط به ارقام بغدادی و مساسرسا بود. با افزایش شدت تنش از میزان محتوای آب نسبی برگ ها کاسته شد به طوری که در میان تیمارهای آبیاری بیش ترین محتوای آب نسبی برگ مربوط به تیمار آبیاری مرسوم بود و کمترین آن مربوط به تیمار آبیاری پس از ۸۰% تخلیه رطوبت بود. اثر متقابل تیمارهای آبیاری و رقم نشان داد که ارقام بغدادی و مساسرسا نسبت به دو رقم دیگر دارای محتوای آب نسبی(RWC) بالاتری بودند و با توجه به تاثیر حفظ رطوبت نسبی در شرایط تنش خشکی بر تداوم تولید وعملکرد این ارقام می توانند به عنوان ارقام متحمل در خوزستان مطرح گردند.