مقاله آلودگی فلز اورانیم و راهکارهای بیولوژیکی در حذف آن از منابع آبی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله آلودگی فلز اورانیم و راهکارهای بیولوژیکی در حذف آن از منابع آبی دارای ۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله آلودگی فلز اورانیم و راهکارهای بیولوژیکی در حذف آن از منابع آبی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله آلودگی فلز اورانیم و راهکارهای بیولوژیکی در حذف آن از منابع آبی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله آلودگی فلز اورانیم و راهکارهای بیولوژیکی در حذف آن از منابع آبی :

تعداد صفحات:۲
چکیده:
صنایعی مانند استخراج معادن، تصفیه فلزات، تولید انرژی و نیروگاه های انرژی هسته ای ضایعاتی حاوی فلزات سنگین را به محیط زیست تخلیه میکنند. فلزات رادیواکتیو به خاطر پرتوافشانی و داشتن نیمه عمر تهدیدی جدی برای سلامت محیط و موجودات زنده محسوب می شوند. فلز اورانیم به علت خاصیت سمی و فعالییت رادیواکتیو یکی از مهمترین فلزات سنگین است. مقادیر زیادی از اورانیم در اثر فعالیت های هسته ای به محیط راه یافته و این مسئله موجب بروز نگرانی و ایجاد خطر در منابع آبی در سطح زمین و آب های زیرزمینی گردیده است. اورانیم رها شده به محیط در نهایت به بخش های بالایی زنجیره غذایی میرسد و موجب صدمه به انسان، عامل سرطان، آسیب به کلیه، ریه، کبد و حتی منجر به مرگ میشود. برخلاف بسیاری از عناصر رادیواکتیو دیگر، نیمه عمر اورانیم بسیار طولانی و در حد طول عمر کره زمین است.علیرغم اینکه اورانیم سنگینترین فلز و دارای عدد اتمی بالاست ولی مشابه قلع، جیوه و سرب کمیاب نیست. میانگین غلظت اورانیم در سطح زمین mg/kg 3 است. ایزوتوپ اورانیم ۲۳۸ فراوانترین رادیوایزوتوپ آن و دارای نیمه عمر ۱۰ . ۴/۵ سال است و همین مسئله پاک سازی اورانیم را از طبیعت بسیار سخت میکند. به طور طبیعی اورانیم دارای سه ایزوتوپ ۲۳۴، ۲۳۵ و ۲۳۸ با مقدار فراوانی ۰/۰۰۵، ۰/۷۲ و ۹۹/۲۷ درصد میباشد. ایزوتوپ ۲۳۵ که درصد کمی از کل مقدار موجودی اورانیم در روی زمین را به خود اختصاص میدهد؛ در صنایع هسته ای و تولید انرژی اتمی حائز اهمیت است و فرآیندهای غنی سازی نیز برای افزایش مقدار این رادیوایزوتوپ و تولید انرژی هسته ای بیشتر به عنوان انرژی جایگزین سوخت های فسیلی انجام میشود. جذب اورانیم توسط میکروارگانیسم هایی مانند قارچ،مخمر، باکتری و جلبک قابل انجام است. در مقایسه با روش های متداول تصفیه، سیستم جذب به وسیله بیوماسه ای میکروبی حائز اهمیت اقتصادی و دارای توانایی سم زدایی در محیط هایی با مقدار کم مواد سمی و آلوده میباشند. اگرچه قابلیت جذب تعدادی از فلزات سنگین به طور کامل بررسی شده اند اما جذب مواد رادیواکتیو دارای جنبه های مبهم و ناشناخته زیادی هستند. مکانیزم جذب یون های فلزی توسط بیوماسه ای میکروبی غیرزنده وابسته به نوع یون های فلزی تخلیه شده، ترکیب شیمیایی یون های فلزی در محلول و فاکتورهای محیطی pH ، غلظت یون های فلزی، مقدار بیوماس و دما می باشد. این فرآیند بدون صرف انرژی و غیروابسته به مکانیزم های بیولوژیکی است. در طول فرآیند جذب؛ میکروارگانیسم ها با جذب یون های فلزی در دیواره سلولی، آنها را غیرمتحرک میکنند. استفاده از فرآیند جذب خصوصا در دیواره سلولی یک تکنولوژی تصفیه کننده مطلوب برای غلطت های فلزات سنگین در محدوده ppm 100 -1 است. جاذب های استفاده شده قابل بازیابی و استفاده مجدد هستند بنابراین فرآیند جذب گزینه ای جالب توجه برای کنترل آلودگی ها نسبت به روش های شیمیایی متداول است. زائدات هسته ای نیازمند توجه ویژه برای حصول اطمینان از سلامت جامعه، حفاظت محیط زیست و ایمن بودن از مداخلات بدخواهانه کنونی و آینده هستند. به خاطر وجود نیمه عمر برای عناصر رادیواکتیو حتی در صورتی که تصمیم بر عدم استفاده از برنامه های انرژی هسته ای و دیگر مصارف مواد رادیواکتیو گرفتهشود، تا زمان طولانی نیاز به کنترل و حذف آلودگی های این مواد از طبیعت وجود دارد.