مقاله ارائه الگوی مدیریت تأمینکنندگان داخلی در زنجیره تأمین کالای ستاد شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب به روش سلسله مراتبی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارائه الگوی مدیریت تأمینکنندگان داخلی در زنجیره تأمین کالای ستاد شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب به روش سلسله مراتبی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارائه الگوی مدیریت تأمینکنندگان داخلی در زنجیره تأمین کالای ستاد شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب به روش سلسله مراتبی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارائه الگوی مدیریت تأمینکنندگان داخلی در زنجیره تأمین کالای ستاد شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب به روش سلسله مراتبی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارائه الگوی مدیریت تأمینکنندگان داخلی در زنجیره تأمین کالای ستاد شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب به روش سلسله مراتبی :

تعداد صفحات:۹
چکیده:
در بازار رقابتی امروزه تولیدکنندگان بیش از پیش درصدد انتخاب تأمینکنندگانی هستند که قادر به تامین معیارهایی اساسی چون، دسترسی به محصول، تحویل به موقع و موجودی و ظرفیت لازم در زنجیره تأمین باشند. لذا سازمانها جهت بررسی هریک از معیارهای پیش گفته و انتخاب بهترین گزینه، با یک مسأله تصمیم گیری چند معیاره روبرو هستند. در پژوهش حاضر با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی (به عنوان روش تصمیم گیری چند معیاره)، عوامل با اهمیت در ارزیابی و انتخاب تأمین کنندگان شناسایی و اولویت بندی شد و یک الگوی علمی و منطقی جهت ارزیابی و انتخاب تأمین کنندگان داخلی کالا ارائه گردید نتایج این مطالعه بر اساس نظرات ۹۰ خبره و کارشناس است که به عنوان نمونه آماری در این پژوهش تعیین شده اند و جامعه آماری سازمان تدارکات و تأمین کالای شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب می باشد. مهمترین معیارهای بدست آمده بر اساس مقایسات زوجی صورت گرفته توسط خبرگان عبارتند از: تحویل، خدمات، هزینه، کیفیت، توانمندیهای شرکت، انعطاف پذیری، قابلیت اعتماد و تعهدات اجتماعی. طبق نظر این خبرگان معیار اصلی (کیفیت) و زیر معیار (تطابق مشخصات فنی با درخواست)، بیشترین اهمیت و معیار اصلی (تعهدات اجتماعی) و زیر معیار (ساختار سازمانی مناسب) ، کمترین اهمیت را در ارزیابی تأمین کنندگان داشتند.