مقاله توزیع مکانی کروم در منابع آب زیرزمینی دشت رزن استان همدان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله توزیع مکانی کروم در منابع آب زیرزمینی دشت رزن استان همدان دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله توزیع مکانی کروم در منابع آب زیرزمینی دشت رزن استان همدان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله توزیع مکانی کروم در منابع آب زیرزمینی دشت رزن استان همدان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله توزیع مکانی کروم در منابع آب زیرزمینی دشت رزن استان همدان :

تعداد صفحات:۱۷
چکیده:
ایران در کمربند خشک و نیمه خشک جهان قرار گرفته و ۹۰ درصد آب شیرین مورد نیاز در کشور از منابع آب زیرزمینی تأمین می شود. با توجه به افزایش روزافزون آلودگی و کاهش کیفیت منابع آب زیرزمینی در اثر فعالیت های کشاورزی، صنعتی و توسعه ی شهری، در این پژوهش نسبت به بررسی غلظت کروم در منابع آب زیرزمینی دشت رزن و تهیه نقشه پهنه بندی در طی فصول بهار و تابستان ۱۳۹۱ اقدارم شد. بدین منظور به طور تصادفی از ۲۰ حلقه چاه در سطح دشت، نمونه برداری و پارامترهای pH و دما در محل اندازه گیری شد. غلظت عناصر در نمونه ها بعد از طی مراحل آماده سازی آزمایشگاهی توسط دستگاه نشر اتمی قرائت شد. میانگین غلظت عنصر کروم نمونه ها در فصل بهار به ترتیب برابر با ۰/۰۴۴±۰/۰۰۵ و در تابستان ۰/۰۴۶±۰/۰۰۶ قسمت در میلیارد بود. نتایج مقایسه میانگین غلظت عنصر مورد مطالعه با رهنمود WHO بیانگر آن است که میانگین غلظت این عنصر کم تر از استاندارد می باشد. نتایج مقایسه تغییرات میانگین غلظت کروم بین دو فصل، بیانگر فقدان اخلاف معنی دار است (P>0/05). همچنین نتایج تعیین همبستگی بین pH و دمای آب با میانگین غلظت تجمع یافته این عنصر در نمونه ها بیانگر عدم همبستگی بین پارامترها با غلظت تجمع یافته کروم است. می توان اذعان نمود گرچه در حال حاضر منابع آب زیرزمینی دشت رزن در معرض آلودگی بیش از حد مجاز به فلز سنگین کروم نیست، اما استفاده بی رویه و بلند مدت از نهاده های کشاورزی و همچنین استقرار صنایع آلاینده می تواند ضمن تهدید منابع آب زیرزمینی این منطقه، تبعات غیر قابل جبرانی را نیز به دنبال داشته باشد.