مقاله بررسی ارتقاء سطح ایمنی پروژههای عمرانی با بهره گیری از مدیریت ریسک (مطالعه موردی: پروژه ۱۶۰۸۰ واحدی پرند)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی ارتقاء سطح ایمنی پروژههای عمرانی با بهره گیری از مدیریت ریسک (مطالعه موردی: پروژه ۱۶۰۸۰ واحدی پرند) دارای ۳۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی ارتقاء سطح ایمنی پروژههای عمرانی با بهره گیری از مدیریت ریسک (مطالعه موردی: پروژه ۱۶۰۸۰ واحدی پرند)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی ارتقاء سطح ایمنی پروژههای عمرانی با بهره گیری از مدیریت ریسک (مطالعه موردی: پروژه ۱۶۰۸۰ واحدی پرند)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی ارتقاء سطح ایمنی پروژههای عمرانی با بهره گیری از مدیریت ریسک (مطالعه موردی: پروژه ۱۶۰۸۰ واحدی پرند) :

تعداد صفحات:۳۴
چکیده:
هدف از پیاده سازی فرآیند مدیریت ریسک پروژه، شناسایی و ریشه یابی علل وقوع هرریسک، تحلیل آن تا حد امکان، برنامه ریزی و اجرای روش های واکنش و تخصیص ریسک ها به عوامل ذی صلاح، به منظور کنترل مؤثر ریسک های ارجح هر پروژه می باشد. هدف اصلی این تحقیق ارتقاء سطح ایمنی پروژه های عمرانی با بهره گیری از مدیریت ریسک است. به این منظور با توجه به این که تعداد محدودی از متخصصین در این زمینه فعالیت دارند، نمونه برداری (جامعه آماری) به شکل غیراحتمالی و هدفدارانجام شد. مصاحبه آزاد با تعدادی از کارشناسان صاحبنظر در زمینه موضوع مورد مطالعه، علی الخصوص مدیر اجرایی پروژه ۱۶۰۸۰ واحدی پرند و معاونین شان، زمینه را برای نیل به اهداف موضوع تحقیق و چهارچوب انتظارات فراهم ساخت. جامعه آماری این تحقیق را تمام آن کارگران و مدیران پروژه ۱۶۰۸۰ واحدی پرند تشکیل می دهند که از میان آن ها نمونه ای متشکل از ۱۰۰ کارگر و ۳۲ مدیر و کارشناس اجرایی انتخاب شدند. برای سنجش نظریات و دیدگاه کارگران و سرپرستان از دو پرسشنامه جدا از هم استفاده شد. بعد از جمع آوری نتایج به مقایسه این نتایج به دو صورت با وزن برابر برای سرپرستان و کارگران و یا با وزن بالاتر برای سرپرستان انجام شد. بر اساس نتایج هر سه مدل پرسشنامه (کل،کارگری و سرپرستان با شرایط عمومی)، عوامل آموزش، استفاده از سیستم کنترلی و تجهیزان فردی و عمومی بیشترین نقش را در کاهش ریسک های ارزیابی شده برای عملیاتهای سازه ای داشته اند. در نهایت انجام یا رعایت و کنترل تمامی عوامل کاهش دهنده ریسک، تا حد بسیاری نقش بسزایی در کاهش حوادث و بالا بردن سطح ایمنی پروژه های عمرانی داشتند. عوامل موثر درکاهش ریسک هیچ کدام به تنهایی نقش تمام کننده ای نداشته اند و می توان گفت که در کنار یکدیگر موثر بوده اند و این نتیجه گیری حاصل شد که به دلیل ماهیت اجرایی و پویایی پروژه های عمرانی، فقط عوامل درنظرگرفته شده در آنها تاثیرگذار نمی باشند و ممکن است به دلیل پویایی عوامل لحظه ای و زیست محیطی نیز تحت تأثیر این عوامل واقع شوند. هیچ گاه نمی توان ریسک های اجرایی پروژه های عمرانی را به صفر نزدیک کرد. اما تا حد قابل توجهی می توان این ریسک ها را کنترل کرد که علاوه بر بالا بردن سطح ایمنی، در کلیه هزینه ها و زمان نیزصرفه جویی می شود که در نهایت این طور نتیجه گیری می شود که مدیریت HSE کاهش هزینه ها و صرفه جویی در زمان را در پی دارد.