مقاله ارزیابی گسترش بیابان با استفاده از مدلهای MEDALUS و IMDPA (منطقه شرق شهرستان خمین)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی گسترش بیابان با استفاده از مدلهای MEDALUS و IMDPA (منطقه شرق شهرستان خمین) دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی گسترش بیابان با استفاده از مدلهای MEDALUS و IMDPA (منطقه شرق شهرستان خمین)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی گسترش بیابان با استفاده از مدلهای MEDALUS و IMDPA (منطقه شرق شهرستان خمین)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی گسترش بیابان با استفاده از مدلهای MEDALUS و IMDPA (منطقه شرق شهرستان خمین) :

تعداد صفحات:۲۵
چکیده:
بیابان زایی پدیدهای است که در مناطق خشک، نیمه خشک و خشک نیمه مرطوب رخ می دهد و سببکاهش پتانسیل اراضی می گردد. جهت ارزیابی بیابان زایی تحقیقات مختلفی در داخل و خارج کشور صورتگرفته که منجر به ارائه مدل های ملی و منطقه ای شده است. در این تحقیق از مدل مدالوس( به علت آسانی،دردسترس بودن دادهها وسازگاری با شاخص های مؤثرتردرتخریب اراضی استفاده شد) ومدل IMDPA (که در سال ۱۳۸۴ توسط سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور ارائه شده است) استفاده شده است.هدف ازاین تحقیق ارائه نقشه تخریب اراضی منطقه شرق شهرستان خمین ( دهستان گله زن ) میباشد .براین اساس در مدل IMDPA معیارخاک ( و شاخص های مشتمل بر عمق خاک، بافت،درصدسنگریزه عمقی و هدایت الکتریکی) معیار اقلیم ( شاخصهای مقدار بارش، شاخص خشکی و تداوم خشکسالی) و معیار پوشش گیاهی(وضعیت پوشش گیاهی، بهره برداری از پوشش گیاهی و تجدید پوشش گیاهی) و در مدل مدالوس از معیار خاک ( شاخص های عمق خاک، بافت خاک، پوشش سنگریزه ، درجه شیب ، مواد مادری، شرایط زهکشی)و معیار اقلیم (شاخص های بارندگی،خشکی، و جهت شیب ) و معیار پوشش گیاهی ( درصد پوشش گیاهی ،مقاومت در برابر خشکسالی و حفاظت در برابر فرسایش )استفاده گردیده است، بدین منظورابتداباکمکاطلاعات خاکشناسی موجودوواحدهای کاری تعریف شده درمنطقه،اقدام به حفر ۶ پروفیل خاک شناسی، تشریحونمونه برداری در ۶ واحدخاک موجود درمنطقه گردید و شاخص های مورد نظر در آزمایشگاه اندازه گیریشدند.سپس نقشه تخریب اراضی از امتیازدهی هرشاخص باکمک جدول های مربوطه و میانگین هندسی بدست آمد. درنهایت داده ها با کمک نرم افزار Arc GIS مقایسه بین شاخص هادرخاک منطقه صورت گرفته وتعیین شودکه آیا بین آنها اختلاف معنی داری وجودداردیاخیر. در مدل IMDPA براساس نتایج حاصل ازنقشه بدست آمده ۴۵/۹۴ درصد منطقه در کلاس بیابان زایی متوسط و ۵۲ درصد در کلاس بیابان زایی شدید قرار دارد که معیاراقلیم با ارزش عددی ۲/۸۶ بیشترین تاثیر و معیار خاک با ارزش عددی ۲/۳۲ کمترین تاثیر را در بیابان زایی منطقه داشته است. ودربین شاخص های موردبررسی شاخص خشکی بیشترین نقش باارزش عددی ۳/۶ و شاخص هدایت الکتریکی با ارزش عددی ۱/۲۵ کمترین نقش رادربیابان زایی منطقه داشته است. در مدل مدلوس براساس نتایج حاصل ازنقشه بدست آمده ۱۰۰ درصد منطقه در کلاس بیابانزایی بحرانی قرار دارد که معیاراقلیم با ارزش عددی ۲/۱۱ بیشترین تاثیر و معیار پوشش گیاهی با ارزش عددی ۱/۲ کمترین تاثیر را در بیابان زایی منطقه داشته است. ودربین شاخص های موردبررسی شاخص بارندگی بیشترین نقش باارزش عددی ۴ و شاخص خشکی با ارزش عددی ۱ کمترین نقش رادربیابان زایی منطقه داشته است.