مقاله تبدل زیبایی شناختی مفاهیم عرفانی به فرم معماری در بیان معمارانه عصر صفوی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تبدل زیبایی شناختی مفاهیم عرفانی به فرم معماری در بیان معمارانه عصر صفوی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تبدل زیبایی شناختی مفاهیم عرفانی به فرم معماری در بیان معمارانه عصر صفوی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تبدل زیبایی شناختی مفاهیم عرفانی به فرم معماری در بیان معمارانه عصر صفوی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تبدل زیبایی شناختی مفاهیم عرفانی به فرم معماری در بیان معمارانه عصر صفوی :

تعداد صفحات:۱۳
چکیده:
هنر را میتوان به مثابه جلوه گاه تمدن بشری و بازتابدهنده روح زمانه و عصاره زندگی مردمان، در هر دوره موردتأمل قرار داد. در این میانه معماری و شهرسازی به عنوان هنری که در طول تاریخ هم نخبه گرا بوده و هم به دلیل ماهیت کارکرد یاش عمیقاً مردمی است محل تأکید واقع می شود. ازسوی دیگر از آنجا که عصر صفوی را میتوان به کمال رسیدهترین دوره در هنر ایرا نزمین، به ویژه دوران پس از اسلام دانست که در آن گویی همههنرها به اوج خود نسبت به دورههای پیشین و پسین رسید هاند و به سیاق تفکر هگل می شود آن را با هنر یونان باستان قیاس نمود که پیام خود راچنان کامل بیان کرده و با عالم احساس چنان منطبق شده که دیگر نم یتوان امروز به آن کمال دست یافت، از این روی معماری و شهرسازی دوره صفویه در مقام تجسم روح زمانه و آینه فرهنگ ایرانی اسلامی که جان مایه آن عرفان است به طور خاص مسأله اصلی و موردکنکاش این مقاله استو تلاش می گردد با روش تحقیق تحلیلی- توصیفی ضمن اشاره به جهان رمزگانی معماری مقدس و شناسایی و رمزگشایی عناصر هنری این عرصه، پرده از رخ معناهای حاضر اما مستور در آن برکشیده و به حقیقت غایی آن ها یعنی فراهمآوردن فضای تعالی برای مخاطبان اثر ضمن نمایش حرکت توحیدی به جانب حق تعالی در سیر عرفان اسلامی دست یافت. حقیقتی که به مدد نور و نقوش و رنگ در قالب سردر و ایوان و محراب و گنبد و بهشت کوچک و زمینی چهارباغ تجلی یافته تا اسم دوران انسان عصر صفوی را الله گرداند. اسمی که بر همه شئونات زندگی انسان در آن دوره سایه افکنده و وی را در نوعی از حالوهوای عرفانی مستغرق م یگرداند. به این ترتیب غایت این هنر ارائه امر زیبای یشناختی صرف نیست بلکه ایجاد این حالوهوای عرفانی به مدد برساختن فضایی معمارانه ذیل اسم الله است