مقاله مدلسازی شاخصهای اقلیمی متاثر از گرمایش جهانی در ایستگاه حوزه شهری کرمان از طریق خروجی مدلهای جوی اقیانوسی (AOGCM) و ریز مقیاس نمایی LARS-WG در دوره آینده

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مدلسازی شاخصهای اقلیمی متاثر از گرمایش جهانی در ایستگاه حوزه شهری کرمان از طریق خروجی مدلهای جوی اقیانوسی (AOGCM) و ریز مقیاس نمایی LARS-WG در دوره آینده دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مدلسازی شاخصهای اقلیمی متاثر از گرمایش جهانی در ایستگاه حوزه شهری کرمان از طریق خروجی مدلهای جوی اقیانوسی (AOGCM) و ریز مقیاس نمایی LARS-WG در دوره آینده  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مدلسازی شاخصهای اقلیمی متاثر از گرمایش جهانی در ایستگاه حوزه شهری کرمان از طریق خروجی مدلهای جوی اقیانوسی (AOGCM) و ریز مقیاس نمایی LARS-WG در دوره آینده،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مدلسازی شاخصهای اقلیمی متاثر از گرمایش جهانی در ایستگاه حوزه شهری کرمان از طریق خروجی مدلهای جوی اقیانوسی (AOGCM) و ریز مقیاس نمایی LARS-WG در دوره آینده :

تعداد صفحات:۱۴
چکیده:
متوسط دمای سطح کره زمین به دلیل انتشار گازهای گلخانه ای در حال افزایش است، بر اساس گزارش چهارم هیئت بین الدول تغییر اقلیم متوسط دمای جهانی نسبت به دوره پایه در حدود ۱/۱ تا ۶/۴ درجه سانتیگراد در طول قرن آینده افزایش خواهد داشت، همچنین تغییراتی در مقدار، فراوانی وقوع، شدت بارش و نوع آن در سراسر این کره خاکی مشاهده شده است که دارای تغییرات منطقه ای قابل توجه می باشد. به همین دلیل بررسی این تغییرات به منظور مدیریت کاراتر شرایط در آینده ضروری به نظر می رسد. در این مقاله داده های سناریوی A1B مدل های گردش عمومی جو- اوقیانوسی BCM2.0, HadGEM برای ارزیابی تأثیر تغییرات اقلیمی بر بارش، تابش خورشیدی، دمای حداکثر و دمای حداقل در ایستگاه کرمان در دوره آینده ۲۰۳۰-۲۰۱۱ میلادی توسط مدل آماری LARS-WG ریز مقیاس و نسبت به دوره آماری پایه تحلیل شدند. دوره پایه در این تحقیق، داده های مشاهداتی دماهای کمینه و بیشینه، تابش خورشیدی و بارش ایستگاه سینوپتیک شهر کرمان در طی سالهای ۱۹۶۵ الی ۲۰۰۵ میلادی می باشد. پس از کالیبراسیون و صحت سنجی داده های مشاهداتی و به دنبال آن تولید و بررسی داده های آب و هوایی مصنوعی توسط مدل های ذکر شده، نتایج نهایی در مقایسه صورت گرفته حاکی از افزایش ۱۳۷ درصدی بارش سالانه، ۸۲۹ درصدی تابش خورشیدی روزانه و همچنین افزایش ۲۵ درصدی و ۹۵ درصدی دماهای حداکثر و حداقل روزانه می باشد. نتایج نشان می دهند بیشترین افزایش میانگین ماهانه بارندگی مربوط به ماه فوریه و بیشترین کاهش آن مربوط به ماه اکتبر خ واهد بود، همچنین بیشترین افزایش تابش خورشیدی در ماه آوریل، بیشترین افزایش میانگین ماهانه دمای حداکثر در ماه نوامبر و بیشترین افزایش میانگین ماهانه دمای حداقل مربوط به ماه مارس خواهد بود.