مقاله بررسی خواص متالورژیکی و مکانیکی قطعات لحیم کاری سخت شده نیترید بور مکعبی به فلز پایه فولادی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی خواص متالورژیکی و مکانیکی قطعات لحیم کاری سخت شده نیترید بور مکعبی به فلز پایه فولادی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی خواص متالورژیکی و مکانیکی قطعات لحیم کاری سخت شده نیترید بور مکعبی به فلز پایه فولادی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی خواص متالورژیکی و مکانیکی قطعات لحیم کاری سخت شده نیترید بور مکعبی به فلز پایه فولادی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی خواص متالورژیکی و مکانیکی قطعات لحیم کاری سخت شده نیترید بور مکعبی به فلز پایه فولادی :

تعداد صفحات:۱۰
چکیده:
نیترید بور مکعبی (cBN) سخت ترین ماده شناخته شده بعد از الماس است. این ماده به دلیل پایداری حرارتی شیمیایی بالاتر و قیمت پایین تر نسبت به الماس، در بعضی کاربردهای سایشی و برشی به عنوان جایگزینی مناسب برای الماس مطرح شده است. ویژگی ممتاز cBN نسبت به الماس حل نشدن آن در آهن، نیکل و آلیاژهای این دو فلز در دمای ۱۳۰۰-۱۲۰۰ درجه سانتیگراد است. با توجه به این مزایا، از قطعات زینتر شده cBN برای برش و ماشینکاری آلیاژهای پایه آهن و نیکل استفاده می شود. جهت بهبود مشکل تردی و شکنندگی و همچنین به دلیل ملاحظات اقتصادی، قطعات cBN به زیرلایه فلزی اتصال داده می شوند. به دلیل چقرمگی و قابلیت تغییر شکل پلاس تیک فلز، تنشهای وارد شده به مجموعه در حین سرویس تعدیل شده و همین امر از ترک برداشتن و شکستن سرامیک جلوگیری می کند. در میان روشهای اتصال، لحیم کاری سخت به دلیل سهولت، عدم نیاز به تجهیزات گران قیمت، قابلیت صنعتی شدن و تولید انبوه و ایجاد اتصالات مقاوم از متداول ترین روشهای مورد استفاده است. در این تحقیق، قطعات cBN با استفاده از آلیاژ پرکننده پایه نقره (Cusil-ABA) به زیر لایه فولادی CK45 متصل شد. به منظور تعیین زمان بهینه لحیم کاری، فرایند اتصال در دمای ۸۸۰ درجه سانتیگراد و در زمان های ۵ و ۱۰ و ۱۵ دقیقه انجام شد. پس از مقطع زدن نمونه ها و آماده سازی سطحی، درز اتصالها به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسیهای میکروساختاری قرار گرفتند. استحکام برشی اتصالات ایجاد شده نیز ، اندازه گیری شد. این مقدار برای زمانهای ۵ و ۱۰ و ۱۵ دقیقه به ترتیب ۵۸/۱MPa و ۶۴/۰ و ۷۵/۲ بو د. این امر نشان می دهد افزایش زمان لحیم کاری به دلیل فراهم شدن فرصت نفوذ و انجام واکنشهای فصل مشترک استحکام اتصال ارتقا می باید.