مقاله ارائه روش سنجش تطبیقی زیست پذیری در محلات شهری با تأکید بر معیارهای برنامه ریزی کاربری زمین (نمونه موردی: شهر قزوین)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارائه روش سنجش تطبیقی زیست پذیری در محلات شهری با تأکید بر معیارهای برنامه ریزی کاربری زمین (نمونه موردی: شهر قزوین) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارائه روش سنجش تطبیقی زیست پذیری در محلات شهری با تأکید بر معیارهای برنامه ریزی کاربری زمین (نمونه موردی: شهر قزوین)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارائه روش سنجش تطبیقی زیست پذیری در محلات شهری با تأکید بر معیارهای برنامه ریزی کاربری زمین (نمونه موردی: شهر قزوین)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارائه روش سنجش تطبیقی زیست پذیری در محلات شهری با تأکید بر معیارهای برنامه ریزی کاربری زمین (نمونه موردی: شهر قزوین) :

تعداد صفحات:۲۴
چکیده:
برنامه ریزی کاربری اراضی شهری همواره به دلیل تاثیرگذاری بر ابعاد مختلف شهر، از جمله ساختار فضایی شهر، ارزش اقتصادی زمین، الگوهای رفتار اجتماعی شهروندان و مباحث پایداری و بسیاری جنبه های دیگر به عنوان یکی از مهمترین بخش های برنامه ریزی شهری مطرح بوده است. برنامه ریزی کاربری به سبب همین گستره تأثیرات می تواند با اتخاذ رویکردهایی خاص ابزاری در جهت تحقق آرمان های شهر در قالب رویکردهای مربوطه و دستیابی به اهدافی متعالی تر تلقی گردد. در این میان یکی از رویکردهایی که به نظر می رسد قادر خواهد بود جامعیت مورد انتظار را به کاربری زمین بخشیده و به عنوان هدف، سرلوحه آن قرار گیرد، مفهوم نوین زیست پذیری است. زیرا بر علاوه بر درونمایه هایی که از رویکردهای شناخته شده و پرسابقه همچون پایداری و کیفیت سکونت داراست، از نقطه نظر مباحث اجتماعی و سرزندگی نیز تکامل یافته تر بوده و از طرفی با نگاه جزئی تر و اجرایی تر خود می تواند به عنوان رویکردی عملیاتی مورد توجه قرار گیرد. در این راستا مقاله حاضر به منظور ارائه بینشی متفاوت از برنامه ریزی کاربری زمین، معطوف به شناسایی معیارهای هر چه زیست پذیر تر نمودن نظام برنامه ریزی کاربری می باشد. از طرفی با توجه به نوین بودن نگرش زیست پذیری تاکنون چارچوب منسجم و مدونی برای ارزیابی و سنجش آن چه در مفهوم کلی و چه در ترکیب با برنامه ریزی کاربری زمین، ارائه نشده است. لذا در این مقاله، شناسایی معیارهای ارتقاء زیست پذیری محلات از طریق برنامه ریزی کاربری زمین و ارائه روش ارزیابی زیست پذیری محلات به عنوان اهداف اصلی و سنجش تطبیقی میزان زیست پذیری در محلات شهر قزوین به عنوان یک هدف تبعی مطرح می باشد. بر اساس یافته های حاصل از پژوهش پنج معیار: میزان دسترسی به کاربری های محلی، یکپارچگی کاربری و حمل و نقل، اختلاط کاربری ها، وجود فضاهای شهری فعال، عدم وجود اراضی بایر و متروکه به عنوان معیارهای زیست پذیری محله از طریق برنامه ریزی کاربری اراضی، شناسایی شده اند. ارزیابی تطبیقی محلات شهر قزوین بر پایه معیارهای یاد شده حاکی از گستردگی طیف مقادیر زیست پذیری در سطح محلات یا به عبارت دیگر عدم تعادل شدید در برخورداری از کیفیات زیست پذیری در محلات مختلف شهر می باشد.