مقاله اثر تاریخ کاشت بر تحمل به تنش سرما در ژنوتیپ های گندم با تیپ رشد پائیزه، بهاره و بینابین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر تاریخ کاشت بر تحمل به تنش سرما در ژنوتیپ های گندم با تیپ رشد پائیزه، بهاره و بینابین دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر تاریخ کاشت بر تحمل به تنش سرما در ژنوتیپ های گندم با تیپ رشد پائیزه، بهاره و بینابین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر تاریخ کاشت بر تحمل به تنش سرما در ژنوتیپ های گندم با تیپ رشد پائیزه، بهاره و بینابین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر تاریخ کاشت بر تحمل به تنش سرما در ژنوتیپ های گندم با تیپ رشد پائیزه، بهاره و بینابین :

تعداد صفحات:۱۲
چکیده:
سرمازدگی زودرس پائیزه و دیررس بهاره اغلب خسارت هایی را به تولید گندم شمال غرب ایران تحمیل می نمایند. جهت بررسی تحمل به تنش سرما در ژنوتیپ های گندم، آزمایشی تحت شرایط گلخانه در قالب طرح کاملاً تصادفی و مزرعه ای با طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تاریخ کاشت ۲۰ مهر، ۱۰ و ۳۰ آبان ماه در سال زراعی ۷-۱۳۸۶ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی ساعتلوی ارومیه بر روی ۱۵ ژنوتیپ گندم با سه تیپ رشد پائیزه، بینابین و بهاره انجام گرفت. بیشترین و کمترین میازن نشت یونی به ترتیب مربوط به ژنوتیپ های با تیپ رشد بهاره و بینابین بود. در مرحله شش برگی (۶۰ روز پس از کاشت)ژنوتیپ های با تیپ پائیزه شامل سایسون، ارتن، گاسکوژن، C-82-12, C-81-14، به همراه الوند، مهدوی و زرین با تیپ رشد بینابین در مرحله رشد رویشی بوده ولی ژنوتیپ های بهاره به اسامی شیراز، پیشتاز، M-81-13, M-79-7 و کویر با دو ژنوتیپ بینابین مرودشت و طوس وارد فاز زایشی و حساس به سرما شدند. ژنوتیپ های با تیپ بهاره از حداقل عملکرد دانه و اجزای آن نسبت به سایر تیپ های رشد برخوردار بودند. ژنوتیپ های با تیپ رشد بینابین ماده خشک کل بیتر و ارتفاع زیادیری داشتند. ژنوتیپ C-82-12 از نشت یونی پائین و حداقل دمای لازم برای زنده ماندن ۵۰ درصد بوته ها با ۳۵- درجه سانتیگراد از میانگین عملکرد دانه و ماده خشک بالا برخوردار بود. در مقابل ژنوتیپ M-79-7 بیشترین نشت یونی، دامنه تغییرات و انحراف معیار برای صفات عملکرد دانه و ماده خشک در بین سه تاریخ کاشت داشت و حداقل دمای لازم برای زنده ماندن ۵۰ درصد بوته ها ۳۰- درجه سانتیگراد بود. در بین اجزای عملکرد صفت تعداد سنبله در متر مربع همبتسگی مثبت معنی داری با عملکرد دانه داشت. داشتن همبستگی منفی معنی دار بین صفت نشت یونی با ماده خشک کل و عملکرد دانه می تواند به عنوان معیار غیر مستقیمی جهت غربال ژنوتیپ های متحمل به تنش سرما به کار برده شود.