بررسی رقابت پذیری در زنجیره تامین

فهرست

مقدمه     2
فصل اول    
تعریف مدیریت زنجیره تامین     5
طرح کلی یک زنجیره تامین     7
فرآیند اصلی     8
فازهای اصلی مدیریت زنجیره ای تامین     10
انقلاب زنجیره تامین    11
شرکت ها نمی توانند از زنجیره تامین چشم پوشی کنند     14
فصل دوم    
مدیریت موجودی کالا    17
تدارکات    18
ارسال به موقع کالا     20
نکات کلیدی که باید آموخت     23
فصل سوم    
رقابت پذیری    25
موضوعات کلیدی    25
اشارات ضمنی : محیط فرصت های راهبردی    26
فرمان های راهبردی     27
یک راهبرد جامع برای مزیت پایدار بلند مدت     29
فصل چهارم   
بعد الکترونیکی مدیریت زنجیره تامین     32
چشم انداز مدیریت راهبردی     35
مزیت رقابتی پایدار     36
تمرکز راهبردی     37
فرایند های اساسی کسب و کار را یکپارچه سازی کنید     38
فرایند های در حال ظهور کسب و کار را یکپارچه کنید     39
فرایند چند واحدی و چند شرکتی کسب و کار را ادغام نمائید     39
از فناوری اطلاعات برای ارتقای روش های کاری افراد استفاده کنید     40
سیستم های پشتیبانی کار تیمی     47
راهبردهایی برای مزیت رقابتی     49
فناوری اطلاعات برای پشتیبانی فرایند     51
ساختار چند خدماتی برای نقش های متوازن افراد و فناوری     52
مدیریت توسعه دانش فرایند     53
مدیریت دانش راهبردی     54
الگوهای اندیشه و عمل     55
فناوری و الگو ها    56
انفورماتیک شناختی     57
پشتیبانی فناوری از الگوها    59
فرصتهای راهبردی  در جستجوی دستیابی به مزیت رقابتی چشمگیر    60
یک راهبرد جامع برای مزیت پایدار بلند مدت    62
فرست برای لجستیک    63
مزیت رقابتی از طریق افراد و فناوری    64
فصل پنجم   
فناوری اطلاعات و مدیریت زنجیره تامین     67
بررسی جایگاه مدیریت زنجیره تامین در پیاده سازی تجارت الکترونیک     68
موانع پیاده سازی SCM    69
بررسی تکنولوژی تولید و برآورد نحوه تامین دانش فنی مورد نیاز     70
ساختار شبکه تامین    70
ابعاد ساختاری شبکه     72
ارتباطات اطلاعات درون شبکه    72
فرایند های شبکه تامین    74
شبکه تامین یکپارچه چیست ؟    76
مراحل یکپارچه سازی     77
تجهیزات کلیدی مدیریت زنجیره تامین     78
۱۰ مرحله برای کارآمد ساختن زنجیره تامین     82
مراحل لازم برای مدیریت تحویل در یک محیط شبکه تامین    88
گذر از زنجیره تامین به شبکه تامین     93
مسیر تکامل گروه های همیار    93
امکان بهبود کیفیت در جبهه IT    94
مدل های کسب و کار اینترنتی در حال تکامل     95
مبارزه با کلاهبرداری در تجارت الکترونیکی     96
فصل ششم    
حمل و نقل الکترونیکی     98
تدارکات الکترونیکی     99
وضعیت تدارکات الکترونیکی     100
دسترسی الکترونیکی به منابع     100
تهیه الکترونیکی مواد اولیه     101
بعضی از نکات مربوط به تهیه مواد اولیه به صورت الکترونیکی     104
تاکید روی آموزش الکترونیکی     105
افزایش تدریجی مدیریت داده ها دارای اهمیت است     106
ترجمه مقاله    108
نتیجه گیری     128
منابع
ضمائم :
مقاله Demand & Supply chain management
    136
۱۳۸

مقدمه

مصرف کنندگان ومشتریان صنعتی خود تقاضای فرآورده های زیاد وخدمات بیشتر را دارند. این صنعت خود مستلزم پیشرفت وتوسعه هایی در میزان فراورده ها می باشد . مصرف کننده خود تقاضای کالای جدید می کند و درصدد یافتن کیفیتهایی  را در مدت زمان کوتاه می باشد . این نوع پیشرفت ها در (BTC) و BTB  خود از طریق مثال های متفاوتی قابل بیان می باشد .
در سال های اخیر افراد تأمین کننده خود در برآورد کردن نیازهای مشتریان از طریق یک روش مفید بسیار موفق بوده اند .با توجه به نیروی خلاق می توان گفت که تفاوت هایی بین انواع صنایع وجود داشته که خود توانایی برطرف کردن نیازها ی مشتریان را خواهد داشت .در ضمن برای شرکت ها حالت انعطاف فردی خود به حدی رسیده است که اشباع می باشد. تلاش های زیادی با توجه به هزینه های بالا برای برطرف کردن نیازهای مشتریان نیازی می باشد .
افزایش عرضه وتقاضا وCM خود از طریق درک کلی ترکیبات شرکت هایی که توانایی برآورده کردن نیازهای مشتریان به صورت مفید دارند بیان شده و اشتراک وهمکاری بین افراد تأمین کننده ، تولید کننده و افراد واسطه خود باعث افزایش تعداد مشتریان از طریق کاهش زمان و افزایش میزان هزینه ها می شود .
مشتریان شرکت های رقیب خود در صدد ایجاد همکاری با یکدیگر به صورت زنجیره ای یا شبکه ای می باشند .برای برخی از  شرکت ها یک چنین روش همکاری در واقع در حال ادامه می باشد . شرکت های دیگر خود عقیده دارند که DSCM یک وضعیت خیلی خوبی ربای بیان انواع جدید روش هایی بود که از طریق آنها می توان تمام نبایزها مشتریان را در سطوح بالای بازارهای زنجیره ای برآورده کرد :
این مقاله خود شرایط مقدماتی زیر را در نظر می گیرد :
۱-    مقدمه
۲-     حالت شرکت در یک بخش زنجیره ای
۳-    عرضه وتقاضا
۴-     مرحله در کمیت های SCL
۵-    تحقیقات در خصوص FMCG
۶-    عدم موفقیت در شرکت
۷-    روندها

نتیجه :
نیاز برای همکاری خود از طریق حالت FMI بیان می شود . برای ایجاد یک شرکت شده‌ اولیه در فرآیند جدید مشتری خود این حالت خود مستلزم  توانایی هایی بیشتر از یک قانون واحد می باشد .آنها خود درصدد ایجاد افزایش تعداد شرکت های زنجیره ای و شبکه ها می باشند در آنها شرکت های منفرد خود به عنوان بهترین گروه می باشند . این حالت به آن معنا است که توزیع اقداماتی که در آنها شرکت دارای بهترین نحوه عملکرد می باشد هر چند طرح یک زنجیره خود از جمله اولین مراحل می باشد ولی بایدشرایط اجرایی طرح ریزی و کنترل عملکردهای زنجیره ای از به صورت گامهای مهم در نظر گرفت .(FMI) زنجیره های تأمین کننده ای که دارای عملکردهای درست نمی باشند در واقع همچون افرادی عمل کرد که در سال  (2005)‌مشتریان را تحت پوشش قرار داده بودند .آنها خود بیان کننده   زنجیره های متفاوتی بوده ولی خود از عملکردها راضی نمی باشند. ما خود نتیجه می گیریم که هر دو حالت طرح و عملکرد ها کاملاً در حالت اجرایی بنامیم DSCM با یکدیگر در تماس می باشند .
در این مقاله لجستیک ها قوانین زیادی در خصوص (DSCM) مورد بررسی قرار خواهند گرفت ، برای نشان دادن این قوانین مدیران مهم در بررسی های اخیر روندهای زیر را در نظر می گیرند .
–    بیان موضوع مدیریت زنجیره ای خود از یک ملت از طریق اروپا قابل تغییر می باشد .
–    روند ها ی چند رسانه ای ( اینترنت ، تکنولوژی اطلاعاتی ، مکاتبه ای ، موبایل ) که خود یک تغییر کلی در این مدیریت ایجاد می کند .
–    تأثیرات منفی (GLT)‌ ( در یک محیط و با یک هزینه ) که خود شرکت های اجهلی را بر آن می دارد که مفاهیم قانونی دیگر استفاده کنند .
–    اختصاص کارها در یک زنجیره تأمین کننده .
–    سیستم های مدیریتی و سازمانهای فروش ملی که دارای نیروی زیادی و تأثیر کمی می باشند .
–    قوانین که دارای پروژه هایی بوده که خیلی موفق نبوده ولی خود مستلزم زمان زیادی برای پس اندازهای اصلی می باشند .
–    مشتریان خود به طورقابل ملاحظه ای انتقاد کننده بوده ومدیریت  زنجیره  نیز خود در یک میدان رقابت مهم می باشد.
در ابتدا می توان گفت که مدیریت زنجیره ای تأمین کننده یک روند می باشد ویک راه حل برای تعدادی از پیشرفت های صورت گرفته .        حالت شرکت در (SC):
در سال ۱۹۹۹ دو محقق به نامهای (N,H) نشان دادند که این مدیریت  همچون یک استراتژی رقابتی اصلی می باشد . زمانی که سازمان ها در صدد ایجاد فرآوردها و خدمات برای مشتریان می باشند در آن صورت باید گفت که حالت رقابت نسبت به این فاکتورها گران تر می باشد و مدیران خود متوجه شده اند که تنهایی نمی توانند ان را صورت دهند . از سوی دیگر می توان گفت که آنها خود باید بر اساس یک اصل رقابتی با تمرین سازمان ها در این زنجیره کار کرد تا موفقیت کسب کنند ، موفقیت SCM خود به انتخاب افراد شریک در زنجیره دارد به طوری که حالت همکاری موثر واقع شده باشد .نمی توان این موضوع را تکذیب کرد که مناطق عملکردهای متفاوت خود در صدد برطرف کردن نیازهای مشتریان می باشد . بویژه عملکرد بازاری خود یک حالت کلی در این خصوص دارد . این مشتری دارای  دیدی است که به صورت یک تئوری در عملکردهای قانونی بیان شده است .
این موضوع خود امیدوار کننده نبوده ولی می توان گفت که جهت مشتری خود در چند نوع صنعت مهم می باشد .هر چند شرکت هایی وجود داشته که در واقع دارای شرایط عملکردی می باشد ولی باید گفت که توافق هایی نیز وجود داشته که خود از سازمانی  به سازمانی فرق می کند . دراین حالت باید گفت که باید تفاوت های بین علوم تجاری و SCM را معین کرد .
در علوم تجاری هدف اصلی بیان مسائل عملکردهای متفاوت در یک سازمان می باشد  . در واقع هدف از یک حوزه تحقیقاتی و توسعه ای همان بیان علوم تجاری است . مثال دیگر خود بیان کننده طرح اجرایی و عملکردهایی می باشد که خود با شاخص های اجرایی مهم برای یک عملکرد کلی در ارتباط می باشند . جد و دخید در گروه از این سازمان ها وجود داشته که در واقع همانند MBA مورد بررسی قرار گرفته اند.
در سال ۱۹۹۹ دو محقق به نامهای (N,H) نشان دادند که علوم تجاری خود باعث موفقیت شد .به طوری کهع می توان گفت که بازار یابی تولیدی و تکنولوژی نیز خود از جمله منابع و مزیت های موفقیت بوده که به صورت  زمانی معین می شوند .(SCM) خود دارای موفقیتی برای یک مزیت کلی       می باشد .(SCM)‌ این حالت را بیشتر روشن می کند ، تجزیه وتحلیل شرایط کلی بین شرکت ها در یک زنجیره خود یک عامل مهم می باشد . جریان اطلاعاتی مای خود بیان کننده یک دیدگاه همه جانبه شرکتی می باشد .این به آن معنا است که SCM خود بیان کننده فعالیت های مدیریت عملکردی می باشد ولی مدیریت شرکت ، به عبارت دیگر یک مدیر خود می تواند شرایط حوزه ای شرکت را کنترل کند مدیران عمومی خود می توانند در کنترل شبکه ای نیز شرکت داشته باشند . با توجه به چنین نقطه مهمی ( قوانین بازاری و خرید یا LCT )‌ می توان تمام شرایط کلی (SCM)‌‌ را نشان داد .
با کمک مشکل و حالت اول می توان تمام تفاوت های بین علو تجاری و (SCM) را نشان داد که در آن حالت می توان تمام روابط عرضه کننده ومشتری را نشان داد . که این حالت میان یک ارتباط بین تأمین کننده و تولید کننده بین المللی عمل می کند ولی علاوه برآن می توان ارتباط بین قوانین رانشان داد . در این تعریف می توان (SC) را به صورتی تعریف کرد که در واقع سه گروه را مد نظر دارد . زمانیکه اصول اصلی SCM از طریق دو گروه بیان می شوند در آن صورت می توان با توجه به آن حالت خود را محدود کرده ایم . از شکل یک متوجه می شویم که (SCM) خود بیان کننده حالت اختصاصی تصمیماتی بین دو یا چند شرکت می باشد . این حالت خود از طریق انواع متفاوت تعاریف SCM نشان داده می شود .
عرضه وتقاضا :
بر طبق این دیدگاه که عرضه دارای ارتباطی محکمی با (SCM)‌ دارد ودر واقع تمام روابط آن با عرضه کننده ها مشخص می باشد ولی از دیدگاه مشتری باید گفت که باید از یک مدیریت تقاضایی استفاده کرد . که تقریباً برای هر زنجیره این به آن معنا است که حالت زنجیره ای باید دارای یک بخش مهم باشد . در شکل (۲) نیز می توان از یک ( SC)‌گروهی استفاده کرد که زنجیره مهم می باشد که اکثراً به کنترل تولیدی بستگی دارد . با توجه به یک حالت بازاری می توان زنجیره تقاضا را در شکل (۳) نشان داد . چنین زنجیره کاملی خود خیل گسترده می باشد . با توجه به این حالت ترکیبی از حالت به صورت زیر نشان داده شده است .
در شکل (۴) می توان D/SN را نشان داد که خود ما بر حالتی از قوانین LCT تأکید داشته به طوری که می توان گفت که با توجه به چنین حالتی مرکز تحقیقاتی دانشگاهی (N) خود از یک تعریف جدید استفاده کرده است .DSCM یک مدیریت شبکه ای می باشد که در واقع باعث ایجاد پیوند هایی بین عرضه کننده و تاقاضا کننده می باشد که خود دارای اهدافی برای ارزیابی تجزیه ای و همکاری است و از همین رو می توان تمام گروه های شبکه ای را نشان داد . درز واقع می توان عناصر زیر را تعریف کرد :
در سال ۱۹۹۹ دو محقق به نامهای (H)‌ و (R) زنجیره مدیریت را همچون یک زیرساختار با ۳ گروه و۲ بخش واسطه ای تعریف کردند . خوشبختانه اکثر شرکت ها دارای یک یا چند مشتری بوده که در صدد یافتن یک یا چند عرضه کننده می باشند . با توجه به چنین حالتی می توان گفت که یک شبکه زیر ساختاری تا یک ساختار زنجیره ای مهم تری باشد بدون توجه به چنین حالتی می توان گفت که تجزیه و تحلیل شبکه ای خود دارای یک تاریخچه نسبی طولانی در تکنولوژی اطلاعاتی می باشد که در مقایسه با این قوانین دارای معناهای متفاوتی می باشند به همین دلیل می توان گفت که در واققع به حالت زنجیره ای تأکید کرده و می توان شرایط شبکه ای را بهتر در نظر گرفت .
مدیریت زنجیره عرضه ای همچون یک بخش واحد خود بیان کننده تعاریف خاصی می باشد (JLR)‌ بویژه در یک حالت اثلی واکنش مؤثر یک مشتری خود اهمیت دارد در این خصوص در سال ۱۹۹۳ آقای (KS) گفت: این حالت خود یک وبرانی از دیوارهایی بین شرکای تجاری متفاوتی می باشند . ترکیب منکران توابع و عملکرد ها ی متفاوت و شرکا خود به آن معنا است که در واقع باید تمام تفاوت های علوم تجاری و SCM و ECR بیان شد.
ایجاد یک (CV)‌ در یک بخش اصلی نیز خود بیان کننده یک زنجیره (V) می باشد . ایجاد یک چنین ارزشی باید نشان دهنده تمام تلاش هایی باشد که در شرکت صورت می گیرد. تلف کردن وقت خود باعث کاهش مصرف مواد خام شده ولی کاهش هزینه ها در ارتباط با درآمد ها متفاوت می باشد .در واقع یک (SC) باید مؤثر می باشد .
همکاری (SC)‌ خود بیان کننده در فاکتور فراگیری نمی باشند .ولی هرگز بدون تعهد صورت نمی گیرد .این نوع همکاری خود دارای یک چندین امکان متفاوت می باشد که از سازمان های قانونی بزرگ گرفته تا توافق های دیگر افراد .
 شرکت ها نیز خود توانایی شرکت در یک یا چند زنجیره را داشته و حالت کلی یک شرکت میان یک شبکه اصلی تعریف می شود .
 در واقع باید براین دو تعریف بین شرکت ها تمرکز داشت و از حالت تقاضایی می توان گفت که DSCM به هنگام خرید خود بیان کننده قوانین LCT و DSCM می باشد .
۴ حالت بیان شده خیلی بر طبق مهم برای طرح ریزی و حالت اجرایی زنجیره ای اهمیت دارند . شکل (۵) خود حالتی از این دیدگاه می باشد، تحقیقاتی در خصوص DSCM صورت گرفته که در واقع بر عوامل بین نقطه نظریات متفاوت تأکید دارد . برای بیان این نوع شرایط می توان در واقع خود را به بیان عوامل زیر محدود کرد :
طبقه بندی مدیریت : یک مفهوم تجزیه ای مهم بین بازاریابی خرید می باشد .
حالت تجاری اولیه E یک نمونه از عامل کلی بین بازاریابی وLCT می باشد .
(ENU)‌ : یک همکاری بین خرید و قوانین می باشد .
کاربرد APS یک موضوع اصلی برای تجزیه و تحلیل بین قوانین LCT از یک نرم افزار زنجیره ای است با وجود این عناصر می توان تمام شرایط متفاوت عرضه و تقاضایی را توضیح داد :
۴ مرحله در قوانین (SC) :       
خدمات مشتری یک فرآیندی بود که خود دارای محدودیت های سازمانی زیادی است . فرآیند توزیع مشتری خود بیان کننده شرایط تأمین کننده ای از طریق فعالیت های تخصصی می باشد که عبارتند از ذخیره ، انتقال شرطی کردن به تست و حتی حالت مونتاژ این به آن دلیل است که چرا شرکت ها در زنجیره‌عرضه ای در صدد ایجاد یک همکاری و مدیریت تجزیه ای می باشند .
این مدیریت ها خود حاوی فعالیت های همکاری از طریق روابط فردی        می باشد به طوری که این فرآیندها کنترل شده و به طور کلی مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهند گرفت. هدف اصلی نیز برای ایجاد شرایط اجرایی همان یک زنجیره عرضه ای است .
با توجه به قوانین زنجیره ای عرضه ای می توان گفت که به حالت تجزیه ای در سطوح متفاوت رخ می دهد .
 تجزیه و تحلیل فیزیکی : توسعه اجرایی فرآیند اولیه همان مرحله اولیه       می باشد . حالت اصولی مشتری و حالت انتقالی خود از جمله مثال هایی از حالت تجزیه و تحلیل فیزیکی می باشد . در اروپا در حدود ۴۵% کالاها خود دارای یک چنین کالاهایی بوده به طوری که می توان گفت که در حال حاضر باید از سیستم انتقالی در سازمان ها به عنوان یک فاکتور مهم استفاده کرد .
حالت تجزیه وتحلیل اطلاعاتی : در یک مرحله دوم جریان اطلاعاتی خود یک فرآیند اولیه می باشد که EDI خود همچون یک ابزار در این مرحله شرکت کند  نقاط ضعف در جریان اطلاعاتی خود از طریق این نوع ابزار بیان شده و در واقع حالت اصولی در این شرایط خود نشان دهنده شرکایی می باشد به طوری که تمام حالت اطلاعات خود دارای شرایط واحد می باشند هر چند تمام دلایل رقابتی خود اهمیت دارند و SCM  تنها یک حالت کلی بین عرضه کننده و تقاضا کننده نمی باشد ولی می توان محدودیت هایی بین هر دو ایجاد کرد .
تجزیه وتحلیل کنترلی : در این مرحله می توان گفت که جریان فیزیکی خود همزمان به صورت یک زنجیره بیان می شود . اطلاعاتی که بر حسب زمان ترتیب داده شده اند در واقع خود استفاده از روش های اصلی را تهسیل کرده و این شرایط خود از جمله عوامل و مفاهیمی در  SCM می باشند . که در جهت پیشرفت و توسعه خدمات مشتری بکار برده شده واز همین رو می توان گفت که شرایط کاهنده خود نیز در زنجیره اهمیت دارد . افراد واسطه اروپایی خود دارای ۱۸ ساعت کاری بین دو بخش حوزه ای واوراقی می باشند . بدونEDI می توان گفت نیاز به فرصت های تجزیه ای وکنترلی می باشد .
تجزیه وتحلیل ساختاری : در۳ نوع تجزیه وتحلیل تعریف شده وساختار اصولی در واقع به صورت یک موضوع تحقیقاتی نمی باشد .تنها حالت اجرایی خود بیان کننده یک فرآیند اولیه می باشند و یک سیستم کنترلی و اطلاعاتی وجود دارد . تجزیه وتحلیل ساختاری نیز خود دارای یک مرحله بعدی        می باشد که کارهای طرح ریزی در این خصوص بیان کننده زنجیره شرکتی     می باشد . به عبارت دیگر می توان گفت که هر چند این حالت خود در بر گیرنده تمام قوانین لجستیک می باشد ولی باید این کار را صورت داد . با توجه به یک ارتباط متقابل می توان گفت که این نوع تجزیه وتحلیل خود در صنایع تولیدی بکار می رود . سهام داران نیز خود دارای عملکرد های لجستیکی بوده که در شرکت ها و بیمارستان ها و سیستم های بیمه ای و بانکداری نشان داده می شود به عبارت دیگر . می توان گفت که مدیریت ساده نیز از سوی این شرکا در نظر گرفته می شود .
۴ مرحله (SCM) در شکل (۶) نشان داده شده است و چند شباهت بین عناصر لجستیکی در کل تجزیه وتحلیل وجود دارد .در نهایت اینکه SCM  خود باعث افزایش رضایت مشتری شده وبا وجود این می توان حالت سود دهی تمام شرکا را نشان دهد . از طریق شرایط متفاوت می توان گفت که تمام مفاهیم جدید خود بیان کننده‌ اصول کلی رقابتی ومشتری ، شرایط نصب سیستم در کمیت های پایین تر می باشد . البته این شرایط برای مشتریانی می باشد که در واقع دارای طرح ریزی و تکنولوژی مشترک می باشند .
تحقیقات FMCG :
اکثر کاربرد های کلی SCM به صورت یک مرحله تجزیه ای می باشد و در این نتیجه ای کلی در مورد مراحل فیزیکی و اطلاعاتی در شرکت های آمریکایی و اروپایی صورت گرفته است . در واقع می توان تمام شرکت های اصلی را در بیان کاربردها و تجزیه وتحلیل ساختاری نشان داد . بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که مقدار SCM خود برای تمام شرکا یکسان می باشد . در اکثر شرکت ها نیز می توان از طریق روش های زیر استفاده کرد . در صنعت FCMG می توان از روشهای تحقیقاتی زیر استفاده کرد :
۱-    آیا می توان DSCM را از طریق عوامل کلی در هر مرحله لجتیکی توضیح داد ؟
۲-    آیا یک حالت تأثیر اصولی در تجزیه وتحلیل فیزیکی خود بیان کننده ساختار اصلی می باشد ؟
با توجه به وجود چنین اطلاعاتی در ۳۰ کشور در خصوص FMCG  می توان به این سؤال پاسخ داد :
در این بررسی می توان گفت که لجستیک های زنجیره ای خود به صورتی بیان می شدند که در واقع عوامل هزینه ای و سرویس مشتری هر دو در نظر گرفته شده اند . یک ترکیب از تولید هزینه ای خود بیان کننده تمام فاکتورهای اصلی می باشد . بدین ترتیب می توان حالت متغیر های مستقل را برای ارزیابی موفقیت به کار برد .
از دیدگاه تحقیقاتی از ۵۶ متغیر می توان در واقع تمام متغیرها را به صورت کلی تحت تأثیر مستقیم قرار داد و مثال هایی در این خصوص وجود داشته که در جدول شماره یک آورده شده اند .
عامل تجزیه وتحلیل :
با توجه به داده های جمع آوری شده از ۳۰ شرکتFMCG  می توان تمام شرایط تجزیه وتحلیل را نشان داد . در این حالت از موضوع خسارت چشم پوشی می شود . در نتیجه ۴ فاکتور باید به صورت زیر بیان شوند :
۱-    حالت انعطاف پذیری و زمان کلی
۲-    هزینه های فاکتوری بر طبق سطوح و مقادیر اوراق به صورت درصد.
۳-    حالت دقت در یک سطوح سرویسی کامل .
۴-    هزینه های انتقالی ، کنترل مواد و انبارها .
ما نتیجه می گیریم که تمام این عوامل برطبق یک حالت سازمان بیان می شود که در واقع به نوع حالت تجزیه ای بستگی ندارد .
تجزیه وتحلیل (Csq)‌ : از تجزیه وتحلیل صورت گرفته از طریق داده های نمونه ای می توان حالت تجزیه وتحلیل مهم متغیر ها را نشان داد . که این حالت خود بر روی متغیر مستغل تأثیر گذارده و موفقیت زنجیره نیز در ۵ گروه از ارزیابی می شود .
۱-    حالت انتقال الکترونیکی اطلاعات که این حالت خود بیان کننده نوع تولید و یک فرآیند توزیعی می باشد .
۲-    تقسیم اطلاعات بین مشتریان وتأمین کنندها برای بالا بردن میزان بازدهی کالا ها.
۳-    کاربرد ABC  همچون یک حالتی برای افزایش تعداد تصمیمات
۴-    ساعات باز بودن مراکز پخش بویژه با توجه به حالت دقت در طول شب و روز
۵-    سطح کار برای حجم انتقالی که بر حالتی تأکید داشته که در واقع عبارتند از FTL ، FPL ،P=0/976 .
هر چند این متغیرها خیلی خاص می باشند ولی در واقع می توان نتیجه گرفت که تفاوت موجود بین اطلاعات و نتایج در ۴ سطح خود بیان کننده حالت تجزیه ای و زنجیره ای می باشد .
ECR : در سال ۱۹۹۸ تعدادی از تولید کنندگان ECR در کشور هلند تحقیقاتی را صورت دادند . در جدول (۲) شرکا زنجیره ای بر طبق۴ نوع قانون تقسیم شده اند به طوری که می توان که این حالت در مقاله توضیح داده شده است . در واقع در ۳ نوع موضوع متفاوت همکاری باید حالت های زیر را در نظر گرفت در پروژه های فیزیکی می توان حالت تولیدی استاندارد را با توجه به تمام شرایط کلی در نظر گرفت و این حالت خود بیان کننده شرایطی می باشد که باید مورد بررسی قرار گیرد . تولید EDI  که حالت خود دارای اطلاعات مهمی در این زمینه می باشد . در یک بخش کنترلی می توان گفت که تمام این شرایط به هزینه های بکاربرده شده و حجم بررسی های صورت گرفته دارد. هرچند این حالت درسال ۱۹۹۸ بیان نشده است ولی تمام بررسی های اخیر خود نشان دهنده طرح ریزی همکاری ، پیش بینی وR می باشد (CPFR) .
تحقیقات کیفی : برای بیان تفاوت بین تعداد قوانین (SC) و یک حالت همکاری زنجیره ای در سال ۱۹۹۹ می توان گفت که از طریق انجام ۲۰ مصاحبه از مدیران در شرکت ها و در سال ۱۹۹۸ تحقیقات صورت گرفت . در طول انجام این نوع تحقیقات تمام افراد و مدیران نظریات خود را نشان داده و در واقع شرایط زیر را می توان نشان داد .تجزیه وتحلیل ساختاری که خود یک هدف اصلی در شرکت ها نمی باشد و تجزیه وتحلیل اطلاعاتی و کنترلی خود می تواند یک حالت کلی همکاری برای انواع مشخص می باشد که این حالت خود با شرایط همکاری نشان داده می شود .
(۲)-۴مرحله دارای پایان نبود . و در این خصوص نیز توسع هایی در این مراحل صورت گرفته ( شرکت کوکاکولا)‌ . تفاوتی نیز بین فرآیندهای منظم و غیر منظم وجود داشته و در این حالت می توان از فرآیند اصلی استفاده کرد . که از این حالت ها می توان به l.vml اشاره کرد . حالت انتقالی خود برای (VML.EDI) بکار می رود .برای تجزیه وتحلیل ساختاری وکنترلی نیاز به یک حالت اجرایی در سطح اطلاعاتی وفیزیکی می باشد .
تجزیه فیزیکی و اطلاعاتی نیز خود به طور همزمان بیان شده و در واقع بین دو شرکت نیز حالت مؤثر دیده می شود . برای حالت ساختاری و کنترلی بیان شده فیزیک حالت (SC) مشاهده می شود که در واقع یک روش ساده می باشد به طور کلی که تجزیه ساختاری خیلی پیچیده می باشد که این خود باعث ایجاد یک حالت مرزی بین دو گروه اصلی می شود .
مدل زنجیره ای خود یک مدل اصلی می باشد که این حالت خود بیان کننده یک روش کلی در مدیریت زنجیره ای است . در شکل (۶) نیز می توان در واقع تفاوت کلی در بین شرکت ها را نشان داد. در تجربه فیزیکی می توان در بین شرکا از یک مرحله اصلی استفاده کرد با همکاری زیاد می توان حالت تجزیه ساختاری در شرکت ها را افزایش داد.
با توجه به این سؤال می توان گفت که کدامیک از شرکت ها خود در صدد همکاری زنجیره ای می باشد و می توان نتیجه گرفت که تحقیقات کیفی خود بیان کننده یک مدل زنجیره ای می باشد . تمام پاسخ دهندگان نیز دارای مراحل اطلاعاتی قبل از شرکت و در یک مرحله تجزیه ای ساختاری و کنترلی می باشند .
شریط شراکتی : در سال ۱۹۹۲ دو محقق به نامهای (L) و(B) شرایط شرکاتی مدیریت زنجیره ای را توضیح دادند . و در واقع نشان دادند که کنترل زنجیره ای خود مستلزم قوانین اصلی می باشند . تمام شرایط شراکتی خود در حال توسعه بوده در حالیکه می توان گفت که می توان این استراتژی ما را تغییر داد . به طور کلی حالت شراکتی (SCM) خود نشان دهنده تمام شرایط انعطافی می باشد به طوری که هزینه های تحقیقاتی که باید در نظر گرفت که می توان این عوامل را به صورت زیر خلاصه کرد :
حالت اعتماد :
 برای بیان منظور ماکزیمم  SCM (100%) می توان از حالت دو شرکت استفاده کرد که شاخص های اجرایی برای هزینه ها و بخش های شراکتی بکار برده می شود . هر چند مدیریت حسابداری خود بیان کننده روابط تجاری می باشد ولی این حالت خود به طور قابل ملاحضه ای باعث ایجاد محدودیت هایی در شراکت خواهد شد ؛شرایط اجرایی اینطور نیست : یک دانش کامل از عملکرد داخلی در یک حوزه زنجیره ای خود برای عملکرد و همکاری خارجی ضرورت دارد . هر شرکت نیز خود باید دارای شاخص های اجرایی باشد . در واقع هیچ حالتی وجود ندارد که نشان دهد شراکت های خارجی در اثر مسائل داخلی متوقف می شوند . عدم وجود این نوع اصول خود یک دلیل مهم در شراکت می باشد .
دانش لجستیک :
 در تعدادی از صنایع و قراردادها صنایع می توان گفت که لجستیک هایی همچون یک راه حل در فعالیت های تجاری و برای تولید کنندگان و پخش کننده توضیح داده شده است . هر چند این حالت یک روش و استراتژی موفق می باشد ولی برخی از شرکتهای حمل کننده این حالت خوب درک نکرده اند. حمل کننده ها خود اعتقاد دارند که نیاز به دانش لجستیک تأکید داریم ، تنها این حالت خود بیان کننده‌ شرایط اجرایی خدمات برای مشتریان می باشد .
حالت انعطاف پذیری در تولید :
بهترین موضوع برای حالت سرویس های قانونی داده شده و در مرحله آخر (SCM) نیز خود بیان کننده یک ارتباط کلی بین عرضه کننده می باشد با توجه به اطلاعات بازاری یک تولید کننده خود می تواند از یک روش کلی استفاده کند. این حالت خود باعث می شود که فرد مقدار زیادی سرمایه گذاری کند . زماهن شرطی شدن خود تا مقداری کاهش یافته و از همین رو می توان تمام ویژگی های موقعیتی را نشان داد . فاکتورهای تکمیلی فرآورده ها نیز خود دارای ویژگی های مؤثری در خطوط تولید می باشند . انبار ها برای تولیدات تکمیلی نیز برای فصول خاصی مهم می باشند . برای تمام فرآورده ها        می توان از مراکز انتقالی استفاده کرد .
در زمان های گذشته ، تولید کننده خود همچون یک شرکت حمل کننده عمل می کرد . ما خود عقیده داریم که این حالت برای ایجاد تولیدکنندگان سرویسی خیلی خطرناک می باشد .

روندها :
 برای نتیجه گیری در این مقاله می توان از تعدادی فرآیندها در یک محیط زنجیره ای استفاده کرد .
CP/F :
 در سال (۲۰۰۱) ECR و CPFR خود در طی فرآیند خطی برای انجام فروش های اصلی پیش شرکا به کار برده شدند .
نرخ گذاری استراتژیک :
 جنبه های لجستیک از جمله جنبه های مهم شرکت ها می باشند که در واقع خود بیان کننده شرایط کلی مقدار نرخ ها می باشد (۱۰/۰) (۵۰/۰) .
بررسی وابسته به تجارت :
 با بیان حالت (VMI) در شرکت توئیوتا می توان گفت که تمام تولید کنندگان به هنگام پرداخت مقدار مشتری حقوق می گیرند که این حالت خود منجر به ایجاد تغییراتی در برخی از شرکت ها شده که خود دارای شرایط تولید و بخش می باشند .
لجستیک های E :
 حالت تجاری خود از طریق شرایط نامطلوب لجستیکی دارای خطراتی بوده که این به آن معنا است که شرکت تجاری خود می تواند از طریق شرکت های خاصی بر تمام فعالیت های اداری تأثیر داشته باشد بویژه زمانیکه عامل موفقیت در میان باشد .
MVC :
 علاوه بر شرایط مشخص می توان به روابط برنده شدن ، اطمینان وعوامل خارجی و داخلی هزینه ای و خدماتی اشاره کرد که خود یکی از مشکل ترین مسائلی در DSCM می باشد در واقع این حالت خود نشان دهنده تمام کالاهای متفاوت می باشد . در یک تحقیق فعلی در (FMCG)‌می توان تمام نتایج متفاوت را توضیح داد .
توزیع کنندگان لجستیک :
حالت عملکردی فروش عمده ای ، انتقال گروهی از طریق تولیدکنندگان مشترک و از بین بردن مشترک زیر ساختارهای فروش ، ما خود امیدواریم که در نیمه دوم سال (۲۰۰۱)‌تمام نتایج اولیه در این نوع تحقیق در دسترس باشند
نتیجه :
 ما خود اعتقاد داریم که مدیریت عرضه وتقاضایی خود در شرکت ها برای بر طرف کردن نیازهای مشتری با یک روش بهتر بکار می رود . در این مقاله   می توان به شرایطی لجستیکی (DSCM)‌ اشاره کرد . یک مرحله ۴ گانه تجزیه وتحلیلی خود در یک صنعت (FMCG)‌ بیان می شود. در واقع حالتی که در FMCG رخ می دهد خود در طی ۵ سال در انواع دیگر صنایع رخ خواهد داد. بدین ترتیب باید گفت که مدل لجستیکی به صورت کاربردی در صنایع به مقدار زیاد بکار می رود . فروش کالاها نیز خود یکی از مسائل مهمی در (DSCM ) می باشد . این موضوع نیز خود بیان کننده حالت تکمیلی واجرایی می باشد . به همین دلیل می توان (EL)‌را به صورتی بیان کرد که از طریق (DSCM )خود توانایی کسب تجربیات زیادی می باشد . بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که (DSCM) یک حالت کلی لجستیکی وسیع می باشد .

مقدمه:

در رقابت‌هاى جهانى موجود در عصر حاضر، باید محصولات متنوع را با توجه به درخواست مشترى، در دسترس وى قرار داد. خواست مشترى بر کیفیت بالا و خدمت رسانى سریع، موجب افزایش فشارهایى شده است که قبلاً وجود نداشته است، در نتیجه شرکت‌ها بیش از این نمى‌توانند به تنهایى از عهده تمامى کارها برآیند. در بازار رقابتى موجود، بنگاه‌هاى اقتصادى و تولیدى علاوه بر پرداختن به سازمان و منابع داخلى، خود را به مدیریت و نظارت بر منابع و ارکان مرتبط خارج از سازمان نیازمند یافته‌اند. علت این امر در واقع دستیابى به مزیت یا مزایاى رقابتى با هدف کسب سهم بیشترى از بازار است. بر این اساس، فعالیت‌هاى نظیر برنامه ریزى عرضه و تقاضا، تهیه مواد، تولید و برنامه ریزى محصول، خدمت نگهدارى کالا، کنترل موجودى، توزیع ، تحویل و خدمت به مشترى که قبلا همگى در سطح شرکت انجام مى شده اینک به سطح زنجیره عرضه انتقال پیدا کرده است. مسئله کلیدى در یک زنجیره تامین، مدیریت و کنترل هماهنگ تمامى این فعالیت‌ها است. مدیریت زنجیره تامین  (SCM ) پدیده‌اى است که این کار را به طریقى انجام مى‌دهد که مشتریان بتوانند خدمت قابل اطمینان و سریع را با محصولات با کیفیت در حداقل هزینه دریافت کنند.
در حالت کلى زنجیره تامین از دو یا چند سازمان تشکیل مى‌شود که رسماً از یکدیگر جدا هستند و به وسیله جریان‌هاى مواد، اطلاعات و جریان‌هاى مالى به یکدیگر مربوط مى‌شوند. این سازمان‌ها مى‌توانند بنگاه‌هایى باشند که مواد اولیه، قطعات، محصول نهایى و یا خدماتى چون توزیع، انبارش، عمده فروشى و خرده فروشى تولید مى‌کنند. حتى خود مصرف کننده نهایى را نیز مى‌توان یکى از این سازمان‌ها در نظر گرفت

تعریف مدیریت زنجیره تامین:

تعاریف مختصر و جامعى که مى توان از زنجیره تامین و مدیریت زنجیره تامین ارایه داد، عبارت‌اند از:
زنجیره تامین: زنجیره تامین بر تمام فعالیت‌هاى مرتبط با جریان و تبدیل کالاها از مرحله ماده خام (استخراج ) تا تحویل به مصرف کننده نهایى و نیز جریان‌هاى اطلاعاتى مرتبط با آنها مشتمل مى‌شود. به طور کلى، زنجیره تامین زنجیره‌اى است که همه فعالیت‌هاى مرتبط با جریان کالا و تبدیل مواد، از مرحله تهیه ماده اولیه تا مرحله تحویل کالاى نهایى به مصرف کننده را شامل مى شود. درباره‌ى جریان کالا دو جریان دیگر که یکى جریان اطلاعات و دیگرى جریان منابع مالى و اعتبارات است نیز حضور دارد. (LAUDON & LAUDON 2002)
مدیریت زنجیره تامین : مدیریت زنجیره تامین بر یکپارچه سازى فعالیت‌هاى زنجیره تامین و نیز جریان‌هاى اطلاعاتى مرتبط با آنها از طریق بهبود در روابط زنجیره ، براى دستیابى به مزیت رقابتى قابل اتکا و مستدام مشتمل مى‌شود. بنابراین، مدیریت زنجیره تامین عبارت است از فرایند یکپارچه سازى فعالیت‌هاى زنجیره تامین و نیز جریان‌هاى اطلاعاتى مرتبط با آن، از طریق بهبود و هماهنگ سازى فعالیت‌ها در زنجیره تامین تــــولید و عرضه محصول (LAUDON&LAUDON 2002).
بنابراین براى بررسى یک سازمان منحصر به فرد در چارچوب این تعاریف، باید هر دو شبکه تامین کنندگان و کانال‌هاى توزیع در نظر گرفته شوند. تعریف ارایه شده براى زنجیره تامین، موضوعاتمدیریت سیستم‌هاى اطلاعات، منبع‌یابى و تدارکات، زمان‌بندى تولید، پردازش سفارشات، مدیریت موجودى، انباردارى و خدمت به مشترى را در بر مى‌گیرد.
براى مدیریت موثر زنجیره تامین ضرورى است که تامین کنندگان و مشتریان با یکدیگر و در یک روش هماهنگ و با شراکت و ارتباطات اطلاعاتى و گفت و گو با یکدیگر کار کنند. این امر یعنى جریان سریع اطلاعات در میان مشتریان و عرضه کنندگان، مراکز توزیع و سیستم‌هاى حمل و نقل که بعضى از شرکت‌‌ها را قادر مى سازد که زنجیره‌هاى عرضه بسیارکارایى را ایجاد کنند. عرضه‌کنندگان و مشتریان باید اهداف یکسان داشته باشند. عرضه‌کنندگان و مشتریان باید اعتماد متقابل داشته باشند. مشتریان در زمینه کیفیت محصولات و خدمات به تامین‌کنندگان خود اعتماد مى‌کنند.
علاوه بر آن عرضه‌کنندگان و مشتریان باید در طراحى زنجیره تامین براى دستیابى به اهداف مشترک‌ و تسهیل ارتباطات و جریان اطلاعات با یکدیگر شریک شوند. بعضى شرکت‌ها کوشش مى‌کنند تا کنترل زنجیره تامین خود را با کنترل عمومى عمودى – با استفاده از مالکیت و یکپارچگى تمام اجزاى مختلف در امتداد زنجیره تامین از تهیه مواد و خدمات تا تحویل محصول نهایى و خدمت به مشترى به دست آورند. اما حتى با این نوع ساختار سازمانى، فعالیت‌هاى مختلف و واحدهاى عملیاتى ممکن است ناهماهنگ باشد. ساختار سازمانى شرکت باید بر هماهنگى فعالیت‌هاى مختلف براى دستیابى به اهداف کلى شرکت تمرکز کند.

طرح کلى یک زنجیره تامین :

به طور کلى زنجیره‌تامین، زنجیره‌اى است که همه فعالیت‌هاى مرتبط با جریان کالا و تبدیل مواد، از مرحله تهیه ماده اولیه تا مرحله تحویل کالاى نهایى به مصرف کننده را شامل مى‌شود. در ارتباط با جریان کالا دو جریان دیگر که یکى جریان اطلاعات و دیگرى جریان منابع مالى و اعتبارات است نیز حضور دارد.

محققان و نویسندگان مختلف ، نگرش‌ها و تعاریف متفاوتى را از زنجیره تامین ارایه کرده اند. برخى زنجیره تامین را در روابط میان خریدار و فروشنده محدود کرده اند، که چنین نگرشى تنها بر عملیات خرید رده اول در یک سازمان تمرکز دارد. گروه دیگرى به زنجیره تامین دید وسیع‌ترى داده و آن را شامل تمام سرچشمه‌هاى تامین (پایگاه‌هاى تامین) براى سازمان مى دانند. با این تعریف ، زنجیره تامین شامل تمام تامین کنندگان رده اول ، دوم ، سوم … خواهد بود. چنین نگرشى به زنجیره تامین ، تنها به تحلیل شبکه تامین خواهد پرداخت . دید سوم ، نگرش زنجیره ارزش – پورتر- است که در آن زنجیره تامین شامل تمام فعالیت‌هاى مورد نیاز براى ارایه یک محصول یا خدمت به مشترى نهایى است. با نگرش یاد شده به زنجیره تامین ، توابع ساخت و توزیع به عنوان بخشى از جریان کالا و خدمات به زنجیره اضافه مى‌شود. در واقع بااین دید، زنجیره تامین شامل سه حوزه تدارک ، تولید و توزیع است .

فرآیندهاى اصلى:

مدیریت زنجیره تامین داراى سه فرآیند عمده است که عبارت‌اند از:
۱ ) مدیریت اطلاعات
۲ ) مدیریت لجستیک
۳ ) مدیریت روابط (RELATIONSHIP MANAGEMENT) .
مدیریت اطلاعات : امروزه نقش ، اهمیت و جایگاه اطلاعات براى همگان بدیهى است . گردش مناسب و انتقال صحیح اطلاعات باعث مى‌شود تا فرآیندها موثرتر و کاراترگشته و مدیریت آنها آسان‌تر گردد. در بحث زنجیره تامین – همان طور که گفته شد -اهمیت موضوع هماهنگى در فعالیتها، بسیار حائز اهمیت است . این نکته در بحث مدیریت اطلاعات در زنجیره ، مدیریت سیستم هاى اطلاعاتى و انتقال اطلاعات نیز صحت دارد. مدیریت اطلاعات هماهنگ و مناسب میان شرکا باعث خواهد شد تا تاثیرات فزاینده‌اى در سرعت، دقت، کیفیت و جنبه‌هاى دیگر وجود داشته باشد. مدیریت صحیح اطلاعات موجب هماهنگى بیشتر در زنجیره خواهد شد. به طور کلى در زنجیره تامین ، مدیریت اطلاعات در بخش‌هاى مختلفى تاثیرگذار خواهد بود که برخى از آنهاعبارت‌اند از:
مدیریت لجستیک (انتقال، جابجایى، پردازش و دسترسى به اطلاعات لجستیکى براى یکپارچه سازى فرآیندهاى حمل و نقل، سفارش دهى و ساخت، تغییرات سفارش، زمان‌بندى تولید، برنامه هاى لجستیک و عملیات انباردارى) ; تبادل و پردازش داده‌ها میان شرکا (مانند تبادل و پردازش اطلاعات فنى، سفارشات و…) : جمع آورى و پردازش اطلاعات براى تحلیل فرآیند منبع یابى و ارزیابى ، انتخاب و توسعه تامین کنندگان ; جمع آورى و پردازش اطلاعات عرضه و تقاضا و … براى پیش بینى روند بازار و شرایط آینده عرضه و تقاضا; ایجاد و بهبود روابط بین شرکا.
چنانچه پیداست ، مدیریت اطلاعات و مجموعه سیستم هاى اطلاعاتى زنجیره تامین مى تواند برروى بسیارى از تصمیم‌گیرى‌هاى داخلى بخش‌هاى مختلف زنجیره تامین موثر باشد که این موضوع حاکى از اهمیت بالاى این مولفه در مدیریت زنجیره تامین است .
مدیریت لجستیک : در تحلیل سیستم هاى تولیدى مانند صنعت خودرو، موضوع لجستیک بخش فیزیکى زنجیره تامین را در بر مى گیرد. این بخش که کلیه فعالیت‌هاى فیزیکى از مرحله تهیه ماده خام تا محصول نهایى شامل فعالیت‌هاى حمل و نقل، انباردارى، زمان‌بندى تولید و… را شامل مى شود، بخش نسبتا بزرگى از فعالیت‌هاى زنجیره تامین را به خود اختصاص مى دهد. در واقع ، محدوده لجستیک تنها جریان مواد و کالا نبوده بلکه محور فعالیت‌هاى زنجیره تامین است که روابط و اطلاعات ، ابزارهاى پشتیبان آن براى بهبود در فعالیت‌ها هستند.
مدیریت روابط: فاکتورى که ما را به سمت فرجام بحث راهنمایى مى کند و شاید مهم‌ترین بخش مدیریت زنجیره تامین به خاطر ساخت و فرم آن باشد، مدیریت روابط در زنجیره تامین است. مدیریت روابط، تاثیر شگرفى بر همه زمینه‌هاى زنجیره تامین و همچنین سطح عملکرد آن دارد. در بسیارى از موارد، سیستم هاى اطلاعاتى و تکنولوژى مورد نیاز براى فعالیت‌هاى مدیریت زنجیره تامین به سهولت در دسترس بوده و مى توانند دریک دوره زمانى نسبتا کوتاه تکمیل و به کار گمارده شوند. اما بسیارى از شکست‌هاى آغازین در زنجیره تامین ، معلول انتقال ضعیف انتظارات و توقعات و نتیجه رفتارهایى است که بین طرفین درگیر در زنجیره به وقوع مى پیوندد. علاوه بر این ، مهم‌ترین فاکتور براى مدیریت موفق زنجیره تامین ، ارتباط مطمئن میان شرکا در زنجیره است، به گونه اى که شرکا اعتماد متقابل به قابلیت‌ها و عملیات یکدیگر داشته باشند. کوتاه سخن این که درتوسعه هر زنجیره تامین یکپارچه، توسعه اطمینان و اعتماد در میان شرکا و طرح قابلیت اطمینان براى آنها از عناصر بحرانى و مهم براى نیل به موفقیت است.

فازهاى اصلى مدیریت زنجیره تامین:
فاز اول: طراحى مفهومى    :
فاز اول نشان دهنده استراتژى ساخت است. در این فاز نحوه اداره سازمان با ایجاد یک تصویر براى آینده و ایجاد یک ساختار براى پیاده سازى تعیین مى‌شود. براى فرآیندهاى فاز اول یک مدل ویژه سازمان لازم است که از یک سازمان به سازمان دیگر متفاوت است. بحث اصلى در این فاز طراحى مفهومى است که مدرکى براى تصدیق و اجراى دو فاز دیگر است. هدف از اجراى این فاز درک جزییات مربوط به هزینه‌ها و شناخت سیستم و منافع پیاده‌سازى SCM است.

فاز دوم : طراحى جزییات و تست

این فاز همان‌طور که در شکل پایین مشاهده مى‌‌شود مى تواند همزمان با فاز اول و سوم اجرا شود. یعنى جزییات طراحى مى‌شود و به طور هم‌زمان راه حل‌ها در دنیاى واقعى تست مى‌شوند. در این فاز ایجاد تغییرات در ساختار سازمان و در نظر گرفتن آنها براى پیاده‌سازى در سیستم به منظور پشتیبانى طراحى زنجیره تامین جدید توصیه مى‌شود.

فاز سوم:  پیاده سازى
در این فاز در ادامه فاز دوم، زمان‌بندى پیاده سازى دوره هاى بلندمدت عملیات و تغییرات در سیستم به منظور ایجاد تسهیلات انجام مى‌گردد.