مقاله نگهداری بذر، جوانه های انتهائی و جانبی و سلول های گیاهی حاصل از کشت بافت، روشی برای حفظ بلند مدت ذخایر ژنتیکی گیاهی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله نگهداری بذر، جوانه های انتهائی و جانبی و سلول های گیاهی حاصل از کشت بافت، روشی برای حفظ بلند مدت ذخایر ژنتیکی گیاهی دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نگهداری بذر، جوانه های انتهائی و جانبی و سلول های گیاهی حاصل از کشت بافت، روشی برای حفظ بلند مدت ذخایر ژنتیکی گیاهی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نگهداری بذر، جوانه های انتهائی و جانبی و سلول های گیاهی حاصل از کشت بافت، روشی برای حفظ بلند مدت ذخایر ژنتیکی گیاهی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله نگهداری بذر، جوانه های انتهائی و جانبی و سلول های گیاهی حاصل از کشت بافت، روشی برای حفظ بلند مدت ذخایر ژنتیکی گیاهی :

تعداد صفحات:۶
چکیده:
ایران با داشتن حدود ۸۰۰۰ گونه گیاهی که ۱۷۲۷ گونه آن بومی می باشند، کشوری غنی از نظر تعداد و تنوع گونه های گیاهی است. حفظ ذخائر توارثی گیاهی و جلوگیری از فرسایش و انقراض این گونه ها بویژه گونه های بومی ودر حال خطر, از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. در شرایط متعارف، حفظ و نگهداری این گونه ها به صورت بذر در بانک های ژن در دمای صفر و یا ۱۲ الی ۲۰- درجه سانتیگراد می باشد. مدت زمان نگهداری در این شرایط کوتاه بوده و باید پس از یک دوره حداکثر ۲۰ ساله تجدید حیات شوند. علاوه بر مشکلات فنی، هزینه های تجدید کشت بذور, امری مشکل و پر هزینه و در مورد کلون ها غیر ممکن است. تکنولوژی استفاده از دمای فراسرد (بویژه ۱۹۶ °C-) نخستین بار برای نگهداری میکروارگانیسم ها و سپس در انجماد سلول های جنسی و بعضی از اندام های موجودات عالی جنبه کاربردی پیدا کرد. اخیرا تحقیق در مورد حفظ ذخایر ژنتیکی گونه های جنگلی، مرتعی و بیابانی در دمای فراسرد به صورت بذر، جوانه های جانبی و انتهائی و سلول های تمایز یافته یا تمایز نیافته حاصل از کشت بافت با بهره گیری از ازت مایع در ایران آغاز گردیده است. برای نگهداری بذور, اندام ها و سلول ها از مواد مختلف محافظت کننده مانند DMSO، گلیسرول و … استفاده می شود . محیط هایی از قبیل PVS2 ها و موادی مانند ساکاروز با مولاریته بالا سوربیتول، مانیتول و همچنین کارائی پیش و پس تیمار ها برای گونه های مختلف بررسی و بهترین روش ها انتخاب می گردد. تا کنون این روش در نگهداری حدود ۲۰ گونه بذر، ۸ گونه جوانه و ۷ گونه سلول در ایران که نماینده طیف گستره ای از گیاهان جنگلی،مرتعی و بیابانی است با موفقیت صورت گرفته است. با بکارگیری این فناوری امکان نگهداری ذخائر توارثی گیاهی را تا صد ها و حتی هزار ها سال ممکن می سازد. دستیابی به این فناوری تحولی بزرگ در حفظ ذخایر توارثی گیاهی عرصه های منابع طبیعی ایران می باشد.