مقاله بررسی میزان فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت و تغییرات اسمزی تحت شرایط تنش خشکی در گیاهچه های گندم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی میزان فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت و تغییرات اسمزی تحت شرایط تنش خشکی در گیاهچه های گندم دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی میزان فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت و تغییرات اسمزی تحت شرایط تنش خشکی در گیاهچه های گندم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی میزان فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت و تغییرات اسمزی تحت شرایط تنش خشکی در گیاهچه های گندم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی میزان فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت و تغییرات اسمزی تحت شرایط تنش خشکی در گیاهچه های گندم :

تعداد صفحات:۱۰
چکیده:
از آنجائیکه خشکی به عنوان یکی ازمهمترین عوامل محدود کننده رشد و تولید گیاهان زراعی شناخته شده است، آزمایشی به منظوربررسی اثر تنش خشکی بر میزان پتانسیل اسمزی، تنظیم اسمزی و فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت، پراکسیداز (POD) و آسکوربات پراکسیداز (APX)، با استفاده از روشهای سنجش اسپکتروفتومتری و سنجش اسمومتر به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی و با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران اجراء شد . رقم دارای ۱۷ سطح (ژنوتیپ های مختلف گندمنان در مرحله گیاهچه) ، تنش خشکی دارای دو سطح (تنش و عدم تنش خشکی) و زمان تنش خشکی در مرحله سه و چهار برگیبود. نتایج آزمایش نشان داد اعمال تنش رطوبتی سبب افزایش معنیداری در میزان پتانسیل اسمزی، تنظیم اسمزی گردید. همچنین میزان فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان برای آسکوربات پراکسیداز (APX) در شرایط تنش آب به طور معنیداری افزایش یافت ولی در پراکسیداز (POD) تفاوت خاصی بین دو محیط مشاهده نشد. نتایج حاکی از آن بود که ارقامی مانند ساجی، میانه و طبسی دارای بیشترین افزایش و تغییرات در پتانسیل اسمزی و تنظیم اسمزی بودند در میزان افزایش فعالیت (POD) نیز رتبه بالایی را داشتند ولی در میزان فعالیت (APX) بعد از طبسی ژنوتیپ های دیم خراسان ۲ و ۵۱۸ دارای بیشترین افزایش در شرایط تنش بودند که میتوان این ارقام را به عنوان ارقام پایدار و مقاوم و در مقابل ارقامی چون منطقه سرد و دیم خراسان ۱ را به عنوان ارقام حساس معرفی کرد.