مقاله ارزیابی زیرساخت های مدیریت بحران (بررسی موردی: راه های اضطراری شهر کرمان)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی زیرساخت های مدیریت بحران (بررسی موردی: راه های اضطراری شهر کرمان) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی زیرساخت های مدیریت بحران (بررسی موردی: راه های اضطراری شهر کرمان)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی زیرساخت های مدیریت بحران (بررسی موردی: راه های اضطراری شهر کرمان)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی زیرساخت های مدیریت بحران (بررسی موردی: راه های اضطراری شهر کرمان) :

تعداد صفحات:۲۴
چکیده:
یکی از مهمترین جنبه های طراحی و برنامه ریزی شهری منطقه ای ایجاد و توزیع مناسب زیر ساخت های مدیریت بحران (شامل راه های اضطراری،مراکز جستجو ونجات، مراکز امداد و پزشکی اضطراری، فضای تخلیه و اسکان و نیز تامین آب و آذوقه اضطراری)می باشد.عملکرد نامناسب هریک از این اجزا واکنش اضطراری در برابر بحران را با مشکل مواجه می کند و منجر به افزایش تلفات و خسارات آن می شود. بنابراین هدف اصلی این تحقیق ارزیابی راه های اضطراری شهر کرمان با استفاده ازاکستنشSDM Fuzzy در محیط Arc GIS می باشد. پژوهش حاضر بر اساس ماهیت و روش تحقیق از نوع توصیفی _ پیمایشی است . ابتدا با بررسی مطالعات انجام شده و نظرات کارشناسان پارامترهای موثربر آسیب پذیری راه ها مشخص گردید. داده هایی که بر اساس آن لایه های نقشه مورد نیاز جهت تحلیل و شناسایی آسیب پذیری راه های اضطراری تهیه شدند به شرح ذیل می باشند: عرض معابر، تراکم جمعیتی، تعدادطبقات سازه ها، فضای باز و خالی .در ادامه نقشه های فاکتور فازی بر اساس استانداردهای تعریف شده تهیه گردیدو سپس نقشه های فاکتور بر اساس وزن لایه ها و عملگر گاما با یکدیگر تلفیق شدند. با توجه به نقشه نهایی شبکه حمل و نقل اضطراری حاصل از مدل منطق فازی راه های اضطراری درجه ۱ کرمان بیشتر شامل کمربندی هایی می گردد که از عرض مناسبی برخوردار بوده و با دارا بودن فضاهای خالی زیاد و همچنین تراکم جمعیت کم در مجاورت خود بهترین راه ها جهت اتصال سریع به شبکه حمل و نقل برون شهری هستند.همچنین می توان از خیابان های بیشتری به عنوان راه های اضطراری درجه ۲ استفاده نمود.