آشنایی با ذوب و تصفیه فولاد

مقدمه

در حقیقت، واکنش بین اکسیژن حل شده در فولاد وکربن می باشد. دردماهای مورد استفاده برای تصفیه فولاد (تقریباً F 2900 ) ، فولاد مستعد حل کردن اکسیژن قابل توجهی می‌باشد مثل FeO .
این FeO بوسیله سرباره و یا به وسیله یک واکنش بین سنگ معدن آهن افزوده شده و فولاد به وجود می آید، مثل : 
شکل ۱۲-۱۶ یک جدول از سیکل اکسیداسیون در زیمنس مارتین را نشان میدهد. در مراحل اولیه در طی اکسیداسیون بعد از پایان ذوب، کربن موجود نسبتاً بالا می باشد. عمدتاً میزان FeO در فلز کنترل میشود. در حدود ۱/۰ درصد کربن و پایین، میزان FeO فلز عمدتاً بوسیله خصوصیات اکسنده سرباره کنترل میشود. بنابراین تنظیم کردن سرباره مهم است مخصوصاً درمورد ترکیب، حالت صحیح و واقعی زمانی به دست می آید که درصد کربن خواسته شده کم باشد.
در این قسمت، بوسیله استفاده از منگنز میتوان خصوصیات اکسنده سرباره را کنترل کرد. تقریباً در طول جوشش کربن،‌تغییری در عیار منگنز فلز، بوجود نمی آید برای اینکه، منگنز حل شده در فلز بوسیله کربن حفاظت می شود اگر منگنز، در دوره آخر اکسیداسیون و همراه حرارت، اضافه شود،‌قسمتی از منگنز در فلز باقیمانده و قسمتی دیگر اکسید شده و در سرباره حل می شود.
این در پایین آوردن قدرت اکسیداسیون سرباره مؤثر است زیرا FeO موجود در سرباره نسبتاً پایین می باشد. منگنز از آلیاژ اشپیگل( Mn 30-15% و C 5% ) مکرراً افزوده می شود یک چدن خام شامل حدوداً ۳۰% -۱۵ منگنز می باشد.
فسفر از طریق ایجاد یک حالت اکسندگی و یک سرباره بازی حذف میشود اگر درصد منگنز موجود در فولاد خیلی زیاد باشد و خصوصیات اکسندگی سرباره کاهش یابد در این صورت حذف فسفر خیلی مؤثر نخواهد بود.