مقاله بررسی تلفیق کودهای شیمیایی و بیولوژیکی و مدیریت بقایای گیاهی بر عملکرد دانه و شاخص برداشت گندم (.Triticum aestivum L) در اهواز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تلفیق کودهای شیمیایی و بیولوژیکی و مدیریت بقایای گیاهی بر عملکرد دانه و شاخص برداشت گندم (.Triticum aestivum L) در اهواز دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تلفیق کودهای شیمیایی و بیولوژیکی و مدیریت بقایای گیاهی بر عملکرد دانه و شاخص برداشت گندم (.Triticum aestivum L) در اهواز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تلفیق کودهای شیمیایی و بیولوژیکی و مدیریت بقایای گیاهی بر عملکرد دانه و شاخص برداشت گندم (.Triticum aestivum L) در اهواز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تلفیق کودهای شیمیایی و بیولوژیکی و مدیریت بقایای گیاهی بر عملکرد دانه و شاخص برداشت گندم (.Triticum aestivum L) در اهواز :

تعداد صفحات:۱۲
چکیده:
به منظور بررسی تلقیق کودهای شیمیایی و بیولوژیکی و مدیریت بقایای گیاهی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم، آزمایشی در سال زراعی ۱۳۹۱-۱۳۹۰ بصورت آزمایش کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصافی با سه تکرار در اهواز اجرا شد. بقایای گیاهی به عنوان فاکتور اصلی شامل ۵ سطح می باشد: R1 بدون بقایای گیاهی، R2 سوزاندن ۲۰% بقایای گیاهی، R3 سوزاندن ۴۰% بقایای گیاهی، R4 مخلوط کردن ۲۰% بقایای گیاهی، R5 مخلوط کردن ۴۰% بقایای گیاهی. و فاکتور فرعی، فاکتور فرعی مدیریت کود در ۳ سطح بوده که عبارتند از : ۱۰۰%N1 کود شیمیایی، ۵۰%N2 بیولوژیکی +۵۰% کودشیمیایی نیتروژن، ۱۰۰%N3 کود بیولوژیکی کودهای بیولوژیکی مورد استفاده در این طرح عبارتند از: کودبیولوژیکی بارور ۲، کود بیولوژیکی نیتروپلاس و کود شیمیایی آلکان می باشد. نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایش اثر معنی داری بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم ایجاد نمودند. تلفیق کودهای شیمیایی و کودهای بیولوژیکی به لحاظ کمی عملکرد بالاتری نسبت به کاربری کودهای شیمیایی دارا بود. بیشترین عملکرد دانه در روش تلفیقی ۵۰% کود شیمیایی به همراه کود بیولوژیکی بدست آمد و کمترین عملکرد دانه نیز در روش صرفاً کود بیولوژیکی حاصل شد. بیشتر بودن عملکرد دان در روش تلفیقی ۵۰ درصد کود شیمیایی به همراه کود بیولوژیکی بدست آمد و کمترین عملکرد دانه نیز در روش صرفاً کود بیولوژیکی حاصل شد. بیشتر بودن عملکرد دانه در روش تلفیقی ۵۰ درصد کود شیمیایی به همراه کود بیولوژیکی عمدتاً مربوط به بهبود صفات طول سنبله، تعداد دانه در سنبله و عملکرد بیولوژیک بود. بررسی ها نشان داد که در تیمار مدیریت بقایای گیاهی روش R1 (بدون بقایای گیاهی) بیشترین (۷/۱۶) و روش R5 (40% بقایای گیاهی مخلوط) کمترین (۶/۳۶ عملکرد دانه در گندم را تولید کردند. با توجه به نتایج این آزمایش مشخص شد بیشترین (۸/۱) و کمترین (۴/۵۰) عملکرد دانه گندم به ترتیب در روش RIN2 (بدون بقایای گیاهی، ۵۰% کود شیمیایی و ۵۰% کود بیولوژیکی) و R5N3 (40% بقایای گیاهی مخلوط و فقط کود بیولوژیکی) بدست آمده است. بنابراین حذف کامل کودنیتروژن معدنی و استفاده از بقایای گیاهی به لحاظ کمی مطلوب نبود. بنابراین روش های تلفیقی کاربرد کود بیولوژیکی و شیمیایی بدون بقایای گیاهی ضمن کاهش کمیت کود نیتروژن مصرفی، هم از دیدگاه زراعی و هم از دیدگاه اکولوژیکی شرایط مطلوبی را در اکوسیستم گندم فراهم خواهد کرد.