مقاله مقایسه چهار روش استخراج DNA از اسپورهای Aspergillus flavus با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر و ژل آگارز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه چهار روش استخراج DNA از اسپورهای Aspergillus flavus با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر و ژل آگارز دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه چهار روش استخراج DNA از اسپورهای Aspergillus flavus با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر و ژل آگارز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه چهار روش استخراج DNA از اسپورهای Aspergillus flavus با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر و ژل آگارز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه چهار روش استخراج DNA از اسپورهای Aspergillus flavus با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر و ژل آگارز :

تعداد صفحات:۵
چکیده:
زنبور عسل یکی از مهم‌ترین حشرات گرده‌افشان دنیااست که علاوه بر گرده‌افشانی، باتولید عسل، از لحاظ تغذیه‌ای، جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داده است، مطالعات مولکولی روی این حشره نیازمند استخراج DNA با کمیت و کیفیت بالا است تا میزا کافی از DNA موجود را جهت تکثیر دراختیار قرار دهد. علاوه بر وجود کربوهیدارت‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌ها در بافت بدن زنبور عسل، وجود مقادیر بالای کلسیم در لوله گوارش در اثر تغذیه از گرده گل‌‌ها و گاهی تانن‌های موجود در بره‌موم چسبیده به بدن، استخراج DNA از زنبور عسل را با مشکلاتی مواجه می‌سازد. بنابراین در قدم اول نیاز به استفاه از یک روش استخراج DNA که سریع، ایمن و مقرون به صرفه باشد، همواره احساس می‌گردد. در این تحقیق اقدام به مقایسه روشهای CTAB,phenol- chloroform,salting out, chelex به منظور به دست آوردن یک روش بهینه در استخراج DNA زنبورهای عسل جمع‌آوری شده در بهارو تابستان ۱۳۸۹، از استان کردستان شدهاست. جهت تعیین کمیت و کیفیت DNA استخراج شده از دستگاه اسپکتروفتومتر و الکتروفورز روی ژل آگارز ۱ استفاده شد. در نهایت روش چلکس بیشترین مقدار DNA به میزان ۹۷ ±۴/۴۰۳ نانوگرم در هر میکرولیتر و بالاترین خلوص به میزان ۰۲۲/۰ ± ۸۴/۱ به دست آمد. نتایج حاصل از الکتروفورز نتایج به دست آده از اسپکتروفتومتری را تأیید کرد. بنابراین روش چلکس به عنوان روشی با عملکرد بالا و مقرون صرفه از لحاظ زمانی برای استفاده از DNA زنبور عسل پیشنهاد می‌شود.