مقاله مروری بر وضعیت زیستی زنبوران عسل کوچولوی ایران (Apis florea)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مروری بر وضعیت زیستی زنبوران عسل کوچولوی ایران (Apis florea) دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مروری بر وضعیت زیستی زنبوران عسل کوچولوی ایران (Apis florea)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مروری بر وضعیت زیستی زنبوران عسل کوچولوی ایران (Apis florea)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مروری بر وضعیت زیستی زنبوران عسل کوچولوی ایران (Apis florea) :

تعداد صفحات:۱۴
چکیده:
زنبوران عسل متعلق به جنس Apis از نظر چثه در سه گروه زنبوران عسل با جثه بزرگ، متوسط و کوتوله تقسیم بندی می شوند که زنبوران عسل گونه ی Apis florea متعلق به دسته ی سوم می باشند. اندازه ی طول بال جلویی در زنبوران عسل این گونه بین ۵-۷ میلی متر ارزیابی شده است. این زنبوران اکثرا در نواحی شهری، مناطق با فعالیت کشاورزی زیاد و ساوانا لانه سازی می نمایند. ناحیه ی پراکنش این گونه در ایران، در نیمه ی جنوبی این کشور می باشد. مطالعات مورفولوژیک این گونه در ایران در کل نشان دهنده ی آن است که هم بستگی مثبتی بین افزایش ارتفاع و افزایش جثه، مطابق قانون برگمن، در این گونه مشاهده می شود. به طوری که زنبوران عسل مناطق جنوب غربی کشور با عرض جغرافیایی بیش تر و زنبوران بزرگ تر در یک گروه و زنبوران عسل مناطق جنوب شرقی کشور با عرض جغرافیایی کم تر و زنبوران کوچک تر در گروه دیگر قرار می گیرند. مطالعات مورفولوژیک و ژئومتریک – مورفومتریک دیگری که در مورد زنبوران عسل کوچولوی تعدادی از استان ها در ایران انجام شده، نشان داده است که زنبوران عسل استان هرمزگان (با عرض جغرافیایی پایین تر) متمایزتر از زنبوران عسل استان های دیگر (ایلام، خوزستان و بوشهر) که دارای عرض جغرافیایی بالاتر هستند، می باشند. هم چنین طول نیم حلقه های پشتی شکمی سوم و چهارم و طول خرطوم، صفت های مورفولوژیک دارای بیش ترین تغییر در زنبوران عسل کوچولوی ایران ارزیابی شده است. مطالعه ی کاریوتیپی نیز ۱۶ کروموزوم این گونه را در ۲ گروه شامل : ۴ کروموزوم متاسانتریک (۱،۴، ۷ و ۱۱) و ۱۲ کروموزوم (شامل کروموزوم های ساب متاسنتریک، ساب تلوسانتریک و ۲ کرومزوم آکروسانتریک) تقسیم بندی نموده است. مطالعه مولکولی این زنبوران با استفاده نشانگرهای میکروستالیت نشان دهنده ی آن است که این زنبوران از وضعیت ژنتیکی مناسبی برخوردار بوده که این خود ناشی از تنوع محیطی و اثرات متقابل ژنوتیپ و محیط است. هم چنین از نظر مورفولوژیک در بین زنبوران عسل Apis florea در آسیا، تقریبا حالت متمایزی دارا می باشند. این گونه از اهمیت بالایی در گرده افشانی گیاهان زراعی در نواحی جنوبی ایران برخوردار بوده و به عنوان یک سرمایه بومی و ملی برای کشور ایران محسوب می شود که بایستی اقدامات جدی در حفظ این گونه بعمل آید.