تحقیق در مورد گـاو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق در مورد گـاو دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد گـاو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد گـاو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق در مورد گـاو :

گـاو

تولید مدفوع
گاو به صورت بی قاعده و گاه و بی گاه دفع مدفوع و ادرار می کند . مواد دفع شده را می توان با استفاده از ایجاد محدودیتهای فیزیکی مانند ساخت اتاقکهایی در محلهایی خاص ، ذخیره نمود. جدول ( ۱) مقادیر مدفوع حاصل از گونه های مختلف گاو را نشان می دهد .

عوامل مؤثر در ساخت طویله
سیستمهای طویله سازی برای جانور را می توان بر حسب روشهای جمع آوری و کنترل فضولات طبقه بندی نمود . در سیستمهای با کف توفالی ، فضولات حیوان از طریق حفره های واقع در سطح کف جمع آوری شده و گاه و بیگاه از انباره زیرین خارج می شود . در آغلهای کاه بستر ، مدفوع و مقداری از ادرار حیوان توسط کاه جذب می شود .

کود حاصل باید هر از گاهی ( متناوباً) تخلیه گردد. در سیستمهای اتاقکی از ناتوانی حیوان برای بالا رفتن از پله موقع حرکت به عقب ، می توان بهره جست . بنابراین ، در مورد اتاقک های بلند ، ابتدا سر حیوان وارد می شود ، مدفوع و ادرار به مجرای اتاقک وارد شده و سپس به طور مرتب تخلیه و پاکسازی می شود و یا ممکن است کف این محل به صورت توفالی ساخته بشود .

آغلهای با کف توفالی
کف توفالی ، کار کف سازی را حذف کرده و باعث صرفه جویی در کار می شود و فضای مجاز صحیح باید رعایت و حفظ شود تا حیوان بتواند چند قدمی در طویله قدم بردارد و این چند قدم باید در حد تکافو باشد . در مجموع از این سطوح توفالی ؛ معمولا برای گله های گوشتی و گاوهای شیرده به گوساله ها استفاده می شود .
در مورد گاوهای شیری ، استفاده از توفال به مجاری اتاقک ، وضعیت حیوان در موقع تغذیه و فضای حرکت یا گردش حیوان محدود است .
نصب ۱۲۵ توفال همراه با ۴۰ شکاف برای تمامی گاوهایی که وزن زنده آنها بیش از ۲۰۰ kg بوده و یا ۶-۸ ماهه هستند . مناسب است . در مورد حیوانات جوانتر ، کیفیت و شرایط توفالها اهمیت بیشتری دارد و بهتر است از ۲۵ یا ۳۰ شکاف استفاده شود . انبارهای مخلوط فضولات کف مسطح داشته باشند و لازم است در کنار دیوارهای محیطی یا گوشه گودالهایی برای بیرون کشیدن فضولات تامین گردد .

با بلند کردن یا فشار دادن دریچه های تخلیه به پایین ، مخلوط فضولات به گودالـهای خروج پر می شود . از سیستم سر ریز نیز استفاده به عمل می آید . گاها لازم می شود پیش از تخلیه ، مخلوط فضولات همزنی شود برای این منظور می توان توفالها را برداشته و به پمپ همزن یا به گردش در آورنده مجدد دسترسی پیدا کرد . در برخی از طرحها ، یک مجرای مرکزی همراه با نقاط دسترسی متعدد وجود دارد . بعضی از پمپها نیاز به یک مخزن ۵/۰ متری دارند تا بتوانند به خوبی کار کنند .
حیوان سن ( ماه )

گوساله ۳-۰
گوساله ۶-۳
ذخیره ( انبار ) ۱۵-۶
گاو جوان شیرده ۱۵-۶
گاو گوشتی ۲۴ – ۱۵
گاو گوشتی +۲۴
گاو شیرده +۲۴ فضولات حاصله
( روز/kg ) ( روز/ m )
۵ ۰۰۵/۰
۶ ۰۰۷/۰
۱۴ ۰۱۴/۰
۲۱ ۰۲۱/۰
۲۱ ۰۲۱/۰
۲۸ ۰۲۸/۰
۴۵ ۰/۰۴۵ (۱.۶ ft)

گـاو
ضخامت فضولات انباشته شده با چگالی توصیه شده در هر ماه ۳۰۰ – ۴۰۰ mm می رسد و این بستگی به نوع و مقدار تغذیه دارد . حیواناتی که علوفه می خورند ؛ فضولات ضخیمی از آنها حاصل می شود . به طوری که جابه جا کردن آنها به واسطه پمپ به سختی انجام می گیرد .
در چنین سیستمهایی ، می توان توفالهایی در ارتفاع زیاد نصب کرد تا امکان دسترسی تراکتور برای نظافت و بیرون کشیدن فضولات از اصطبل وجود داشته باشد . ادرار حیوان از طریق مجاری زهکشی به درون مخزن ادرار تخلیه می شود .

آغل های کاه بستر
به ازای هر حیوان روزانه ۲-۴ kg کاه به کف طویله ریخته می شود . معمولا در هر فاصله زمانی که حیوان در طویله می ماند و در آخر این فاصله زمانی مدفوع حیوان از طویله جمع می شود .

دیوارها باید طوری ساخته شوند که بتوانند فشار حاصل از حیوان و سرگین آن را تحمل کنند : استفاده از بلوکهای ۲۲۵ mm برای ساخت دیوارها مناسب است . فاصله مرکز به مرکز ستونهای دیوار معادل بلوک ۳۰۰۰ mm و ارتفاع آنها از بالاترین سطح مدفوع انباشته شــده ، مـعادل ۱۴۰۰ mm در نظر گرفته می شود . ارتفاع ۳۷۰۰ mm برای دیوار ترجیح داده می شود . ( حد اقل ارتفاع دیوار در لبه های پیش آمده بام باید ۳۰۰۰ mm باشد تا تراکتور بتواند موقعه تمیز کردن وارد محوطه گردد . )

کف طویله در نزدیکی قسمت علف خوری باید به صورت پله دار یا شیبدار ساخته شود .اما برای آنها از سنگهای ویژه با هسته سخت نیز می توان استفاده کرد .
اگر قرار باشد که مایع از زیر سطح کف تخلیه گردد . لازم است سطوح بتونی دارای شیب ۲۰ / ۱
باشد . در مورد آغلهای قسمتی یا نیم بستر ، اگر محل علف خوری دارای سطحی بالاتر از سطح بستر باشد ، در مقدار کاه مصرفی صرفه جویی می شود .

همچنین در سیستمهایی که علوفه تازه توسط خود گله چرا می شود ، ممکن است به گله امکان دسـترسی به محــوطه بتونی تمــیز داده شود . کـف این مـحوطه از طریق خرلشیدن یا سایش تمیز می شود .
کف سیلو باید دارای شیب ۳۰ / ۱بوده و به طرف محل چرا سرازیر باشد . سطوح روباز تمیز شونده توسط خراشیدن دارای شیب۳۰ / ۱ است و به طرف محل های آبخوری و قسمتهای سرپوشیده به صورت سربالا است .

ادرار و فضولات جامدبه همراه پس مانده های علوفه خورده شده به طرف محل جمع آوری فضولات
در خارج طویله جاروب شده و هدایت می شوند .معمولا از تیغه های خراشنده قابل سوار کردن بر روی تراکتور و یا از تیغه های خراشنده خودکار برای زدایش فضولات استفاده می شود .

اتاقک ها
در این سیستم قسمت کوچکی از بستر ( روزانه ۵۰۰ g کاه یا خاک اره در بستر ریخته می شود .) شامل محوطه استراحت است . در این محوطه اتاقکی با ارتفاع ۱۵۰ mm بالاتر از مجرای خروج فضولات جهت استراحت حیوان ساخته شده است .
وضعیت اتاقک های استراحت حیوان نباید به گونه ای باشد که مانع خوابیدن یا استراحت آن گردد و نباید چهارچوب اتاقک برای حیوان تنگ باشد . غالبا از این اتاقک ها برای گله های گوشتی استفاده نمی شود . تمیز نگهداشتن بستر اتاقک در مورد حیوانات نر مشکل تر است .رشد حیوان به نوبه خود مشکل دیگری است . سیستم اتاقکی برای پرورش گاوهای گوشتی مناسب نیست.

این اتاقک ها نباید آن قدر پهن باشند که حیوان استفاده کننده از آن بتواند بدن خود را برگردانده و در توی آن دفع فضولات کند . از طرف دیگر ، پهنای آن برای دراز کشیدن راحت حیوان کافی باشد . اتاقک ها باید به قدر کافی کوتاه باشند تا مدفوع حیوان به داخل مجرای فضولات بیفتد . اما نباید از اتاقک های بسیار کوتاه استفاده شود ، زیرا در آن صورت حیوان بر روی جدول کناری یا حاشیه آن دراز می کشد .
از نرده های قابل تنظیم جهت کنترل سر زانوی حیوان استفاده می شود . این نرده ها طول مؤثر اتاقک را کاهش می دهد . نرده های قابل تنظیم جانبی باعث اسکـان حیوانات با اندازه های مختلف می گردد .
حداقل عرض برای مجرای اتاقک در مورد سیستم توفالی ۶۱۸۰۰ mm و در مور کف بدون شکاف و قابل خراشیدن ۲۱۰۰mmاست .
در صورتی که از این مجرا یا گذرگاه به عنوان محل تغذیه نیز استفاده شود . حداقل عرض برای سیستم توفالی و بدون شکاف به ترتیب ۲۵۰۰ و ۳۰۰۰mm انتخاب شود . اگر ۳۰-۲۵ اتاقک در یک راستا باشد ؛ گذرگاههای متقاطع به عرض ۱۸۰۰mm نیز در نظر گرفته می شود .

آغل گوساله
با استفاده از نرده های قابل باز کردن ( دمونتاژ ) و قابل تنظیم ، می توان آغل های انفرادی ساخت . در مواردی که جداسازی کامل اتاقک ها مورد نیاز است این کار را با بهره جویی از تخته انجام می دهند . آغلها باید به راحتی قابل باز کردن و پاکسازی و ضد عفونی باشد . شکل دیگر برای آغلهای انفرادی عبارت از توده علف خوری افساری است .

گلـه
آغلهای گوساله
آغلهای گروهی که در آن با سطل حیوان را آب می دهند ؛ غالبا مجهز به یوغهای ساده ای هستند . به جای سطل یا دلو ، می توان از ظروفی برای شیرخوری گوساله استفاده کرد . در این ظروف شیر به صورت ریزشی جریان دارد و با استفاده از یک لوله کشی ساده شیر به میزان جیره انفرادی به حیوان می رسد .

در جاهایی که کار درمقیاس بزرگتری انجام می گیرد و نیروی کار صرف تغذیه حیوان می گردد ، غالبا استفاده از این سیستم ؛ نیروی کار را به حداقل می رساند . یوغهای نصب شده برای کنترل گوساله ها در موقع تغذیه از متمایل شدن متوالی حیوان به چپ و راست می کاهد .

سیستمهای تغذیه اتوماتیک ؛ غذای جایگزین شیر را مخلوط کرده و به گروههای ۱۵ – ۱۰ گوساله ای می رساند . در این حالت تغذیه حیوان به صورت آزاد ( بدون جیره بندی) انجام می گیرد ، این گونه تغذیه از نظر نیروی کار انعطاف پذیر بوده اما میزان مصرف مواد غذایی بیشتر می باشد ؛ به عبارت دیگر هزینه تغذیه بیشتر است .

تغذیه
زمانی که غذا به صورت سهمیه بندی و محدود است ، لازم است فضای کافی برای تغذیه همزمان حیوانات فراهم گردد . زمانی که تغذیه به صورت پیوسته انجام می گیرد ( تغذیه ارادی یا آزاد ) تمامی حیوانات الزاماً به صورت همزمان غذا نمی خورند . وسعت محل غذا خوری به ازای هر حیوان به نوع غذا و همچنین اندازه حیوان بستگی دارد . در مورد غذاهای غله ای نسبت به علوفه فضای کمتری لازم است .

تفاله حبوبات و کنستانتره : ۱۰۰ -۷۵ میلی متر به ازای هر حیوان .
علوفه : ۱۷۵ – ۱۰۰ میلی متر به ازای هر حیوان ؛ غذا خوری مکانیکی که در آن محل ماده غذایی پر نگه داشته می شود . ۱۷۵ میلی متر به ازای هر حیوان .
یوغها به منظور جلوگیری از دسترسی حیوان به غذا و ایجاد محدودیت و یا آزاد کردن حیوان طراحی شده اند .
کف مایل قسمت تغذیه باعث حرکت حیوان به جلو شده و به این ترتیب نیاز کمتری به جابه جائی ثانوی ماده غذایی پیدا می شود .
در مورد واحدهایی که بیش از ۲۰۰ حیوان را در خود جای می دهند مجاری تغذیه با کف مسطح به پهنای ۴۴۰۰ میلی متر ترجیح داده می شود .
ماده غذایی که خارج از دسترس گله باقی می ماند با استفاده از خیش های مخصوص یا برسهایی که به تراکتور بسته می شوند به سمت جلو و نزدیک آنها رانده می شوند . با استفاده از همین ماشین می توان پس مانده های غذایی را نیز خارج کرد .
در انبارها مواد غذایی ۳ – ۲ روز نگهداری می شود زیرا غذای متراکم دیرتر فاسد می شوند .شرایط محل تغذیه باید فضای لازم را برای حرکت حیوان از پشت حیوانات دیگری که مشغول تغذیه هستند تامین کند. فاصله لازم برای آغلهای توفالی و حیوانات بالغ حداقل ۲۴۰۰ mmو برای آغلهای بدون شکاف یا غیر توفالی حد اقل ۲۷۰۰ mm می باشد .

آبیاری
۳۰ – ۱۰ حیوان در یک ظرف آب می خورند . آبخوری ها باید برای هر حیوان سطحی معادل ۰۲/۰
متر مربع را تامین کند ویا اینکه باید ۳۰۰ mm آبخوری برای ۵۰ – ۴۰ حیوان در طول زمستان ، تامین گردد . در طول زمستان آب را باید تا دمای ۱۰ درجه سانتی گراد گرم کرد .
لازم است طرحی ارائه شود که حیوان نتواند به داخل آب مدفوع کند . نصب جدولی با ارتفاع ۲۰۰mm و یا نرده هایی به فاصله حدوداً ۳۰۰ میلی متر از آبخوری ضروری است ، در حالت دیگر آبخوری ها را در پسرفتگی دیوار نصب می کنند .

ظروف آب یا آبخوری ها در ارتفاع حدوداً ۱۰۰۰ – ۷۰۰۰ میلی متر نصب می شوند و طرح آنها باید طوری باشد که به هنگام خورد غذا مانع سایر حیوانات نگشته و از حرکت آنها به دور از محوطه تغذیه جلوگیری نکند ، بهتر است طرحی ارائه شود که از ریزش آب به قسمتهای خواب حیوانات جلوگیری گردد .