مقاله تأثیر سطوح مختلف پودر کرم خاکی در جیره های حاوی ورمی هوموس بر تولید تخم، قابلیت جوجه درآوری و پاسخ ایمنی بلدرچین مادر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تأثیر سطوح مختلف پودر کرم خاکی در جیره های حاوی ورمی هوموس بر تولید تخم، قابلیت جوجه درآوری و پاسخ ایمنی بلدرچین مادر دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر سطوح مختلف پودر کرم خاکی در جیره های حاوی ورمی هوموس بر تولید تخم، قابلیت جوجه درآوری و پاسخ ایمنی بلدرچین مادر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر سطوح مختلف پودر کرم خاکی در جیره های حاوی ورمی هوموس بر تولید تخم، قابلیت جوجه درآوری و پاسخ ایمنی بلدرچین مادر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر سطوح مختلف پودر کرم خاکی در جیره های حاوی ورمی هوموس بر تولید تخم، قابلیت جوجه درآوری و پاسخ ایمنی بلدرچین مادر :

تعداد صفحات:۱۰
چکیده:
هدف از این تحقیق بررسی تأثیر سطوح مختلف پودر کرم خاکی در جیره های حاوی ورمی هوموس بر تولید تخم، قابلیت جوجه در آوری و پاسخ ایمنی بلدرچین مادر می باشد. بدین منظور از تعداد ۱۸۰ قطعه بلدرچین ژاپنی و در قالب طرح کاملاً تصادفی با ۷ تیمار و ۴ تکراری برای هر تیمار و برای هرتکرار ۱۲ قطعه در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SAS (2001) و مقایسه میانگین ها نیز با استفاده از آزمون چند دامنه دانکن با سطح احتمال (P<0/05)، انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که وزن تخم تولیدی تیمارهای مورد آزمایش دارای اختلاف معنی داری بود (P<0/001). بطوریکه تیمارهای حاوی جیره پایه با ۲% کرم خاکی، ۲/۵% کرم خاکی، ۳% کرم خاکی (به همراه ۰/۸% ورمی هوموس برای هر کدام). به ترتیب با ۱۲/۰۲ و ۱۲/۰۲ و ۱۲/۰۷ گرم بالاترین میزان و تیمار جیره پایه، بدون کرم خاکی و ورمی هوموس (شاهد)، با ۱۰/۸۲ گرم پایین ترین میزان را دارا بود. در سن ۷۵ روزگی CNBC و FITO به صورت تصادفی به جوجه ها تزریق گردید. FITO و DNCB در تیمارهای مورد آزمایش نشان می دهد که از لحاظ آماری در بین تیمارهای موجود تفاوت معنی داری وجود نداشت (P>0/05). به این صورت که از لحاظ آماری همه تیمارها واکنش مشابهی داشتند.