مقاله شناسایی گونه ی آسپرژیلوس نایجر از نظر پزشکی به روش مولکولی مولتی پلکس PCR

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله شناسایی گونه ی آسپرژیلوس نایجر از نظر پزشکی به روش مولکولی مولتی پلکس PCR دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله شناسایی گونه ی آسپرژیلوس نایجر از نظر پزشکی به روش مولکولی مولتی پلکس PCR  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله شناسایی گونه ی آسپرژیلوس نایجر از نظر پزشکی به روش مولکولی مولتی پلکس PCR،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله شناسایی گونه ی آسپرژیلوس نایجر از نظر پزشکی به روش مولکولی مولتی پلکس PCR :

تعداد صفحات:۱۰
چکیده:
آسپرژیلوز نوعی از عفونتهای قارچی فرصت طلب انسان وحیوان است که در اثر گونه های مختلف قارچ آسپرژیلوس ایجاد می شود.ظهور و شدت بیماری بستگی به شرایط فیزیولوژیک بدن میزبان ، اندام های گرفتارشده وگونه های مختلف آسپرژیلوس دارد. هدف ازاین تحقیق شناسایی گونه ی مهم آسپرژیلوس نایجر از نظرپزشکی به روش مولکولی بوده که به منظور درمان صحیح، لزوم تشخیصدقیق این قارچ الزامی است .نمونهی قارچی از محیط وبیماران بیمارستانها جمع آوری گردید. کشت نمونه برروی محیط SC انجامو در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد به مدت ۴۸ ساعت نگه داری شدند. پس از رشد نمونه های قارچی، استخراج DNA انجام وپس از آن با استفاده از دستگاه دانسیتومتری از وجود ژن اطمینان حاصل گردید. بعد از انجام مولتی پلکس، نمونه ها بر روی ژل آگارز انتقالداده و الکتروفورز شدند. از مقادیر متفاوت غلظت ژل جهت گزینش شرایط ایده ال استفاده گردید. نمونه های کنترل منفی ومثبت بهمنظور تایید باندهای مورد انتظار و اطمینان بیشتر نمونه ها سکانس گردیدند. با توجه به نتایج مولتی پلکس sequencing ،PCR و باندهای مورد نظر درمحل های مورد انتظارمان؛ اثبات گردید که پرایمرهای طراحی شده قادر بودند گونه ی مهم بالینی آسپرژیلوسنایجر را ردیابی کرده و توانایی افتراق آن را از نمونه های قارچی و باکتریایی دیگر دارد. بررسی بیشتر بر روی نتایج حاصل از ژل، وجودیک سری باندهای افتراقی را بر روی ژل نشان داد که میزان تشخیص و قدرت مجزاسازی آسپرژیلوس های مورد نظر را از سایر گونه-های قارچی و باکتریایی تایید می کرد.