تحقیق در مورد مودم‌ها

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق در مورد مودم‌ها دارای ۴۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد مودم‌ها  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد مودم‌ها،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن تحقیق در مورد مودم‌ها :

برقراری ارتباط بین اتصال Lan و اینترنت
ارتباطات بین رایانه ها بخش عمده و مهم در صنعت محاسباتی PCبه شمار می روند. به کمک وب جهانی WWW هیچ کاربر رایانه ای در دنیا تنها و جداافتاده نیست. با استفاده از یک مودم یا فناوری BroadBand تقریبا می توان همه PCها را به رایانه های دیگر وصل کرد تا بدین وسیله رایانه ها قادر باشند پرونده ها را به اشتراک بگذارند. پیام الکترونیکی ارسال و دریافت کنند و به اینترنت دسترسی داشته باشند. در این قسمت فناوری های مختلفی بررسی خواهد شد که شما می توانید آنها را برای تسفاده از PCخود و دنیای اطراف آن به کار گیرید.

ممکن است با دیدن بحثهای مربوط به پروتکلها و ست آپ(برپایی)‌کردن شبکه شگفت زده شوید ، ولی اتصال با مودم نیز در واقع شکلی دیگر از ایجاد شبکه است. در حقیقت سیستم عامل ویندوز ۹x ، ویندوز Me، ویندوز NT و ویندوز ۲۰۰۰ تقریبا با تلفیق این دو سرویس یک سرویس واحد ارائه می دهند.

دلیل ترکیب مزبور اینست که هدف اتصال مودم در طول سالها تغییر کرده است. مدت های طولانی کاربرانPC، از طریقه سیستمهای تخته اعلانات شماره گیری می کردند(خد مات اختصاصی که دستیابی نهایی به رایا نه های دیگر را فراهم می کردند).خدمات درون خطی نظیرهم سالهای زیادی وجود دا شته اند، ولی به طور سنتی از کلا ینت (مشتری)ها وپروتکل های اختصاصی استفاده می کرده اند که با پروتکل های شبکه های محلی کاملا تفا وت دا شتند.

امروزه، عملا منسوخ شده اند و خدماتی همانند به عنوان پل های ارتبا طی به انترنت دوباره پا گرفته اند

. با وجود رشد انفجاری اینترنت،فناوری های مودم و شبکه با هم ترکیب شدند زیرا هر دو می توانند از نرم افزار کلاینت وپروتکل های یکسان استفاده کنند. امروزه معروفترین مجموعه پروتکل های شبکه سازی ،علاوه بر در اینترنت نیز استفا ده می شوند. وقتی یک ارائه دهنده خدمات اینترنتی را شمارگیری می کنید، در واقع با استفاده از یک مودم به جای یک کارت رابط شبکه، به یک شبکه متصل می شوید و هنگام استفاده از بیشترین خدمات نوار گستر مسیر دستیا بی شما به اینترنت عملا با یک کارت رابط شبکه آغاز می شود.

مودم های غیر همزمان (آنالوگ)
چنانچه بخوا هید به اینترنت وصل شوید،یک مودم آنا لوگی می تواند به عنوان (درون شیبه ای )در دنیای محا سبا تی عمل کند.مودم ها در اکثر سیستم های جدید، دستگاهی استا ندارد محسوب می شوند ودر سییتم هایی که فاقد دستیابی به راه حل های نوار گستر هستند (نظیر مودم کابلی دوطرفه یا خطوط ) به عنوان ارتقا های متداول به کار می روند. حتی با وجود دسترسی به چنین نوارگستر ها یی(نظیر تلفنی ومودم هایی که دارای بافه یکطرفه هستند )

.، هنوز لازم است که مودم ها در خواست های صفحه ای وپست الکترونکی را ارسال کنند. واژه مودم (که از عبارت گرفته شده است )اساسا به دستگاهی اشاره می کند که داده های دیجیتالی مورد استفاده رایانه ها را به سیگنال های آنا لوگی مناسب مخابراتی در سرا سر یک خط تلفن تبدیل می کند ،همچنین سیگنال های آنا لوگی را در مقصد به داده های دیجیتالی تبدیل می کند. برای شناسایی مودم هایی که سیگنال های آنا لوگی و دیجیتالی را از سایر دستگاههای دستیا بی تبدیل می کنند، مودم های آنا لوگ اطلاق می شود

. یک مودم معمولی یک دستگاه غیر همزمان است ، یعنی داده ها را با یک جریان متنا وب از(بستک )های کوچک ارسال می کند. سیستم دریافت کننده نیز داده ها را به صورت بستک دریافت نموده و سپس آنها را مجددا” به شکل مورد نیاز در رایانه اسمبل(همگذاری)می کند.

مودمهای غیرهمزمان Asynchronous modems هر بایت از داده ها را جداگانه و به صورت یک بستک جدا ارسال می کنند. یک بایت، برابر با هشت بیت است( که از کد رمز های استاندارد ASCII استفاده می کنند)، برای ارسال یک کاراکتر (نویسه)الفبایی عددی، مقدار داده های کافی به شمار می رود. یک مودم که داده ها را به صورت غیر همزمان ارسال می کند باید ابتدا و انتهای هر بایت را برای م

ودم دریافت کننده مشخص کند. مودم فرستنده این کار را با اضافه کردن یک بیت آغاز به ابتدا و انتهای هر بایت از داده ها انجام می دهد بنابراین برای ارسال هر بایت از ۱۰ بیت استفاده می کند. به همین دلیل ارتباطات غیر همزمان گاهی اوقات ارتباطات شروع-خاتمه (Start-Stop) نیز نامیده می شوند. این امر با ارتباطات همزمان که در آن یک جریان دائمی از داده ها با سرعت ثابت ارسال می شوند تفاوت دارد.

مودم های همزمان عموما در محیطهای خط استیجاری و توام با تسهیم کننده (Multiplexer) ها استفاده می شوند و ترمینال(پایانه ) ها را به سرور(خادم) های مبتنی بر Unixو رایانه های بزرگ مرتبط می کنند. لذا این نوع مودم خارج از بحث این مقاله است.

استفاده از یک بیت شروع در همه ارتباطات غیرهمزمان لازم است، ولی برخی پروتکل(ضابطه)ها بیش از یک بیت خاتمه را به کار می برند. برای همسازی سیستمها با پروتکلهای مختلف معمولا نرم افزار های ارتباطات به شما امکان می دهند اصلاح فرمت فریم(قالب قاب) به کار رفته برای ارسال هر بایت را اصلاح کنید.

فرمت استاندارد به کار رفته برای فرمت ارتباطات غیرهمزمان به صورت بیت های داده ای/بیتهای خاتمه/ توازن می باشد. امروزه تقریبا همه اتصالات غیرهمزمان به اختصار به شکل No Parity/8 data bits/1 stop bit) نشان داده می شوند. معنای هر یک از این پارامتر(معرفه) ها و انواع ممکن آنها عبارتند از :

توازن (Parity) :قبل از آنکه پروتکلهای تصحیح خطا جزو مشخصات استاندارد مودم شوند،از یک مکانیسم ساده توازن برای بررسی ابتدایی خطا در سطح نرم افزار استفاده می شد. امروزه، این روش به کار برده نمی شود و در واقع مولفه هیچ ارزشی ندارد . مقادیر امکان پذیر دیگر برای توازن که ممکن است شما در بسته نرم افزار ارتباطات ببینید

عبارتند از فرد،‌زوج، علامت و فاصله خالی.
بیت های داده ها(Data bits) :این مولفه نشان می دهد که واقعا چه تعداد بیت در بخش داده های یک بستک (بدون در نظر گرفتن بیت های شروع و خاتمه)‌منتقل می شوند. معمولا PCها از هشت بیت داده ها استفاده می کنند ولی بعضی از انواع رایانه ها از بایت ۷بیتی (۷-bit byte) و بقیه مستلزم طولهای دیگری از داده ها هستند. برنامه های ارتباطی هم این گزینه را ارائه می دهند تا یک بیت خاتمه با یک بیت داده ها اشتباه گرفته نشود.
بیت های خاتمهStop bits: این مولفه مشخص می کند که چه تعداد بیت های خاتمه به انتهای هر بایت افزوده می شود . معمولا PCها از یک بیت خاتمه استفاده می کنند ، ولی سایر پروتکلها ممکن است از بیت های خاتمه۵/۱ یا ۲ بیت پایان استفاده کنند.

در بیشتر مواقع شما مجبور نیستید این مولفه ها را به طور دستی تغییر دهید ولی امکان کنترل(نظارت) این مولفه ها تقریبا همیشه فراهم است . مثلا در ویندوز ۹۸، Me، ۲۰۰۰ اگر شما کنترل پانل Modemsرا باز کنید و صفحهConnectionرا در جعبه محاوره ای Propertiesمودم خود نگاه کنید، انتخاب کننده های Data bits،Parityو Stop bits را مشاهده خواهید کرد.

شما ممکن است هرگز نیاز به اصلاح این پارامترها نداشته باشید مگر اینکه از برنامه Windows Hyper Terminalبرای برقراری یک اتصال مستقیم به یک رایانه دیگر از طریق خطوط تلفن استفاده کنید . البته اگر لازم باشد برای شبیه سازی پایانه ای جهت بانکداری الکترونیکی (e-banking) ، بررسی کاتالوگ(کارنما) یک کتابخانه یا کارکردن از خانه، به یک رایانه بزرگ متصل شوید، ممکن است مجبور شوید

این پارامترها را تنظیم کنید. (شبیه سازی ترمینالی به معنای استفاده از نرم افزاری است که صفحه کلید و صفحه نمایش PC شما همانند یک پایانه نظیر Dec VT-100 و غیره عمل کنند). بسیاری از رایانه های بزرگ از توازن زوج و یک طول کلمه ۷ بیتی استفاده می کنند. چنانچه PCشما اشتباه تنظیم شود، شما روی صفحه مانیتور(مبصر) خود به جای صفحه ورود به سیستم یا خوشامد ، متنهای نامفهوم را مشاهده خواهید کرد.
استانداردهای مودم
برای این که دو مودم بتوانند با هم ارتباط برقرار کنند،‌باید پروتکل یکسانی را به کار برند. پروتکل، مشخصه ای است که نحوه ارتباط بین دو موجودیت را تعیین می کند. دقیقا مثل انسان ها که باید برای صبحت کردن با یکدیگر دارای زبان و مجموعه لغات مشترک باشند ، دو رایانه یا دو مودم هم باید از پروتکل مشترکی استفاده کنند. در مورد مودمها، پروتکل ماهیت سیگنال آنالوگی را تعیین می کند که دستگاه از روی داده های دیجیتالی رایانه ایجاد می کند.

در طول سالها، استانداردهای زیادی برای ارتباطات مودمی به وجود آمده اند که اکثر آنها به وسیله هیات های دو حزبی ایجاده شده اند و تقریبا توسط همه سازنده های مودم پذیرفته شده اند. با پیشرفت فناوری سخت افزار، ارتباطات مودمی هم سریعتر و کارآتر شده اند و برای بهره گیری از قابلیت های سخت افزار استانداردهای جدیدی در حال گسترش هستند،‌بدین ترتیب مودم ها می توانند به صورت دستگاه هایی مفید برای کاربران رایانه هایی که به اتصالات نوارگستر دسترسی ندارند یا قادر به خرید آن نمی باشند باقی بمانند.

Bell Labs و CCITT شرکتهایی هستند که برای پروتکلهای مودم، استانداردهایی وضع کرده اند. CCITT علامت اختصاری اصطلاح فرانسوی Comite Consultatif International Telephonique et Telegraphique است که ترجمه آن به انگلیسی Consultative Committee on International Telephone and Telegraph می باشد.

در اوایل دهه ۱۹۹۰ این سازمان به ITU(International Telecommunication Union) تغییر نام داد، ولی پروتکلهایی که تحت نام قدیم ایجاد شدند، اغلب به همان نام خوانده می شوند. به پروتکلهای جدیدتر ،‌استانداردهای ITU-Tگفته می شود که به بخش استانداردسازی ارتباطات ITU اشاره می کند.Bell Labsدیگر استاندارد جدیدی برای مودمها ایجاد نمی کند، هر چند استانداردهای قدیمی تر آن هنوز استفاده می شوند.

اکثر مودم های ساخته شده در سالهای اخیر با استانداردهای ایجاد شده توسط CCITT مطابقت دارند.ITU(که در ژنو سوئیس اداره می شود) یک شرکت بین المللی متشکل از متخصصان فنی است که مسئول ایجاد استانداردهای ارتباطات داده ها برای دنیا می باشد. این گروه، تحت حمایت سازمان ملل متحد قرار دارد

و اعضای آن را نمایندگانی از تولیدکنندگان عمده مودم، شرکت های ارتباطاتی(همانند AT&T) و شرکتهای دولتی تشکیل می دهند. ITU استانداردها و پروتکلهای ارتباطاتی را در زمینه های زیادی ایجادمی کند تا یک مودم بسته به ویژگیها و قابلیت های مختلف خود با چند استاندارد مطابقت داشته باشند. استانداردهای مودم را می توان به سه دسته زیر گروه بندی کرد:
*Moduation(استاندارد مدولاسیون) *Error Correction(تصحیح خطا)
Bell 103 ITU V.32 ITU V.42
Bell212A ITU V.32bis *Data Compression(متراکم سازی داده ها)
ITU V.42bis ITU V.34 CCITT V.21
ITU V.44 ITU V.90 ITU V.22bis
ITU V.92 ITU V.29

استانداردهای دیگری هم توسط شرکتهای مختلف(بجز Bell Labsیا ITU) ایجاد شدند. این استانداردها گاهی استانداردهای اختصاصی نامیده می شوند هر چند بیشتر این شرکتها مشخصات کامل پروتکلهای خود را منتشر می کنند تا سازندگان، مودم ها را طوری توسعه دهند که با این پروتکلها نیز کار کنند.لیست زیر برخی از استانداردهای اختصاصی را نشان می دهد که در طول چنذ سال معروف بوده اند.

*Moduation(استاندارد مدولاسیون) *Error Correction(تصحیح خطا)
HST MNP 1-4
K56Flex Hays V-series
X2 * Data Compression(متراکم سازی داده ها)
MNP 5 CSP
به خاطر سازگاری پسرو(Backward Compatibility) تولید کنندگان مودم با به وجود آمدن استانداردهای جدید، به جای پشتیبانی از استانداردهای قدیمی از استانداردهای جدید پشتیبانی می کنند. در نتیجه ، وقتی مودم ها را ارزیابی می کنید، احتمالا لیستهای طولانی از استانداردهای پشتیبانی کننده را مشاهده خواهید کرد. در بیشتر موارد شما می خواهید بدانید که آیا یک مودم از آخرین استانداردها پشتیبانی می کند یا خیر ، بنابراین ، پشتیبانی از یک پروتکل قدیمی و کم استفاده نباید در تصمیم گیری شما برای خرید مودم تاثیری داشته باشد.

تولید کنندگان مودم ادعا می کردند که سازگار با Hayes هستند این اصطلاح نیز همانند اصطلاح سازگار با IBM(وقتی به PCها اطلاق می شود)‌بی معنی است. در حالی که امروزه، سازندگان مودم می گویند از مجموعه فرمانهای ATاستاندارد پشتیبانی می کنند که در واقع معنای ان همان سازگاری با Hayesاست.

فرمان های ATرشته های متنی هستند که برای فعال کردن ویژگی های مودم توسط نرم افزار به مودم فرستاده می شوند. مثلا فرمان ATDT به همراه یک شماره تلفن باعث می شود که مودم در وضعیت tone یک شماره را بگیرد. برنامه های کاربردی که از مودم استفاده می کنند معمولا برای شما فرمان های ATرا تولید می کنند، ولی شما می توانید یک مودم را مستقیما و با استفاده از برنامه ارتباطات و یک وضعیت ترمینال یا حتی فرمانDOS ECHO نیز کنترل کنید.

به دلیل این که تقریبا همه مودم ها از مجموعه فرمان های AT(HAYES) استفاده می کنند این یک سازگاری پیش فرض است و نباید در تصمیم گیری شما برای خریدن مودم تاثیر داشته باشد . ممکن است فرمان های اولیه مودم های سازندگان مختلف بسته به جنبه های خاص مودم ها متفاوت باشند ولی مجموعه فرمان های پایه ای AT جهانی هستند.

نرخ های باود بیت ها
هنگام صحبت درباره سرعت انتقال مودم ها، اغلب اصطلاح نرخ باود(بیت در ثانیه)و نرخ بیت با هم اشتباه می شوند . نرخ باور(گرفته شده از نام EmileBoudot‌فرانسوی، مخترع چاپگر تلگراف(دورنگار) غیر همزمان)تعداد دفعاتی است که یک سیگنال در یک ثانیه بین دو دستگاه تغییر می کند. مثلا اگر یک سیگنال بتواند با فرکانس (بسامد) یا فاز ۳۰۰مرتبه در ثانیه بین دو مودم تغییر کند گفته می شود دستگاه با سرعت ۳۰۰باود ارتباط برقرار می کند. بنابراین باود نرخ سیگنال دهی است (نه نرخ انتقال داده ها) .تعداد بیت های انتقال یافته در هر باود نرخ واقعی انتقال داده ها (که بر حسب بیت در ثانیه یا کیلو بیت در ثانیه بیان می شود)‌را تعیین می کند.

گاهی مواقع، تغییر در مدولاسیون یک سیگنال برای انتقال یک بیت استفاده می شود. در این حالت ۳۰۰باود برابر با ۳۰۰بیت در ثانیه است.اگر مودم بتواند در هر تغییر سیگنال دو بیت را انتقال دهد، نرخ بیت در ثانیه دو برابر نرخ باود یعنی ۶۰۰ بیت در ثانیه با نرخ ۳۰۰باود می باشد.

اکثر مودم ها در هر باود چندین بیت را انتقال می دهند به طروی که نرخ باود واقعی بسیار کندتر از نرخ بیت در ثانیه است. درواقع مردم اغلب از اصطلاح باود درست استفاده نمی کنند. ما معمولا علاقه ای به نرخ خام باود نداریم بلکه می خواهیم نرخ بیت در ثانیه را بدانیم که سرعت صحیح ارتباطات می باشد. همانطور که در جدول زیر مشاهده می کنید مودم های جدیدتر می توانند مقادیر بیتی متعدد در هر تغییر سیگنال (نشانک) را سیگنال دهی کنند.

جدول نرخ های (سرعت) سیگنال دهی در مقابل سرعت های انتقال
نرخ باود تعداد بیت بر باود سرعت واقعی مودم بر حسب بیت در ثانیه
۶۰۰ ۴ ۲,۴۰۰
۲,۴۰۰ ۴ ۹,۶۰۰
۲,۴۰۰ ۶ ۱۴,۴۰۰
۳,۲۰۰ ۹ ۲۸,۸۰۰
همانطور که قبلا گفته شد نرخ باود در تعداد بیتها در هر باود ضرب می شود تا سرعت واقعی مودم بر حسب بیت در ثانیه تعیین شود.
رسیدن به بیش از ۲۴۰۰باود در خطوط عادی تلفن می تواند مشکل ساز باشد و به همین دلیل است که وقتی کیفیت خط تلفن پایین باشد، مودم ۸/۲۸کیلو بیت در ثانیه(۲۸۸۰۰بیت در ثانیه) ممکن است بالاتر از ۱۹۲۰۰بیت در ثانیه کار بکند.بعدا خواهیم دید که مودم های به اصطلاح ۵۶ کیلو بیت در ثانیه ای از باود به ترتیبی که توضیح داده شد استفاده نمی کنند بلکه عملکرد آنها کاملا متفاوت است.

استانداردهای مدولاسیون
مودم ها با مدولاسیون شروع به کار می کنند که روش سیگنال دهی الکترونیکی استفاده شده توسط مودمها می باشد مدولاسیون از جهاتی یک Varianceسیگنال ارسال شده می باشد. مودم، با مدولاسیون کردن سیگنال با استفاده از یک الگوی از پیش تعیین شده داده های رایانه ای را کدگذاری نموده و آن را به یک مودم دیگر که سیگنال را مدولاسیون(یا کد گشایی)‌می کند می فرستد . مودم ها برای فهمیدن یکدیگر باید از روش مدولاسیون مشابه استفاده کنند. هر نرخ(سرعت )داده ها از یک روش مدولاسیون متفاوت استفاده می کند و گاهی بیش از یک روش برای یک نرخ خاص وجود دارد.

بدون در نظر گرفتن روش مدولاسیون ، همه مودم ها باید یک وظیفه خاص را انجام دهند. تبدیل داده های دیجیتالی استفاده شده در داخل رایانه(On-Off,1-0) به داده های آنالوگی(Variable tone and volume) استفاده شده توسط مدارهای شرکت مخابرات که سالها قبل ساخته شده اند و هرگز منظور از ساختن آنها استفاده رایانه ای نبوده است. این همان روش Mo(dulate) در واژه Modemاست. وقتی سیگنال آنالوگ به وسیله رایانه ای دیگر دریافت می شود، این سیگنال از امواج آنالوگ به داده های دیجیتالی تبدیل می شود. این همان Dem(odulate) در واژه مودم است.
سه روش معروف مدولاسیون عبارتند از:
FSK(کلید زنی انتقال فرکانس): شکلی از مدولاسیون فرکانسی (بسامدی) است که به آن هم گفته می شود. با ایجاد و نظارت بر تغییرات فرکانسی در یک سیگنال ارسالی روی خط تلفن ، دو مودم می توانند به هم اطلاعات بفرستند.

PSK(کلید زنی انتقال فاز): شکلی از مدولاسیون فازی(گامه ای) است که در آن زمان بندی موج سیگنال حمل کننده تغییر می کند و فرکانس ثابت می ماند.
QAM(مدولاسیون دامنه نوسان چهارگانه): یک فن مدولاسیون است که تغییرات فازی را با تغییرات دامنه سیگنال ترکیب می کند و در نتیجه سیگنالی به وجود می آید که اطلاعات بیشتری را نسبت به روش های دیگر انتقال می دهد.

همه پروتکلهای فعلی(V.34 annex, X2, K56flex, v.90,V.92 , V34) پروتکلهای دوطرفه کامل هستند. یک پروتکل دوطرفه کامل پروتکلی است که در آن ارتباطات می توانند همزمان در دو جهت و با سرعت یکسان حرکت کنند. مثلا یک تماس تلفنی ،‌دو طرفه کامل است چون دو طرف می توانند صحبت کنند. در وضعیت نیمه دو طرفه ارتباطات می توانند در دو جهت حرکت کننند، ولی در هر لحظه فقط یک طرف می توانند اطلاعات را ارسال کند. یک تماس رادیویی که در آن فقط یک طرف می تواند در هر لحظه صحبت کند، مثالی از ارتباطات نیمه دو طرفه است.

این پروتکل ها به طور خودکار بین مودم شما و مودم طرف دیگر مورد توافق قرار می گیرند. اساساً مودم ها با سریعترین پروتکل مشترک بین هر دو مودم شروع به کار می کنندو کار خود را تا حد ترکیب سرعت/پروتکل که تحت شرایط موجود در خط تلفن که هنگام تماس کار می کند، پایین می آورند. لیست پروتکلهای موجود به همراه حداکثر سرعت های پشتیبانی شده را می توانید در جدول زیر مشاهده نمایید.

جدول استاندارد های مدولاسیون مودم و نرخ(سرعت )های انتقال
پروتکل حداکثر سرعت انتقال (بیت در ثانیه)
ITU V.34 28800بیت در ثانیه (۸/۲۸ کیلو بیت در ثانیه)
ITU V.34 annex 33600بیت در ثانیه(۶/۳۳کیلو بیت در ثانیه)
X2 56000بیت در ثانیه(۵۶کیلو بیت در ثانیه)
K56flex 56000بیت در ثانیه(۵۶کیلو بیت در ثانیه)
ITU V90 56000بیت در ثانیه(۵۶کیلو بیت در ثانیه)
ITU V92 56000بیت در ثانیه(۵۶کیلو بیت در ثانیه)

اگرچه ITU V90(جانشین استانداردهای اختصاصیK56Flex و X2) این سرعت انتقال را فراهم می کنند ولی در حال حاضر U.S .FCC(کمیته ارتباطات فدرال) فقط امکان سرعت ۵۳۰۰۰بیت در ثانیه (۵۳کیلو بیت در ثانیه) را فراهم می کند.
خانواده V.34،ITU V90و V32مختص پروتکلهای استاندارد صنعتی هستند که امروزه متداول می باشند همچنین مودم های جدید V92از مودم های V90پشتیبانی می کنند.
V90

V90نام ITU-Tبرای استاندارد ارتباطات سرعت ۵۶کیلو بیت در ثانیه می باشد که تعارض های بین مشخصات مودم های US .Robitics (3com )x2 وrockwell k56 flexرا از بین می برد.
V92
V92 نام ITU-T برای نگارش پیشرفته استاندارد V90می باشد که انتقال سریعتر اتصال، پشتیبانی فراخوانی انتظار و بارگذاری سریعتر (که انجام این کارها با V90نیز امکان پذیر است) را ارائه می دهد.

V90 و V92 از پروتکلهای فعلی ارتباطات می باشند که توسط ISPها پشتیبانی می شوند و در حال حاضر هر نوع مودمی که به کار می برید باید حداقل از پروتکلV90پشتیبانی کند.

پروتکلهای تصحیح خطا
تصحیح خطا به قابلیت برخی از مودم ها برای تشخیص خطا در طول یک انتقال و ارسال مجدد و خودکار داده ها ( که ظاهرا در لحظه عبور آسیب دیده اند) اطلاق می شود. اگرچه اجرای تصحیح خطا با استفاده از نرم افزار نیز امکان پذیر است

ولی این یک وظیفه اضافه برای گذرگاه گسترش و پردازنده رایانه به وجود می آورد. با انجام تصحیح خطا به وسیله یک سخت افزار اختصاصی در مودم پیش از آنکه داده ها به CPUرایانه فرستاده شوند خطاها تشخیص داده و تصحیح می شوند.

همانند مدولاسیون هر دو مودم باید برای تصحیح خطا با استاندارد یکسانی مطابقت داشته باشند تا بتوانند کار کنند . خوشبختانه اکثر سازندگان مودم پروتکلهای یکسانی را برای تصحیح خطا به کار می برند.
MNP1-4
MNP1-4 یک استاندارد اختصاصی که توسطMicrocomبرای تصحیح خطا ایجاد شده است.
MNP10,MNP10EC

MNP10برای فراهم کردن روشی بهتر جهت مقابله با تغییرات در وضعیت خطوط ایجاد شد. MNP10EC یک نگارش پیشرفته است و به مودم ها امکان استفاده از اتصالات تلفن های سلولی و دائما در حال تغییر را می دهد.
V.42
V.42یک پروتکل تصحیح خطا با بازگشت به MNP4 می باشد،MNP(نگارش ۴) هم یک پروتکل تصحیح خطا است.از آنجایی که استاندارد V42شامل سازگاری با MNPتا Class 4 می باشد، همه مودم های سازگار با MNP4می توانند اتصالات دارای تصحیح خطا را با مودم های V42 نیز ایجاد کنند.
این استاندارد از یک پروتکل به نام LAMP(رویه دستیابی به پیوند برای مودم ها) استفاده می کند. LAMP همچونMNPبه طور خودکار به وسیله ارسال مجدد داده های از بین رفته در حین انتقال ،‌با اختلالات خطوط تلفن مقابله می کند تا مطمئن شود که فقط داده های بدون خطا بین مودم ها حرکت می کنند . V42 بهتر از MNPمورد توجه قرار گرفته است،زیرا نرخ انتقال آن به خاطر الگوریتمهای هوشمندتری که دارد تقریبا ۲۰ درصد بالاتر است.

استانداردهای متراکم سازی داده ها
متراکم سازی داده ها(Data Compression) به یک قابلیت توکار در بعضی از مودمها برای فشرده کردن داده هایی که می خواهید ارسال کنند،اشاره دارد تا بدین ترتیب در زمان و هزینه کاربران مودم صرفه جویی شود. بسته به نوع پرونده هایی که مودم می فرستد داده ها می توانند تا حدود یک چهارم اندازه اولیه خود فشرده شوند و بدین ترتیب سرعت مودم چهار برابر خواهد شد.

مثلا یک مودم ۱۴۴۰۰ بیت در ثانیه باقابلیت متراکم سازی می تواند نرخ(سرعت)های انتقالی تا ۵۷۶۰۰بیت در ثانیه ارائه دهد، یک مودم ۲۸۸۰۰ بیت در ثانیه می تواند تا ۱۱۵۲۰۰بیت در ثانیه و یک مودم ۵۶۰۰۰بیت در ثانیه می تواند تا ۲۲۴۰۰۰بیت در ثانیه را دست کم در تئوری ارائه دهد

(فقط برای دانلود کردن) .البته با این فرض که مودم متراکم سازی داده های V.42bisتوکارداشته باشد(از ۱۹۹۰به بعد) و داده ها از قبل توسط نرم افزار فشرده نشده باشند. بنابراین در واقع بهترین نتیجه متراکم سازی از اعمال آن روی پرونده های HTML و متن ساده در وب به دست می آید. بایگانی های گرافیکی (نگاره سازی) و ZIP یا EXE و اکثر پرونده های(Adobe Acrobat Reader) PDF از قبل فشرده شده اند.

همانند تصحیح خطا متراکم سازی داده ها با نرم افزار نیز قابل انجام است. داده ها فقط یک بار متراکم می شوند بنابراین اگر شما پرونده های از پیش متراکم شده(نظیر بایگانی های ZIP، تصاویر GIFیا JPEGیا پرونده های ‍PDFرا ارسال کنید، افزایش محسوسی در سرعت متراکم سازی سخت افزاری مودم وجود نخواهد داشت. البته انتقال پرونده های متنی ساده (همانند صفحه های HTML) و نگاشت بیتی های متراکم نشده به طور قابل ملاحظه ای به وسیله متراکم سازی مودم سریع خواهد شد.
MNP5
Microcomتوسعه پروتکلهای MNPخود رابرای اضافه کردن پروتکل متراکم سازی MNP5 ادامه داد.
V42bis

V42bis یک استاندارد متراکم سازی CCITT مشابه MNP Class 5 می باشد با این تفاوت که متراکم سازی آن ۳۵% بهتر است. در واقع V42bisبا MNP class 5 سازگار نمی باشد ولی تقریبا همه مودم های V42bisقابلیت متراکم سازی داده های MNP5را دارند.
این پروتکل بسته به تکنیک متراکم سازی استفاده شده، گاهی اوقات قادر است کیفیت را چهار برابر کند. این واقعیت منجر به بعضی آگهی های فریبنده شده است.

مثلا یک مودم ۲۴۰۰bps V42bis ممکن است در آگهی های تبلیغاتی با بازدهی ۹۶۰۰بیت در ثانیه و شامل V42bis معرفی شود ، ولی این فقط در موارد کاملا خوش بینانه (نظیر ارسال پرونده های متنیکه با بی دقتی بسته بندی می شوند) امکان پذیر است. V42bis از MNP5 برتر است زیرا نخست داده ها را تحلیل می کند و سپس تصمیم می گیرد که آیا متراکم سازی مفید است یا خیر. V42bis فقط داده هایی را که نیاز به متراکم سازی دارند متراکم می کند. MNP5 همیشه سعی در متراکم کردن داده هایی دارد که در کارآیی پرونده های از قبل متراکم شده نتیجه خوبی نخواهد داشت.
برای داشتن یک اتصال استاندارد با استفاده از v42bis لازم است که V42 نیز وجود داشته باشد. لذا فرض می شود که یک مودم با متراکم سازی داده های V42bis دارای تصحیح خطای V42 هم باشد.
در نتیجه ترکیب این دو پروتکل یک اتصال بدون خطا و با حداکثر متراکم سازی داده های ممکن را خواهیم داشت.

V44
در اواسط سال ۲۰۰۰ که پروتکل V92 توسط ITU ارائه شد یک پروتکل متراکم سازی داده های دیگر به نام V44 نیز به وسیله ITU ایجاد شد. V44 از یک پروتکل متراکم سازی جدید بدون ضایعات به نام LZJH استفاده می کند که به وسیله سیستم های شبکهHughes(توسعه دهندگان خدمات اینترنتی نوارگسترDirecPC) طراحی شده است تا به کارآیی بیش از ۲۵% برسند

که بهتر از کارآییV42می باشد. بازدهی داده ها با V44 می تواند به نرخ (سرعت) ۳۰۰کیلوبیت در ثانیه نیز برسد در حالیکه با V42bis به نرخی ( سرعتی) برابر با ۱۵۰ تا ۲۰۰کیلو بیت در ثانیه می رسد. V42bis در اواخر دهه ۱۹۸۰ پیش از ظهور وب جهانی توسعه یافت به همین علت برای گشت و گذار در وب با روش V44 بهینه نیست. V44 برای بهینه کردن متراکم سازی صفحه های متنی HTMLطراحی شده است.

استانداردهای اختصاصی
علاوه بر پروتکل های استاندارد صنعتی برای مدولاسیون ، تصحیح خطا و متراکم سازی داده ها که عموما توسط ITU-T‌تعریف و تایید می شوند پروتکل های دیگری نیز توسط شرکت های مختلف ابداع شدند وبدون هیچ تایید رسمی از طرف شرکتهای استاندارد در محصولات آنها به کار گرفته شدند و برای خود تبدیل به شبه استاندارد شدند. استانداردهای Microcom MNP5 تصحیح خطا و متراکم سازی داده ها ، تنها استانداردهای اختصاصی می باشند که به شکل گسترده پشتیبانی می شوند.سایر استانداردها نظیر CompuCom’s DIS, 3Com’s HST و Hayes’V-series دیگر متداول نیستند.

MNP
MNPتصحیح خطای انتها به انتها را ارائه می دهد یعنی مودم ها قابلیت تشخیص خطای انتقال و درخواست انتقال مجدد برای داده های از بین رفته را دارند. برخی از سطوح MNPنیز داده ها را متراکم سازی می کنند.

با تکامل MNP کلاس(رده) های مختلفی از استاندارد تعریف شدند که حد پشتیبانی های پیاده سازی MNPاز پروتکل را بیان می کنند. بیشتر پیاده سازی های فعلی به پشتیبانی از Class 1-5 می پردازند تعدادی از مودم های PCI جدید و اکثر مودم های PC Card(PCMCIA) هم ممکن است از Class 10 وclass 10EC پشتیبانی کنند. کلاس های دیگر معمولا منحصر به مودم های ساخته شده توسط Microcom ,Inc هستند، چون کاملا اختصاصی می باشند.

عموما از MNPبه خاطر قابلیت های تصحیح خطا استفاده می شود ولی Classes 4‌و ۵ نیز افزایش کارآیی دارند و به همراه Class5 متراکم سازی بلادرنگ را ارائه می کنند. کلاس های پایین تر MNP برای کاربران مودم امروزی چندان اهمیتی ندارند، ولی در جدول زیر آمده اند تا جدول کامل شود. در جدول زیر نرخ (سرعت) های کارآیی با یک مودم غیر MNP مقایسه شده اند و کارآیی یک مودم غیر MNpنیز ۱۰۰درصد در نظر گرفته شده است.
MNP Class توضیحات
MNP Class1(حالت بلوکی) با کارآیی ۷۰درصد و فقط دارای تصحیح خطاست که امروزه بندرت استفاده می شود.
MNPClass2(حالت جریانی) با کارآیی ۸۴درصد و فقط دارای تصحیح خطاست که امروزه بندرت استفاده می شود.

MNP Class3 با کارآیی ۱۰۸درصد و شامل Class 2هم می شود.
MNP Class4 با کارآیی ۱۰۵درصد در برخی از انواع تماس ها و اتصالات ، کارآیی می تواند از ۱۲۵درصد تا ۱۵۰درصد بالا برود.
MNP Class5 دارای متراکم سازی داده ها: در پرونده های متنی کارایی آن از۱۵۰ درصد هم می تواند بالاتر برود، ولی در پرونده های متراکم شده بسیار پایین تر است.معمولا در سیستم هایی که پرونده های Zip و سایر پرونده های متراکم شده را انتقال می دهند غیر فعال است.
MNP Class10 دارای قابلیت تصحیح خطادر خط های آسیب دیده با پایین نرخ داده ای شروع به کار می کند و تا بالاترین نرخ ثابت بالا می رود.(بر خلاف سایر روش های تطبیق سرعت): با تغییرات در وضعیت خط ،‌می تواند نرخ انتقال داده ها را نیز تنظیم کند.

MNP Class10EC نوع Enhanced Cellular برای MNP Class10:دارای روش مقابله بهتر و سریعتر با Hand Offها ، پژواک و مشکلات خطی دیگر نسبت به MNP Class 10 می باشند و اگر هر انتها دارای MNP Class 10 EC باشد بهترین عملکرد را دارد.
استانداردهای فاکس(دورنگار) مودم
فناوری Facsimile(نمابر) یک دانش جدید به حساب می آید ، اگرچه شباهت های زیادی به ارتباطات داده ها دارد. این شباهت ها منجر به ترکیب قابلیت های داده ها و فاکس در یک مودم شده است. تقریبا امروزه همه مودم های موجود در بازار از ارتباطات فاکس و داده ها پشتیبانی می کنند با وجودی که در اواخر دهه ۱۹۸۰ قابلیت های فاکس PCبرای اولین بار توسعه یافت، ولی دستگاه های فاکس و مودم جداگانه مورد نیاز بودند.
در طول سالها ITU استانداردهای بین المللی را برای ارسال فاکس تنظیم کرده است . این امر منجر به گروه بندی فاکس ها به صورت یکی از چهار گروه شد. هر گروه (I تا IV) از فناوری و استانداردهای مختلفی برای ارسال و دریافت فاکس ها استفاده می کند. Group I و Group II نسبتا کند هستند و نتایج آنها نیز در استانداردهای امروزی قابل قبول نمی باشد (از این رو در اینجا بررسی نمیشوند) Group III استاندارد جهانی است که امروزه تقریبا در همه ماشین های فاکس از جمله آنهایی که با مودم ها ترکیب شده اند استفاده می شود.
پروتکل Group III Fax
پروتکل Group III، حداکثر نرخ انتقال ۹۶۰۰ باود و دو سطح وضوح تصاویر را نشان داده است: استاندارد (۹۸×۲۰۳ پیکسل) و استاندارد عالی(۱۹۶×۳۰۳پیکسل). این پروتکل ، همچنین متراکم سازی داده های تعریف شده توسط CCITT(به نام T.4) و مدولاسیون V92 را به کار می گیرد.
استاندارد فاکس Group III، دارای دو زیر مجموعه کلی Class 1و Class 2 می باشد.

تفاوت بین آنها اینست که در ارسال فاکس Class 1 نرم افزار فاکس، تصاویر را تولید و پروتکل جلسه و زمان بندی را با سیستم دریافت کننده اداره می کند. در Class 2 نرم افزار ، یک تصویر را برای هر صفحه تولید می کند و به فاکس مودم می فرستد که مودم مزبور پروتکل جلسه و زمان بندی را اداره می کند. لذا در Class 1سازگاری با سایر دستگاه های فاکس(دورنگار)‌بیشتر وظیفه نرم افزار است، در حالی که در Class 2این امر بر عهده مودم می باشد. اگرچه هر دو کلاس (رده) نیاز به فرمان های AT اضافی مرتبط با فاکس دارند تا توسط مودم شناخته و اجرا گردند ولی مجموعه فرمان های Class 2بسیار بزرگتر و مشتمل بر ۴۰ دستور العمل جدید می باشد .

مشخصات Class 1 به سرعت در سال ۱۹۸۸ توسط CCITT مورد قبول و تایید قرار گرفتت ولی سندهای Class 2مکررا رد شدند. به هر حال بعضی از تولید کنندگان مودم های نوع Class 2با استفاده از پیش نویس ( یعنی ،‌تایید نشده) استاندارد طراحی کرده اند. امروزه تقریبا همه فاکس مودم های گروه III از استاندارد Class1‌پشتیبانی می کنند و این باید حداقل ویژگی قابل قبول هر فاکس مودمی که می خواهید بخرید باشد. پشتیبانی Class 2 یک امتیاز اضافه است ولی به تنهایی سازگاری Class1 را که تقریبا جهانی شده است ارائه نمی دهد.

پروتکل فاکس گروهIV
در حالی که Group I تا III ذاتا آنالوگ هستند (نظیر مودمها) وبرای استفاده ازخطوط تلفن آنالوگ استاندارد طراحی شده اند مشخصات Group IV نیاز به ارسال دیجیتالی تصاویر فاکس دارد و در نتیجه تصاویر فاکس دارد و در نتیجه نیاز به یک ISDN یا اتصال دیجیتالی دیگر به سیستم مقصد دارد. Group IV از وضوح فاکس هایی تا ۴۰۰Dpi پشتیبانی می کند همچنین برای متراکم سازی داده ها یک پروتکل جدیدتر CCITT‌به نام T.6به کار می برد.

برای داشتن یک راه حل دیجیتالی نظیر ارسال فاکس Group IV به مقصد مورد نظر اتصال بین سیستم های مبدا و مقصد باید به طور کامل دیجیتالی باشد . این بدان معناست که حتی اگر اداره شما از یک سیستم تلفن مبتنی بر PBX که دیجیتالی است استفاده کند و حامل تلفن شما اتصالات دیجیتالی (رقمی) به کار ببرد، این احتمال نیز وجود دارد که حداقل بخشی از ارتباطات موجود در مدار، مثلا بین PBX و خدمات تلفن محلی آنالوگ باشد. تا وقتی که سیستم تلفن به یک شبکه کاملا دیجیتالی تبدیل نشود( که کاری بسیار مشکل و بزرگ است) سیستم های فاکس مودم Group IV نمی توانند جایگزین سیستم های Group III شوند.

مودم های ۵۶ کیلو بیت در ثانیه
قبل از این، سرعت اضافی V34 با ۳۳۶۰۰بیت در ثانیه (۶/۳۳کیلو بیت در ثانیه) به عنوان محدودیت سرعت مطلق برای کاربرد مودم های غیر همزمان مورد توجه بود. از این رو ، سازندگان مودم شروع به عرضه مودم هایی کردند که از سرعت هایی تا ۵۶۰۰۰بیت در ثانیه (۵۶کیلو بیت در ثانیه) پشتیبانی می کنند.در حال حاضر، تقریبا مودمهایی که دارای سرعت ۵۶کیلو یا ۵۶کیلوبیت در ثانیه می باشند، همگانی هستند(گرچه روش های قطع مانع ۶/۳۳ کیلو بیت در ثانیه ،‌بارها تغییر کرده است). برای درک این موضوع که این سرعت بالا چگونه به دست آمد، شما باید اصول پایه ای فناوری مودم(که همان تبدیل دیجیتالی به آنالوگ است) را مورد توجه قرار دهید.

همانطور که می دانید یک مودم سنتی داده ها را از دیجیتالی به آنالوگ تبدیل می کند تا داده ها بتوانند روی (Public Switched Telephone Network) PSTN حرکت کنند. در سیستم مقصد یک مودم دیگر داده های آنالوگ را به دیجیتالی تبدیل می کند. این تبدیل از دیجیتالی به آنالوگ و برعکس تا حدی باعث افت سرعت می شود . با این که خط تلفن از لحاظ فیزیکی قابلیت انتقال داده ها با سرعت ۵۶کیلوبیت در ثانیه یا بالاتر را دارد،‌به دلیل همین تبدیل ها، حداکثر سرعت مفید در حدود ۶/۳۳کیلو بیت در ثانیه است. شخصی به نام شانون قانونی معرفی کرد(قانون شانون) که می گوید بسته به نویز( نوفه) روی خط،‌حداکثر نرخ(سرعت ) ممکن برای ارتباطات داده های بدونخطا در PSTN ، تقریبا ۳۵ کیلو بیت در ثانیه می باشد.

البته قانون شانون اتصال بین دو مودم را کاملا آنالوگ فرض می کند. این مطلب امروزه در آمریکا درست نیست. در مناطق شهری بیشتر مدارها تا رسیدن به اداره مرکز شرکت مخابران (CO) که خط تلفن شما به آن متصل است دیجیتالی هستند. COسیگنال دیجیتالی را قبل از فرستادن به خانه شما به سیگنال آنالوگ تبدیل می کند.

با در نظر گرفتن این واقعیت که سیستم تلفن تا حد زیادی دیجیتالی است شما می توانید(در بعضی موارد) تبدیل اولیه دیجیتالی به آنالوگ را حذف کنید و یک سیگنال دیجیتالی خاص را از طریق PSTN به CO گیرنده بفرستید.بنابراین به جای دو تبدیل یا بیشتر فقط یک تبدیل دیجیتالی به آنالوگ مورد نیاز می باشد . در نتیجه از نظر تئوری شما می توانید سرعت انتقال داده ها را فقط در یک جهت به بالاتر از ۳۵ کیلو بیت در ثانیه ذکر شده در قانون شانون افزایش دهید(تا حدود ۵۶ کیلوبیت در ثانیه که از طرف شبکه تلفنی پشتیبانی می شود) قبل از استاندارد جدید ITU V92‌انتقال در جهت دیگر همچنان محدود به حداکثر سرعت V34 یعنی ۶/۳۳کیلوبیت در ثانیه است.

محدودیت های ۵۶ کیلو بیت در ثانیه
با توجه به مطالبی که گفته شد مودم های ۵۶کیلو بیت در ثانیه بیش از مودم های V34‌می توانند سرعت های انتقال داده ها را افزایش دهند ،‌ولی خود آنها علت اصلی محدودیت ها محسوب می شوند. برخلاف فناوری های مودم استاندارد، شما نمی توانید دو مودم ۵۶ کیلو بتی در ثانیه بخرید، آنها را در دو رایانه نصب کنید و سرعت های ۵۶ کیلو بیت در ثانیه نیز حاصل شود. یکی از دوطرف اتصال باید از یک مودم دیجیتالی مخصوص که مستقیما و بدون تبدیل دیجیتالی به آنالوگ به PSTN متصل می شود استفاده کند.

بنابراین، مودمهای ۵۶ کیلوبیت در ثانیه را فقط می توان در حداکثر سرعت و تنها برای اتصال به ISPها یا سایر خدمات میزبانی استفاده کرد که در زیر بنای مورد نیاز برای پشتیبانی اتصال ایجاد شده اند. به دلیل این که ISPدارای اتصال دیجیتالی به PSTNمیباشد ، انتقالات پایینرودDownstream آن به رایانه شما شتاب می دهد در حالی که این شتاب در ارتباط برعکس یعنی از رایانه شما به ISPوجود ندارد. در یک سطح علمی این بدان معناست که شما می توانید خیلی سریع وب را جستجو نموده و پرونده ها را دان لود کنید، ولی اگر PCشما میزبان یک سرور وب است ، کاربران شما افزایشی را در سرعت احساس نخواهند کرد، زیرا رفتامد بالارود Upstream دارای شتاب نمی باشد.اگر به یک مودم معمولی دیگر وصل شوید ، این اتصال با نرخ های اضافی V34 استاندارد (۶/۳۳کیلو بیت در ثانیه یا پایین تر)‌برقرار می شود.

همچنین ممکن است تنها یک تبدیل دیجیتالی (رقمی)‌به آنالوگ در اتصال پایین رود از ISP به رایانه شما وجود داشته باشد. این امر به وسیله ماهیت اتصال فیزیکی به حامل تلفن محلی تحمیل می شود. اگر در اتصال شما تبدیل های اضافه وجود داشته باشد، فناوری ۵۶ کیلو بیت در ثانیه برای شما کار نخواهد کردو حداکثر سرعت ممکن شما نیز ۶/۳۳کیلو بیت در ثانیه خواهد بود. برای هدایت سایت(محله) وب به منظور آزمایش خط( که توسط US.Robitics ایجاد شده است)

می توانید به این نشانی http://www.3com.com/56k/need4_56k/linetest.html مراجعه نمایید.
این سایت یک شماره تماس رایگان و یک رویه ساده را ارائه می دهد تا در آزمایش خط و مودم موجود از آن استفاده کنید. اگرچه مودم های ۶/۳۳کیلوبیت در ثانیه و همچنین مودم های کندتر دیگر در بازار وجود ندارند، ولی باز هم دانستن این مطلب مفید است که بدانید پیش از خریدن یک مودم ۵۶ کیلوبیت در ثانیه ای ، آیا خط تلفن شما از آن مودم پشتیبانی می کند یا خیر.

از آنجایی که خط آزمون مختص مکان شماست، خطی را که واقعا برای مودم استفاده می کنید، آزمایش کنید. با روشی که سیستم تلفن گسترش یافته تا با دستگاه ها و مبادلات جدید سازگار شوند، حتی دو همسایه ممکن است از این آزمایش نتایج متفاوتی بگیرند.

استانداردهای ۵۶کیلو بیت در ثانیه
برای داشتن یک اتصال سریعت هردو مودم و ISPشما( یا خدمات میزبان دیگر که به آن متصل می شوید) باید از فناوری مشابه ۵۶ کیلو بیت در ثانیه پشتیبانی کنند. در اواخر سال ۱۹۹۶اولین مجموعه تراشه های ۵۶ کیلو بیت در ثانیه به بازار عرضه شد که عبارتند از :
• US Robotics که با استفاده از مجموعه تراشه های Texas Instruments(TI) مودم های خود را به نام X2به بازار عرضه کرد.

• Rockwellنیز که توسط Zoom‌و سایر سازندگان پشتیبانی می شد مودم های K56flex را معرفی کرد.
این دو استاندارد رقیب برای رسیدن به کارآیی ۵۶ کیلو بیت در ثانیه با هم سازگار نبودند و در نتیجه استاندارد ITU به نام V90 در سال ۱۹۹۸ جایگزین آنها شد.

متاسفانه نام ۵۶ کیلو بیت در ثانیه با توجه به سرعت های واقعی انتقال تا حدودی گمراه کننده است . اگرچه همه مودم های ۵۶ کیلو بیت در ثانیه به طور نظری قابلیت کارآیی در خطوط تلفن با کیفیت بالا را دارا می باشند. ولی الزامات قدرت برای خطوط در تنظیم FCC’s Part 68 مشخص و به محدود کردن سرعت بالای این گونه مودم ها با ۵۳ کیلو بیت در ثانیه می پردازند. FCC به طور قابل موجهی این محدودیت سرعت را تا پاییز ۱۹۹۸بهبود بخشید هرچند هنوز در مودم های اولیه ۲۰۰۱ اعمال می شوند.

V90
پس از یک سال سردرگمی و ناامیدی کاربران مودم های سریع، بالاخره یک استاندارد واحد برای حل دعوای بین K56flex و X2 به وجود آمد. در پنجم فوریه سال ۱۹۹۸، ITU-T‌یک دترمینان برای استاندارد مودم ۵۶ کیلو بیت در ثانیه به نام V90 مورد تایید قرار گرفت و در ۱۵ سپتامبر ۱۹۹۸ تصویب شد. اکنون که یک استاندارد اداری وجود دارد، همه تولید کنندگان مودم، محصولات فعلی خود را برای پشتیبانی از V90 ارتقا داده اند تا ارتباط بین دستگاه هایی که دو استاندارد پیشین را پشتیبانی می کنند امکان پذیر باشد.

از آنجا که پیاده سازی استانداردهای X2 و K56flex اساسا در نیازهای سخت افزاری مشابه هستند، بسیاری از مودم هایی که یکی از این دو استاندارد را به کار می برند را می توان با استفاده از بهنگام سازی یک فلش یا یک جایگزینی ساده تراشه ارتقا داد تا V90 را پشتیبانی کنند. اگر مودم خود را پیش از رسمی شدن استاندارد V90 خریده اید برای اطلاعات مربوط به ارتقای مودم به V90 به سایت (محله) وب فروشنده آن مراجعه کنید.

بسته به مدل مودم شما یکی از سه احتمال زیر وجود دارد:
• برخی از کاربران می توانند نرم افزاری را برای رد کردن میان افزار بایوس خود به استاندارد جدید V90 دان لود کنند.
• تعدادی از افراد مودم خود را با قیمتی پایین تر عوض می کنند.
• برخی هم باید یک مودم جدید خریداری نمایند.

از زمان ارائهV90، کاربران مودم های X2 که میان افزار خود را به استاندارد های V90 بهنگام کرده اند،‌در بر قراری اتصال با سرعت های بالاتر خوش شانس بوده اند.این در حالی است که کاربران مودم های k56flex حتی پس از بهنگام سازی مودم های خود به استاندارد v90 مشکل داشته اند. اگر شما پس از بهنگام کردن V90 از K56flex در برقراری اتصال مطمئن و با سرعت مشکل داشتید موارد زیر را امتحان کنید:

۱- مطمئن شوید که جدیدترین میان افزار عرضه شده را دارید. حتی اگر به تازگی مودم خود را خریده اید ممکن است فروشنده مودم یک بهنگام سازی میان افزاری را در سایت وب خود ارائه داده باشد. اگر در برقراری اتصال مشکل دارید، برای دسترسی به آن با مودم خود از طریق یک خط ۶/۳۳کیلو بیت در ثانیه تماس بگیرید یا با نصب آن به عنوان یک مدل ۶/۳۳کیلوبیت در ثانیه از همان فروشنده، فرض کنید که مودم شما یک مودم قدیمی است.
۲- بررسی کنید که آیا می توانید از مودم به عنوان یک K56flex استفاده کنید یا خیر. برطبق سایت (http://www.k56flex.com) Lucent Technologies’ ۵۶k بسیاری از سایتهای سازگار با V90 هنوز هم می توانند از شماره گیری با یک مودم K56flex پشتیبانی کنند تا سرعتی مشابه مودم V90 به دست آید. ولی تا چیزی کاملا خراب نشده اقدام به تغییر آن نکنید.

۳- بررسی کنید که آیا می توانید به طور همزمان از میان افزار K56flex وV90 استفاده کنید یا خیر. تراشه های ROM (حافظه فقط خواندنی) میان افزار بعضی از مودم ها ، دارای فضای کافی برای هر دوکد K56flex و V90 می باشند، در حالی که مودم های دیگر فقط برای یکی از آنها فضا دارند(مثلا شرکت Zoom Telephonics با داشتن هر دو استاندارد مودمهای خود را Dualmode می نامد). معمولا مودم ها با تراشه ۱ MB Flash Rom فقط می توانند با یک نوع میان افزار کار کنند، در حالیکه مودم هایی که تراشه Flash Rom 2مگابایتی هسند

فضای کافی برای هر دو دارند. اگر نمی توانید به طور همزمان هر دو نوع کد را در مودم خود داشته باشید هر دومیان افزار K56flex و V90 را در سیستم خود دانلود کنید سپس هر یک را امتحان نمایید و ببینید کدام یک برای شما بهتر کار می کند. تا هنگامی که ISP شما دارای یک گروه مودم خاص K56flex یا مودم های V90 می باشد که از k56flex پشتیبانی می کنند شما واقعا نیاز ندارید که مودم خود را به V90 تبدیل نمایید.
۴- اگر فروشنده مودم چند نسخه مختلف از میان افزار را برای دانلود در اختیار دارد، برخی از نسخه های اولیه را هم مثل نسخه های جدید امتحان کنید . ممکن است یک نسخه قدیمی واقعا بهتر کار کند.

۵- اگر از مودم خود در کشوری غیر از آمریکا یا کانادا استفاده می کنید ممکن است نیازی به یک بهنگام سازی بین المللی داشته باشید . مثلا سایت وب Zoom Telephonic بهنگام سازی جداگانه K56flex به V90را برای استرالیا ، بلژیک ، دانمارک ،‌فنلاند ، فرانسه ، آلمان ، هلند(کشور پادشاهی هلند) ، ایتالیا، پرتغال، سوئد، سوئیس و انگلستان لیست کرده است.
۶- فراموش نکنید که درایور های سیستم عامل مودم شما نیز ممکن است نیاز به بهنگام سازی داشته باشند.

۷- اگر از یک مودم مجموعه تراشه Lucent استفاده می کنید علاوه بر درایورهای عرضه شده توسط سازنده مودم خود درایورهای عمومی Lucent‌را نیز امتحان کنید، معمولا ، درایورهای مجموعه تراشه Lucent در بین سازندگان مختلفی که از همان مجموعه تراشه استفاده می کنند،مبادله می شود. گروه Microelectronics قبلی Lucent (که مجموعه تراشه های مودم را ساختند) در اواخر سال ۲۰۰۰(اوایل ۲۰۰۱) کناره گیری کردند. شرکت جدید Agere Systems نامگذاری شد. برای یافتن درایورهای مودمAgere/Lucent می توانید به نشانی زیر مراجعه کنید:
Http://www.Lucent.com/Micro/K56flex/Driver.html

ITU V.92 و V.44 (رفع مشکل آپلود)
پروتکلهای ۵۶ کیلوبیت در ثانیه (نظیر استانداردهای اولیه اختصاصی X2و K56flex ) و همچنین آخرین استاندارد ITU V90 سرعت دانلود کردن خود را از حداکثر سرعت قبلی۶/۳۳کیلوبیت در ثانیه به ۵۶کیلوبیت در ثانیه افزایش دادند.

با این وجود، سرعت های آپلود که بر نحوه ارسال سریع پست الکترونیکی ، درخواست های صفحه و انتقال فایلها موثرند، تحت تاثیر توسعه فناوری های ۵۶ کیلوبیت در ثانیه قرار نگرفتند. سرعت های آپلود فناوری های ۵۶ کیلوبیت در ثانیه به حداکثر ۶/۳۳کیلو بیت در ثانیه محدود شده است. این امر باعث می شود تا سرعت سرور(خادم) هم برای کاربران تلفنی و هم کاربرانی که وابسته به مودم های آنالوگ مربوط به ترافیک Upstream کاهش یابد. سایر معایب فناوری موجود ۵۶ کیلوبیت در ثانیه شامل مدت زمانی است که مودم کاربر برای برقراری اتصال خود با مودم دوردست منتظر می ماند و نیز عدم پشتیبانی از ویژگی های فراخوانی انتظار می باشند.

در اواسط سال ۲۰۰۰، ITU، پروتکلهای V92و V44(قبلا V92را V90 Plus می نامند) را به عنوان راه حلی برای مشکل اتصالات و آپلود های کم سرعت ارائه داد.
V92 همانطور که از نامش پیداست یک جانشین برای پروتکل V90 محسوب می شود، همچنین، همه مودم های پشتیبانی کننده از V92 از V90 نیز پشتیبانی می کنند. V92 سرعت دانلود را به بیش از ۵۶ کیلو بیت در ثانیه افزایش نداده است

ولی ویژگی های اصلی زیر را ارائه داده است:
• Quick Connect: ویژگی Quick Connect به وسیله ذخیره کردن مشخصات خط تلفن، سبب کاهش مقدار زمان مورد نیاز برای ایجاد یک اتصال می شود و هر وقت که مجددا از همان خط تلفن استفاده شود، از اطلاعات ذخیره شده استفاده می کند. برای کاربرانی که بیش از یکبار از محل یکسانی به اینترنت وصل می شوند،‌مقدار زمان بوق(بیپ)‌ها و وزوزهای مودمی که اتصال را ایجاد می کنند، از ۲۷ ثانیه به نصف تقلیل می یابد. به خاطرداشته باشید که این کاهش در زمان اتصال اتفاق نمی افتد تا این که اتصال اولیه در همان مکان ایجاد شود و مشخصات آن برای استفاده در آینده ذخیره شود.