مقاله اثرات افزودن دو نوع انزیم فیتاز میکروبی و قارچی، ۱?-OH-D3 و سطوح مختلف کلسیم و فسفر در جیره بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثرات افزودن دو نوع انزیم فیتاز میکروبی و قارچی، ۱?-OH-D3 و سطوح مختلف کلسیم و فسفر در جیره بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی دارای ۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثرات افزودن دو نوع انزیم فیتاز میکروبی و قارچی، ۱?-OH-D3 و سطوح مختلف کلسیم و فسفر در جیره بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثرات افزودن دو نوع انزیم فیتاز میکروبی و قارچی، ۱?-OH-D3 و سطوح مختلف کلسیم و فسفر در جیره بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثرات افزودن دو نوع انزیم فیتاز میکروبی و قارچی، ۱?-OH-D3 و سطوح مختلف کلسیم و فسفر در جیره بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی :

تعداد صفحات:۴
چکیده:
این آزمایش به منظور بررسی اثرات افزودن دو نوع آنزیم فیتاز میکروبی و قارچی، ۱-OH-D و سطوح مختلف کلسیم و فسفر جیره بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی انجام شد. ۷۵۰ قطعه جوجه گوشتی یک روزه( راس ۳۰۸) در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار و پنج تکرار و ۲۵ پرنده در هر تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل تیماراول(شاهد):جیره پایه فاقد ۱-OH-D و فیتاز، تیمار دوم شامل: تیمار۱ ه همراه فیتاز قارچی در سطوح توصیه شده، تیمار سوم شامل: تیمار ۱ به همراه فیتاز Ecoli در سطوح توصیه شده، تیمار چهارم شامل: تیمار۱-OH-D3 +2 با ۰/۲ % کلسیم کمتر و ۰/۱۵ % فسفر قابل دسترس کمتر، تیمار پنجم شامل: تیمار۱-OH-D3 +3 یا ۰/۲ % کلسیم کمتر و ۰/۱۵ % فسفر قابل دسترس کمتر، تیمار ششم شامل:جیره پایه به همراه ۱-OH-D3 فاقدD3 و فیتاز بودند. نتایج نشان داد تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری را بر صفات عملکردی شامل خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل نداشتند. همچنین خصوصیات لاشه ووزن نسبی اندام های داخلی(به جز کید) نیز تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. درصد وزن کید در تیمار سوم به طور معنی داری افزایش یافت..(P<0/05)