مقاله بررسی اثر محلول پاشی اسیدهیومیک و کاربرد جیبرلین بر برخی صفات فیزیولوژیکی انگور رقم بی دانه سفید (Vitis venefeare)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی اثر محلول پاشی اسیدهیومیک و کاربرد جیبرلین بر برخی صفات فیزیولوژیکی انگور رقم بی دانه سفید (Vitis venefeare) دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثر محلول پاشی اسیدهیومیک و کاربرد جیبرلین بر برخی صفات فیزیولوژیکی انگور رقم بی دانه سفید (Vitis venefeare)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثر محلول پاشی اسیدهیومیک و کاربرد جیبرلین بر برخی صفات فیزیولوژیکی انگور رقم بی دانه سفید (Vitis venefeare)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثر محلول پاشی اسیدهیومیک و کاربرد جیبرلین بر برخی صفات فیزیولوژیکی انگور رقم بی دانه سفید (Vitis venefeare) :

تعداد صفحات:۶
چکیده:
به منظور تعیین تاثیر غلظت های مختلف اسید هیومیک و زمان های مختلف کاربرد اسیدجیبرلیک بر صفات فیزیولوژیکی انگور رقم بیدانه سفید، آزمایش فاکتوریل درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۴ تکرار اجرا گردید. این طرح در باغ الگویی مدیریت جهاد کشاورزی تاکستان در سال ۱۳۹۲ اجرا شد. فاکتور اول شامل محلول پاشی غلظت های اسید هیومیک با چهار سطح(شاهد، یک درهزار، دو رد هزار، سه در هزار)در دو مرحله تمام گل و تغییر رنگ حبه و فاکتور دوم زمان های مختلف محلول پاشی اسید جیبرلیک ۳۰ ppm(10-5 درصد گلدهی،۶۰-۵۰ درصد گلدهی، تمام گل، محلول پاشی در هر دو زمان ۱۰-۵ درصد گلدهی و تمام گل) بود. صفات مورد ارزیابی شامل،اندازه گیری کلروفیل برگ، فتوسنتز، سطح برگ، هدایت روزنه ای، تعرق و CO2 بود. تجزیه واریانس و مقایسه میانگین داده با استفاده از نرم افزار SPSS21 انجام گرفت. جهت تعیین بهترین سطح تیماری غلظت اسید هیومیک و زمان محلول پاشی اسید جیبرلیک از روش ناپارامتری رتبه ای استفاده گردید. اثر محلول پاشی اسید جیبرلیک برمیزان تعرق معنی دار بوده و در سایر صفات معنی دار نبود. اثر محلول پاشی اسید هیومیک بر روی صفات معنی دارنبود. میزان تبخیرو تعرق در تیمار سطح سوم اسید جیبرلیک (مصرف در زمان تمام گل) بیشترین مقدار (۹/۲ میلی مول بر متر مربع بر ثانیه) بود. نتایج آزمایش نشان داد مصرف اسید هیومیک با غلظت ۲ در هزار و مصرف اسید جیبرلیک در زمان ۶۰-۵۰ درصد گلدهی نسبت به سایرسطوح تیماری بهترین نتیجه را درصفات کمی میوه انگور .رقم بی دانه سفید در پی داشت.