مقاله بازآفرینی پتگانهی ایرانی از طریق مقایسهی تطبیقی آن با معماری اوریگامی ژاپن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بازآفرینی پتگانهی ایرانی از طریق مقایسهی تطبیقی آن با معماری اوریگامی ژاپن دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بازآفرینی پتگانهی ایرانی از طریق مقایسهی تطبیقی آن با معماری اوریگامی ژاپن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بازآفرینی پتگانهی ایرانی از طریق مقایسهی تطبیقی آن با معماری اوریگامی ژاپن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بازآفرینی پتگانهی ایرانی از طریق مقایسهی تطبیقی آن با معماری اوریگامی ژاپن :

تعداد صفحات:۲۲
چکیده:
هندسه در معماری ایرانی پیوند دهندهی عناصر کل به جزء و سازه به تزئینات است. پتگانه یکی از عناصر تزئینی– سازه ای در معماری ایران است که منشا به وجود آمدن آن گوشه سازی گنبدها بوده وکاربرد آن در قرون ۴ و ۵ هجریبیشترین رواج را داشته است. ژاپن که به عنوان کشوری با پیشینهی سنتی کهن همواره در جریان مدرنیته نسبت به سنتهای فرهنگی و معماری خود پاینبد بوده، در دهه ی ۱۹۹۰ اوریگامی (کاغذ و تا) را در معماری نیز مورد استفاده قرار داد. نمونه ای از این معماری رامیتوان در طراحی سازه ی سقف پایانه ی دریایی یوکوهامای ژاپن اثرFOA-995مشاهده کرد در پژوهش حاضر سعی بر این است که امکان استفادهی مجدد از منطق سازهای پتگانه مورد بررسی قرار گیرد. این پرسش که: آیا میتوان با الگو گرفتن از معماری اوریگامی ژاپن، پتگانهی ایرانی را نیز به عنوان یک سازهی جدید استفادهکرد؟ با بررسی پتگانه به لحاظ کالبدی، با توجه به ساختار هندسی آن که حاصل قرار گیری مدولهای مشابه (طاسچه) و تکرار آن با نظمی مشخص است، میتوان به سازهای انتزاع شده برای پوشش فضاهای منحنی دست یافت. در طرح پیشنهادی یورن اوتزن برای استادیوم جده ۱۹۶۷ ، از همین ایده برای طراحی سازهی استادیوم استفاده شده است. روش انجامپژوهش در این مقاله روش مشاهده و تحلیل می باشد با بررسی تطبیقی دو نمونه اشاره شده و مطالعهی وجوه اشتراک و افتراق آنها، نو شدن پتگانه مورد بررسی قرارگرفته است. پس از تحلیل این دو نمونه به لحاظ هندسه و ساختار، مشاهده شد که با تبدیل سطوح منحنی مدولهای پتگانه به سطوح صاف مثلث شکل و انتزاع هندسهی پتگانه میتوان به سازه ای نو، سبک، مدولار و قابل انطباق با شرایط رسید که ضمنا نشانههای هویتی بارزی از معماری اسلامی ایرانی را نیز به همراه دارد