مقاله تاثیر تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی بر خصوصیات رشدی لوبیای محلی L Phaseolus vulgaris در منطقه رشت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی بر خصوصیات رشدی لوبیای محلی L Phaseolus vulgaris در منطقه رشت دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی بر خصوصیات رشدی لوبیای محلی L Phaseolus vulgaris در منطقه رشت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی بر خصوصیات رشدی لوبیای محلی L Phaseolus vulgaris در منطقه رشت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی بر خصوصیات رشدی لوبیای محلی L Phaseolus vulgaris در منطقه رشت :

تعداد صفحات:۵
چکیده:
در آزمایشی اثر تلفیقی کودها با هدف کاهش مصرف کودهای شیمیایی بررسی شد. آزمایش بصورت بلوکهای کامل تصادفی با ۱۲ تیمار و سه تکرار در سال ۱۵۳۱ انجام شد. تیمارها شامل: T1 شاهد، – T2 – کود شیمیایی )نیتروژن ۱۳۰ و فسفر ۱۰۰Kg/ha ،) T3 رایزوبیوم + سودوموناس و باسیلوس )کود زیستی( +کود فسفر، – T4 کود زیستی + بدون فسفر، – T5 زیستی – %۲۳ + فسفر، T6 زیستی + ۳۰ % فسفر، – T7 زیستی + ۳۳ % فسفر، – T8 نیتروژن + سودوموناس و باسیلوس+ فسفر، – T9 -نیتروژن +باسیلوس و سودوموناس+بدون فسفر، T10 نیتروژن +سودوموناس و باسیلوس+ ۲۳ % فسفر، – T11 نیتروژن+ -سودوموناس و باسیلوس+ ۳۰ % فسفر و T12 نیتروژن+سودوموناس و باسیلوس+ ۳۳ % فسفر بود. نتایج نشان داد تیمارها اثر معنی – – دار بر عملکرد دانه، عملکرد زیستی، درصد پروتئین، وزن صد دانه، تعداد غلاف داشت. مقایسه میانگینها نشان داد که تیمارهای ۸,۱۱,۱۲ بیشترین عملکرد دانه و اجزای مذکور را داشت. بنابراین تلفیق سودوموناس و باسیلوس با کود فسفر میتواند فسفرمورد نیاز گیاه راتامین کند. اما ریزوبیوم )تیمار سوم( در شرایط این آزمایش قادر به تامین نیتروژن مورد نیاز گیاه نبود. بنابر نتایج این آزمایش این امکان وجود خواهد داشت که در این منطقه از کودهای زیستی فسفره به صورت تلفیقی برای کاهش مصرف کودهای شیمیایی سود جست