مقاله ارزیابی ابعاد آموزشی و فرهنگی در شرکت های تامین سرمایه در ایران (مطالعه موردی)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی ابعاد آموزشی و فرهنگی در شرکت های تامین سرمایه در ایران (مطالعه موردی) دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی ابعاد آموزشی و فرهنگی در شرکت های تامین سرمایه در ایران (مطالعه موردی)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی ابعاد آموزشی و فرهنگی در شرکت های تامین سرمایه در ایران (مطالعه موردی)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی ابعاد آموزشی و فرهنگی در شرکت های تامین سرمایه در ایران (مطالعه موردی) :

تعداد صفحات:۲۵
چکیده:
شرکت های تامین سرمایه در ایران از سال ۱۳۸۴ به عنوان کامل کننده بازار مالی ایرلن و واسط بین ناشر اوراق بهادار و عامه سرمایه گذاران فعالیت خود را آغاز نمود. از آنجایی که بازارهای مالی بسیار پیچیده این و هر روزه بر حجم معاملات و تغییرات آن افزوده می شود، شرکت های تامین سرمایه به عنوان متخصص در امور سرمایه گذاری و داد و ستد اوراق بهادار خدماتی مطلوب به ذی نفعان خود داده و آن ها را از یان پیچیدگی ها و ابهامات فارغ می دارد. تحقیق حاضر به منظور ارزیابی ابعاد آموزشی و فرهنگی شرکت های تامین سرمایه انجام شده است. بدین منظور با استفاده از نظر متخصصان شاخص های مهم هر دو حوزه شناسایی و در نهایت پرسشنامه ای بسته طراحی گردید. نمونه آماری تحقیق ۹۶ نفر از کارشناسان شرکت های کارگزاری عضو بورس، شرکت های تامین سرمایه و سازمان بورس اوراق بهادار تهران می باشد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل قرار گرفته و از آزمون های T-student و فریدمن به منظور بررسی فرضیات و رتبه بندی شاخص ها استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که اهمیت چالش های فرهنگی از اولویت بالاتری برخورد می باشد همچنین فرهنگ ارائه خدمات تخصصی، عدم ارتباط با نهادهای مالی بین المللی در حوزه فرهنگی و نبود دانش مالی کاربردی و اهمیت ندادن به آموزش در حوزه آموزشی از مهم ترین شاخص های تاثیرگذار بوده اند. در نهایت تغییر در طرز فکر و ارتباطات مدیران ارشد با این گونه شرکت ها با توجه به موانع شناساییی شد ضروری به نظر می رسد.