مقاله دستگاه تنفس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله دستگاه تنفس دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله دستگاه تنفس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله دستگاه تنفس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله دستگاه تنفس :

دستگاه تنفس
APPARATUS RESPIRAORIUS
دستگاه تنفس از تعدادی مجاری هوایی در اندازه‌های مختلف (که وظیفه انتقال، گرم و مرطوب کردن هوا را بر عهده دارند) و ششها (که در تبادل اکسیژن نقش دارند) به وجود آمده است. بعلاوه بخشی از دستگاه تنفس در گفتار (تولید صوت) نیز نقش ویژه‌ای دارد. مخاط تنفسی در بیشتر مسیر از نوع اپی تلیوم منشوری‌ (استوانه‌ای) مژکدار است و در لابلای آن سلولهای موکوسی حضور دارند که با ترشح موکوس، ناحیه را مرطوب و چسبنده می‌کنند و ذرات گردوغبار را به دام می‌اندازند. مژکهای موجود در دستگاه تنفس نیز با حرکت مداوم خود، موکوس و ذرات گردوغبار را به سوی فضای حلق می‌رانند. هوای تنفس شده از طریق مجاری هوایی به ریه‌ها وارد و پس از عبور از مجاری هوایی داخل ریه‌ها، به کیسه‌های متسعی با جدار نازک به نام آلوئول alveolus می‌رسد. جدار آلوئولها را سلولهای اپی‌تلیال می‌پوشانند. این سلولها در مجاورت نزدیک با عروق خونی قرار گرفته‌اند و قادرند که اکسیژن و گاز کربنیک را از خود عبور دهند. در نتیجه عمل نهایی تنفس در ریه‌ها انجام می‌گیرد.

بینی nose
بینی از دو قسمت تشکیل شده است، یکی بینی خارجی و دیگری حفره بینی. قسمت اول حفره بینی، دهلیز vestibule نام دارد و بخش عقبی آن را مجرا meatus می‌نامند. حفره بینی توسط تیغه بینی septum nasi که در عقب استخوانی و در جلو غضروفی است به دو حفره تقسیم شده است. جدار خارجی حفره بینی توسط شاخکها ناصاف شده، در زیر هر شاخک مجرای کوچکتری ایجاد گردیده است.
در مجرای تحتانی سوراخی است که مجرای بینی- اشکی به آن باز می‌شود. در مجرای میانی، دهانه سینوس فک بالا باز می‌شود. سایر سینوس‌های اطراف بینی نیز توسط سوراخهایی به فضای بینی ارتباط دارند. حفره بینی توسط مخاط پرعروقی پوشیده شده، این مخاط، جدار سینوس‌ها را نیز مفروش می‌کند و التهاب آنها را سینوزیت می‌نامند. موهای مخصوصی در دهلیز بینی وجود دارند که همراه با موکوسی که سلولهای مخاطی تراوش می‌کنند عمل تصفیه‌ هوا را انجام می‌دهند. مخاطی که روی شاخک فوقانی و ناحیه مجاور آن از تیغه بینی را می‌پوشانند، خرمایی رنگ و حاوی نورونهای بویایی است و مخاط بویایی نام دارد. حفره عقب توسط فضای چهارگوشی به نام کوانا cuana به حلق راه دارد.

حلق phary مقاله دستگاه تنفس
حلق ناودانی عضلانی است که در پشت بینی، دهان و حنجره واقع شده، مجرای مشترک هوا و غذا می‌باشد.
حلق دارای سه قسمت است. بخشی که عقب بینی قرار دارد، حلق بینی nasophary مقاله دستگاه تنفس ، بخشی که عقب دهان قرار دارد، حلق دهانی orophary مقاله دستگاه تنفس و بخشی که عقب حنجره واقع شده است، حلق حنجره‌ای laringophary مقاله دستگاه تنفس نامیده می‌شود. دیواره جانبی حلق بینی در محاذات شاخک تحتانی بینی دارای سوراخی است که ابتدای لوله شنوایی (شیپوراستاش) tuba auditiva است (ش ۱).
جدار حلق شامل سه عضله عرضی و تنگ کننده costrictor و چند عضله کوچک بالا برنده است.

شکل ۱: برش سهمی بینی، دهان، حلق وحنجره.
حنجره lary مقاله دستگاه تنفس
حنجره در جلوی سومین قسمت حلق (از سومین تا ششمین مهره گردن) قرار دارد.
حنجره محل عبور هوا و عضو تولید صوت است و از تعدادی غضروف که توسط رباطها و پرده‌های همبندی به یکدیگر متصل شده‌اند، به وجود آمده است. عضلات کوچک و بااهمیتی حرکات حنجره و عمل تولید اصوات را به عهده دارند.
غضروف‌های حنجره
غضروف‌های مهم حنجره عبارتند از: غضروف تیروئید (سپری) thyoridea ، انگشتری cricoidra ، هرمی arytenoidea و اپی‌گلوت epiglotis (ش ۲).

شکل ۲: نمای قدامی حنجره.
غضروف تیروئید
بزرگترین غضروف حنجره است که زیر استخوان لامی و بالای غضروف انگشتری قرار دارد. از دو ورقه چهارگوش lamina تشکیل شده است. این دو ورقه در جلو به یکدیگر می‌پیوندند و در جلوی گردن، برجستگی «سیب آدم» را می‌سازند.
کنار فوقانی این صفحات در خط وسط فرو رفته است و بریدگی تیروئید incisura thyroidea را می‌سازد. از کنارهای خلفی تیروئید دو زائده به نام شاخ cornu به طرف بالا و پایین کشیده شده‌اند. شاخ‌های فوقانی طویلتر از شاخ‌های تحتانی هستند و توسط رباطی به استخوان لامی می‌چسبند. شاخ‌های تحتانی با غضروف انگشتری مفصل می‌شوند.

غضروف انگشتری
به صورت انگشتری است که حلقه آن در جلو و نگین آن در عقب قرار گرفته باشد. کنار فوقانی نگین انگشتر در طرفین دارای دو رویه مفصلی است که غضروفهای هرمی روی آ‎ن قرار می‌گیرند.
غضروف هرمی
بصورت هرم سه وجهی است که رأس آن در بالا و قاعده آن در پایین قرار می‌گیرد. از زاویه قدامی قاعده آن، زائده‌ای به نام زائده صوتی vocalis . proc بطرف جلو کشیده شده است که رباط صوتی به آن می‌چسبد.

غضروف اپی گلوت
شبیه راکت تنیس است و در پشت زبان قرار می‌گیرد. دسته آن در زاویه سطح خلفی غضروف تیروئید قرار دارد.
غضروف‌های حنجره توسط رباطها و عضلات کوچکی به یکدیگر متصل شده‌اند و روی آنها را مخاط می‌پوشانند.
فضای حنجره از بالا به پایین، توسط دو جفت چین مخاطی به سه قسمت تقسیم شده است. چین‌های بالایی را چین دهلیزی ploca vestibularis می‌نامند که ارتعاشات آن اصوات مختلف را ایجاد می‌کند. فضای بین چین‌های صوتی را مزمار glottis می‌نامند.
فضای بالای چین‌های دهلیزی را دهلیز vestibule می‌نامند. حد فاصل چین‌های دهلیزی و صوتی را سینوس‌، و فضای پایین چین‌های صوتی را که در پایین با نای ادامه می‌یابد، حفره زیر گلوت می‌خوانند.

نای و نایژه the trachea and bronchi
نای لوله‌ای است که از پایین غضروف انگشتری شروع شده، پس از عبور از گردن وارد قفسه سینه می‌شود و در محاذات مهره پنجم سینه‌ای به دو شاخه به نام نایژه (برونکوس) اصلی تقسیم می‌شود. نای از ۱۵ تا ۲۰ حلقه ناقص غضروفی به شکل C ایجاد شده است. انتهای این غضروف‌ها در عقب باز است و توسط پرده لیفی عضلانی بسته می‌شود. فضای داخل نای از مخاط مژکدار پوشیده شده است. آخرین حلقه نای با سایرین تفاوت دارد و دارای دو سوراخ است که در امتداد نایژه‌های چپ و راست قرار می‌گیرد.
در محاذات پنجمین مهره سینه‌ای، نای به دو شاخه تقسیم می‌شود. نایژه سمت راست کلفت‌تر و کوتاهتر است و در امتداد نای قرار دارد و پس از ورود به ریه، سه شاخه می‌شود. نایژه چپ دازتر و باریکتر است و با نای زاویه دارد و پس از ورود به ریه دو شاخه می‌شود. سرانجام هر کدام از نایژه‌های اصلی به ده شاخه ثانوی تقسیم می‌شوند و هر کدام به قطعه‌ای از ریه می‌روند که آنها را segmentes می‌نامند.