مقاله بررسی مهار زوال پروتئین و بهبود عمرگلجا در گل شاخه بریده آلسترومریا (Alstroemeria hybrid L. cv. Modena) با کاربرد تیدیازورون

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی مهار زوال پروتئین و بهبود عمرگلجا در گل شاخه بریده آلسترومریا (Alstroemeria hybrid L. cv. Modena) با کاربرد تیدیازورون دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی مهار زوال پروتئین و بهبود عمرگلجا در گل شاخه بریده آلسترومریا (Alstroemeria hybrid L. cv. Modena) با کاربرد تیدیازورون  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی مهار زوال پروتئین و بهبود عمرگلجا در گل شاخه بریده آلسترومریا (Alstroemeria hybrid L. cv. Modena) با کاربرد تیدیازورون،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی مهار زوال پروتئین و بهبود عمرگلجا در گل شاخه بریده آلسترومریا (Alstroemeria hybrid L. cv. Modena) با کاربرد تیدیازورون :

تعداد صفحات:۶
چکیده:
در ۲۰ سال اخیر هیبریدهای مختلفی از گونههای تجاری جنس آلسترومریا به بخش مهمی از تجارت گل های بریده تبدیل شده است. به منظور بررسی تاثیر تیدیازورون بر جلوگیری از زوال پروتئین و بهبود عمرگلجا در گل شاخه بریده آلسترومریا رقم مدنا آزمایشی بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با تیمار پالس تیدیازورون (۰، ۱۰، ۲۰، ۵۰ میکرومولار) همراه با شاهد، در ۳ تکرار، ۱۲ پلات و ۴۸ شاخه گل انجام شد. در این آزمایش صفات کیفی نظیر عمرگلجا، وزن تر، وزن خشک، میزان مواد جامدمحلول و میزان پروتئین گلبرگ مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده تیمار ۲۰ میکرومولار تیدیازورون بیشترین عمرگلجا، وزن خشک و پروتئین گلبرگ را نسبت به سایر تیمارها نشان داده است. همچنین بیشترین میزان کاهش وزن تر و مواد جامد محلول در تیمار شاهد مشاهده شده است. تیدیازورون مرگ برنامه ریزی شده سلول را از طریق افزایش سنتز پروتئین و کاهش میزان گونه های اکسیژن فعال به تاخیر می اندازد و از این طریق ماندگاری گل های شاخه بریده را افزایش می دهد.