مقاله کندرومالایی و نقش تغذیه و ورزش در درمان آن (پزشکی)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله کندرومالایی و نقش تغذیه و ورزش در درمان آن (پزشکی) دارای ۳۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله کندرومالایی و نقش تغذیه و ورزش در درمان آن (پزشکی)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کندرومالایی و نقش تغذیه و ورزش در درمان آن (پزشکی)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله کندرومالایی و نقش تغذیه و ورزش در درمان آن (پزشکی) :

کندرومالایی و نقش تغذیه و ورزش در درمان آن (پزشکی)

آناتومی زانو
زانو مفصلی است که غیر از حرکت باز و بسته شدن دارای حرکت خفیف چرخش به داخل و خارج نیز می باشد در تشکیل و نگهداری مفصل زانو، استخوانها، رباطها و غضروف هایی شرکت دارند که آنها را توضیح می دهیم.
– سه استخوان در تشکیل زانو شرکت دارند.

– در بالا استخوان ران و در پائین استخوان درشت نی و در جلو استخوان کشکک در تشکیل مفصل زانو شرکت می‌کنند.
– استخوان نازک نی در تشکیل مفصل زانو شرکت ندارند اما درست در مجاورت بخش خارجی مفصل زانو قرار دارد.
– رباط ها باندهای فیبری هستند که دو استخوان را بهم ا رتباط و متصل می‌کنند.
– زانو ۴ رباط مهم دارد که این ۴ رباط استخوان ران را به استخوان درشت نی محکم متصل می‌کنند و پایداری استاتیک مفصل زانو را تأمین می‌کنند.
– رباطهای طبیعی قدامی و خلفی سبب پایداری مفصل زانو در حرکت به سمت جلو و عقب و ضربات در این جهات و نیز پایداری مفصل زانو در برابر حرکات چرخشی اعمال شده به زانو می شوند.

– رباطهای جانبی داخلی و خارجی که در طرفین زانو قرار دارند هم سبب پایداری مفصل زانو در برابر اعمال نیرو به سمت خارج و داخل زانو می شوند.

تاندونها:
– تاندونها عضلات را به استخوان اتصال می دهند.
– تاندون عضله چهار سر رانی( جلوی ران)- در پائین در جلوی زانو به استخوان کشکک اتصال می یابد و ادامه آن در پائین کشکک به استخوان درشت نی اتصال می یابد. عمل عضله چهار سر رانی باز کردن زانو می باشد.
غضروفها:
– به ساختمانهای غضروفی زانو منیسک می گوئیم که در بین دو استخوان درشت نی و ران قرار دارند و سبب افزایش سطح تماس در استخوان فوق و افزایش پایداری زانو می شوند.

بورس‌ها:
– بورس یک کیسه کوچک حاوی مایع است که سبب تسهیل حرکات مفصلی می شوند.
– زانو سه بورس دارد که عبارتند از: بورس کشکک (جلوی کشکک و زیر پوست) و بورس زیر کشکک و بورس غازی (Anserine) که در سمت داخل زانو حدود ۲ اینچ زیر مفصل زانو قرار دارد.
توجه

همواره باید توجه دا شت که دردی که در زانو احساس می شود می تواند ناشی از درد واقعی زانو باشد یا یک درد ارجاعی از ناحیه کمر، ران و یا مچ می باشد.
بدواً علل درد مزمن زانو را بطور اختصار با سه آیتم تعریف، نشانه و درمان به استحضار می رساند تا در ادامه مفصلاً و اختصاصاً از کندرومالاسی بر آن بحث شود:
آرتروزها:
تعریف: به تخریب غضروف زانو آرتروز می گویند. در فرم شدید این بیماری منیسک ها که غضروفی اند بطور کامل از بین می روند و در استخوان ران و درشت نی به یکدیگر سایش پیدا می‌کنند.

– نشانه ها: آرتروز سبب درد مزمن زانو می شود که با فعالیت زانو این درد تشدید می گردد.
– درمان: هدف از درمان در آرتروز کنترل درد است که می تواند با تقویت عضلات حول مفصل زانو یا استفاده از داروهای ضد درد و در موارد تشدید تعویض مفصل زانو انجام می گیرد.
بورسیت:
تعریف : در نتیجه ضربات عفونت و استفاده مکرر از زانو بصورتی که زانو به زمین فشرده شود می تواند منجر به التهاب بورس های زانو شود.
نشانه ها: شایعترین بورسی که دچار التهاب می شود بورس جلوی کشکک است که در افرادی که زیاد زانو می زنند مثل خدمتکاران یا آنها که زیاد فرش می شویند دیده می شود و منجر به درد جلوی زانو و التهاب و قرمزی می شود. همچنین التهاب بورس غازی که در زیر و داخل زانو قرار دارد در افراد چاق و زنان شایعتر است و سبب درد قسمت داخل و پائین زانو بخصوص در شب و در هنگام خم شدن زانو می شود.
درمان: درمان بر پایه اصول اولیه مراقبتی شامل بالا نگه داشتن، استراحت، فشار موضعی ویخ درمانی است و گاهی هم از داروی ضد درد غیر استروئیدی (ایبوبوفن و استامینوفن) استفاده می شود. در موارد شدید گاهی از تزریق کورتون به داخل بورس استفاده می شود.
عفونت:

تعریف: ورود عامل عفونی (معمولاً باکتری) به فضای مفصلی را گویند که سبب ایجاد عفونت زانو می شود.
نشانه ها: درد شدید زانو به همراه تورم و قرمزی آن. همچنین اغلب فرد دچار تب و گاهی لرز می شود.
درمان: شامل تجویز آنتی بیوتیک برای از بین بردن عامل بیماری و گاهی تخلیه با سوزن مایع مفصلی است .
و امابعد: کندرومالاشی کشکک (Chondromalacia of the Patella) (نرمی غضروفی)؛

تعریف : این بیماری بیشتر در جوانان دیده می‌شود و عبارت است از نرم و قطعه قطعه شدن غضروف کشکک. علت بیماری بخوبی معلوم نیست. گاه بیماری بعد از وارد آمدن ضربه به زانو خودنمایی می‌کند. تغییرات بیوشیمی غضروف مفصلی شامل کم شدن ماده کندروئیتین سولفات بافت همبند بین سلولی غضروف را عامل آن می دانند. غضروف مفصلی شفافیت خود را از دست داده و به رنگ زرد تیره درآمده است. غضروف گاه ریشه ریشه (Fibrillation) و گاه ناهموار است و در بعضی نقاط ممکن است به کلی از بین رفته و استخوان زیر آن نمایان گردد. در موارد پیشرفته تغییرات و دژنراتیو در مفصل پیدا شده و استئوفیت در لبه های کشکک به وجود می آید.
و یا تعریف سطحی تر آن اینکه :

سایش کشکک به قسمت داخلی یا خارجی انتهای تحتانی ران که موجب فشار به غضروف سطح داخلی کشکک و آسیب به آن شود.
و توضیح تکمیلی اینکه:
در زیر استخوان کشکک غضروفی قرار گرفته که با زانو مفصل می شود. در حالت طبیعی این غضروف صاف و درخشان است اما ممکن است در اثر عواملی این غضروف سائیدگی پیدا کند. این سائیدگی به دو علت است یکی اینکه با افزایش سن و فشار به غضروف مثل سایر نقاط بدن این غضروف نیز دچار سائیدگی می شود.
نوع دوم در جوانان بخصوص دختران در سنین رشد دیده می شود. با توجه به رشد سریع در این سنین اختلاف قدرت عضلات دو طرف کشکک باعث کشیده شدن کشکک به یک سمت می شود و در این حالت کشکک در مسیر طبیعی خود حرکت نکرده و درد جلوی زانو ایجاد می شود. درد با چمباتمه زدن یا نشستن بی حرکت تشدید می شود و حتی گاهی به درد به پشت زانو نیز تیر میکشد.

عامل نرمی غضروف:
دانشمندان آمریکایی می گویند نیروهای لغزنده که برای سطح غضروفی بکار می روند سلولهای بافت را به تولید ملکول هایی وا می دارند که مفصل را نرم کرده از آن حفاظت می‌کنند.
به گزارش ساینس دیلی، مطالعه انجام شده در دانشگاه کالیفرنیا بخشی از تلاش های صورت گرفته برای رشد عضروف در آزمایشگاه است که قرار است برای تعویض غضروف صدمه دیده یا سطوح مفصلی بیمار به کار رود. محققان نشان داده اند که نیروهای وارده بر غضروف سلول های کندروسیت موجود در آن را به تولید پروتئوگلیکان‌ها وامیدارد. این یک گام مهم به سوی رشد بافت مفصل برای پیوند است .

پروتئوگلیکان نامی است که وجود اجزاء پروتئینی و پلی ساکاریدی را منعکس می‌کند و در واقع واحد ساختمانی بافت همبند در سراسر بدن است. سلولهای کندروسیت غضروف اشکال مختلفی از پروتئوگلیکان‌ها شامل انواعی که باعث نرمی غضروف می شوند، را می سازند. پروتئوگلیکان‌ها به داخل مایع مفصلی ترشح می شود تا سطوح غضرف را پوشانده و آن را نرم سازد.

علائم: این عارضه بیشتر در خانم های جوان و نیز در ورزشکاران از هر دو جنس رخ می‌دهد. سایش مداوم سطوح مفصلی بین کشکک و ران سبب التهاب و تخریب غضروف مفصلی می شود که سبب درد همراه با فعالیت و درد بدنبال شستن طولانی در زانو می شود.

یا به بیان دیگر می توان اینچنین گفت که :
بیمار معمولاً جوانی است که از درد متناوب زانو شکایت دارد. درد بیشتر در سطح قدامی زانو بوده و در مواردی که بیماری از روی صندلی بلند می شود و یا در مواردی که از پله بالا و پایین می رود شدت می یابد. گاه بیمار از سفتی حرکات زانو (Stiffness) شکایت دارد که این سفتی بعد از مدتی راه رفتن بهبود می یابد. حرکات زانو با صدا همراه بوده (Prepitntion) و در بعضی از موارد بیمار اظهار می دارد که زانو زیر پایش خالی می‌کند.
قبل از پرداختن به بحث درمان لازم است مختصراً ارائه شود که:

در مراحل اولیه اسیب زیادی به غضروف وجود ندارد و با انجام تمرین درمانی قابل پیشگیری و درمان است. اما در صورت ادامه بیماری، غضروف بتدریج آسیب می‌بیند. تمرین بر اساس نوع مشکل تجویز میشود و بیشتر بر تقویت عضلات داخلی ران و کشش عضلات خارجی تکیه دارد. گرم کردن بدن و انجام حرکات کششی قبل از ورزش ضروری است.

حرکاتی مثل زانو زدن، بالا و پایین رفتن از پله، چمباتمه زدن، دویدن در سرازیری و سربالائی و دوچرخه سواری با ارتقاع کم زین دوچرخه همگی این حالت را بدتر می‌کنند. کفش باید مناسب باشد و در موارد خاص کفی تجویز می شود.
در موارد شدیدتر علاوه بر ورزش، استفاده از چسبهای مخصوص روی زانو، زوانوبند و گاهی فیزیوتراپی کمک کننده است.
در موارد بسیار کمی نیاز به جراحی است و اکثر بیماران با اقدامات توانبخشی بهبود پیدا می‌کنند.
درمان:

در موارد خفیف با اصول اولیه درمان (استراحت،‌ یخ درمانی بالا نگه داشتن و فشار موضعی) و استفاده از داروهای ضد التهابی درمان صورت می گیرد همچنین تقویت عضله چهار سر رانی در جلوی ران می تواند آنرا بهبود بخشد.

یا توضیح بیشتر اینکه: کندرومالاسی پاتلا اغلب به درمان غیر جراحی شامل استراحت نسبی دستورات لازم برای اصلاح شیوه زندگی، تقویت عضلات چهارسر به صورت ایزومتریک و مصرف داروهای ضد التهابی جواب می‌دهد. و در موارد نادر ممکن است نیازی به آرتروسکوپی تشخیصی و برداشتن غضروفهای کند شده باشد.
پر واضح است که دو مقوله ورزش و تغذیه در شکل گیری وبهبود هر بیماری می‌تواند نقش کلیدی داشته باشد التبه همانطور که در بهبود مؤثر است خود می تواند عامل ایجاد آن بیماری باشد. علی‌ای‌حال بطور مختصر و جامع به بحث در مورد دو مقوله مهم در درمان این بیماری خواهیم پرداخت، امید است که مقبول افتد:
«نقش تغذیه در بیماریهای استخوان و مفاصل (ارتوپدی)»

تغذیه در تمام بیماریهای اتروپدی نقش مؤثر دارد. حتی من (به عنوان یک دانشجوی پزشکی) فکر می کنم به خصوص در این رشته از بیماریها به لحاظ اهمیتی که در استحکام استخوانها و قوام و دوام عضلات دارد جایگاه مهمتری دارد. یعنی اگر بتوانیم مریضی را زودتر راه بیندازیم تا به زندگی عادی خود بپردازید، هم به خود بیمار و هم به خانواده او کمک زیادی کرده ایم به عبارت دیگر اگر تغذیه بتواند این نقش را ایفا کند که می‌کند. قدم خیلی مهمی در درمان بیماری ها برداشته ایم و مهمتر این که اگر از این طریق بتوانیم کاری کنیم که افراد کمتر بیمار شوند و کمتر بیکاریهای عضلانی و استخوانی پیدا کنند مسلما کمک زیادی به اجتماع کرده ایم. به همین لحاظ تمام انجمن ها پزشکی که با استخوان و عضلات سروکار دارند مثل انجمن های ارتوپدی روماتولژی، و انجمن هایی که با غدد داخلی ارتباط دارند و احیانا با ا فراد مسن و درمان بیماریهای خاص این سنین سر و کار دارند کوشش می‌کنند به راه کارهایی برسند که استخوان ها و عضلات بیشتر کار کنند و دیرتر از کار بیفتند و عارضه پیری، ناتوانی و از کار افتادگی و زمین گیر شدن و در خانه ماندن عقب بیفتد.

تغذیه ای که بتواند این نقش مهم را ایفا کند چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟
برای یک فرد عادی سالم یک پایه معمولی در تغذیه کافی است، البته عواملی که باعث می شود بدن انسان سلامت بماند و مسیر عادی حیات را طی کند فقط تغذیه نیست بلکه عوامل دیگری به این روند کمک می‌کند ولی از نظر تغذیه آنچه در رأس قرار میگیرد، غذاهایی است که کالری مورد نیاز را تأمین نماید و هر چه بیشتر پروتئین و کلسیم داشته باشد و در مقابل مواد قندی،‌ نشاسته ای و چربی کمتر داشته باشد. یعنی اساس کار را بر این می گذاریم که به مقدار کافی ویتامین و کلسیم به فرد برسد تا آنچه در اثر فعالیت تحلیل می رود جبران گردد.

در بیماریهایی مثل پوکی استخوان و نرمی عضلات و مشکلاتی که در مفاصل وجود دارد آیا تغذیه و برنامه غذایی مناسب و هر بیماری لازم است یا ;.؟
اگر کسی بیمار باشد، یعنی از نظر استخوانی و عضلانی مشکلاتی داشته باشد معمولاً اشکالات طبقه بندی می شوند. رژیم غذایی هم با توجه به آن مشکلات متفاوت خواهد بود. واقعیت این است که هر چه سن بالاتر می رود احتمال تحلیل روی و پوک شدن استخوان ها بیشتر می شود که البته ما نمی توانیم از این رخ داد کاملاً

جلوگیری کنیم اما می توانیم از طریق مواد غذایی که کلسیم فراوان دارند مثل مواد لبنی و میوه و سبزیها روند آن را کندتر کنیم و بازسازی استخوان ها را تا حدی سریعتر کنیم. البته فعالیت در کنار این تغذیه می تواند کمک مؤثری باشد. یعنی کلسیم که وارد بدن می شود، جذب و تمرکز آن در استخوان یک دوره یا گردش خاص دارد و انجام این گردش به فعالیت بستگی دارد در خیلی از کشورهای غربی دیده می شود که آدم هایی به خاطر موقعیت آب و هوایی موقعیت اجتماعی در گوشه ای نشسته اند و هر ساعت انواع قرص های ویتامین و کلسیم را مصرف می کنند اما چون حرکت و فعالیت ندارد تأثیری را که می خواهند نمی گیرند. پس علاوه بر مواد غذایی حرکت و فعالیت هم یک فاکتو مؤثر در تأمین سلامت است. یک عامل دیگر نور آفتاب است یعنی کسانی که در محیط باز و در معرض تابش مستقیم نور آفتاب هستند به طرز چشم گیری نسبت به کسانی که در محیط بسته و بدون آفتاب زندگی یا کار می‌کنند از نظر تحلیل رفتن استخوان ها و مشکلات عضلانی و استخوانی و پیری زودرس تفاوت دارند. به عبارت دیگر راز جوان ماندن و حفظ سلامت استخوانها و عضلات و مفاصل در سه کلمه است فعالیت، کلسیم به صورت مواد غذایی و نور آفتاب .
کدام یک از مواد غذایی کلیسم بیشتری دارند؟

سر دسته مواد غذایی کلسیم دار لبنیات است. مثل انواع مختلف پنیر، جالب است بدانید پنیرهای مختلف مقدار کلیسم متفاوت دارند. مثلاً مقدار کلسیم موجود در پنیر لیقوان با مقدار کلسیم یک پنیر معمولی فرق می‌کند. انواع شیر و ماست نیز کلسیم فراوان دارند. در میوه جات، مرکبات کلسیم زیادی دارند. معمولاً پرتقال را به خاطر وجود ویتامین ث می خورند در حالی که کلسیم آن به مراتب بیشتر است. نارنگی و گریپ فروت و هر دو کلسیم زیادی دارند. گلابی کلسیم کمی دارد. سیب کالری دارد. ویتامین دارد ولی کلسیم آن کم است. در سبزیجات، کاهو، اسفناج، نخود فرنگی و هویج کلسیم زیادی دارند هویج بیشتراز ویتامین، کلسیم دارد. البته آن قدرها هم لازم نیست آدم ها دائما دنبال آن باشند که چه چیزی کلسیم دارد و چه چیزی کلسیم ندارد. هدف شناخت است و اینکه آدم نیازش را بشناسد. این نکته را هم یاد آوری کنم که مصرف زیادی کلسیم هم می تواند عوارضی مثل سنگ کلیه را به دنبال داشته باشد.

نیازهای غذایی از نظر جنسیت هم تفاوت دارد؟
مسلما تفاوت زیادی دارد اختلاف هورمونی که بین آقایان و خانم ها وجود دارد و مسئله یائسگی در خانم ها و تغییراتی که از نظر هورمونی و ترشحات و این که مقدار تحلیل رفتن استخوان ها در آنها بیشتر می شود. دلایل این تفاوت از نظر جنسیت است. عده ای از پزشکان در این مواقع هورمون تراپی را پیشنهاد می کنند و یا کلسیم خوراکی تجویز می کنند و عده ای دیگر به خصوص پزشکان گروه ارتوپدی معتقدند اگر این افراد فعالیت زیاد داشته باشند و کلسیم را به صورت مواد غذایی و اگر لازم باشد

به صورت دارو مصرف کنند و البته از نور آفتاب هم بهره می گیرند عوارض یائسگی و مشکلات استخوانی ناشی از سن پیری را کمتر می بینند. و یک مسئله بسیار مهم میزان وزن است. یعنی هر چه وزن بیشتر باشد فعالیت کمتر می شود و هر چه فعالیت کمتر شود سیکل معیوب تری در ساخت استخوان به وجود می آیند بنابراین به طرف سن پیری می روند حتماً باید وزنشان را متعادل نگه دارند و فعال تر باشند تا از نظر ساخت استخوانها و مفاصل جوان تر بمانند و دیرتر به پیری برسند.
تغذیه در روند رشد کودکان و نوجونان تا چه حد تأثیر گذار است؟

بدون شک هم تغذیه، خاصه ویتامین و کلسیم و هم نور آفتاب در رشد نوزاد و در سنین اولیه کودکان مؤثر است عوارضی که در اثر سوء تغذیه پیش می آید در مرحله نخست مربوط به کمبود کلسیم است که هم در رشد طولی و هم در کیفیت ساخت استخوان تأثیر بسیار دارد و متأسفانه اگر چنین پایه ای گذشته شود و استخوان ها دچار عوارضی شود تا آخر عمر همراه فرد خواهد ماند. بنابر این در دو مرحله سنی کلسیم و ویتامین D و تغذیه خوب در نگهداری از استخوان و مفاصل بسیار مهم است یکی مرحله قبل از بلوغ و یکی سنینی که فرد به طرف یائسگی و پیری می رود. بد نیست بدانید مردها هم دچار یائسگی می شوند اما یائسگی در زنان چشم گیر تر است. یعنی همان دورانی که خانم ها می گذرانند برای مردها هم پیش می آید ولی چون مردها معولاً فعال تر از خانم ها هستند کمتر به چشم می آید و به نظر می رسد که خانم ها بیشتر در خطر هستند و بایستی بیشتر به سلامت خود توجه داشته باشند مخوصاً از جهت افزایش وزن بایستی جدا مراقبت نمایند چون ساختمان بدن خانم ها، زانو، کمر، لگن و مچ پای آنها برای وزن زیاد ساخته نشده و آسیب پذیر تر است.

برنامه غذایی در طول درمان
البته توجه به برنامه غذایی مرحله اول درمان است و ارتوپدها معمولاً حتی برای درمان پوکی استخوان و نگه داشتن استخوان در حد مطلوب کمتر دارو می دهند و بیشتر تذکرات ایشان روی غذا و فعالیت های فیزیکی نرمش و ورزش است. البته گاهی دارو هم تجویز می‌کنند ولی دارو کافی نیست هم چنان که پای بخاری نشستن و دارو خوردن هم هیچ کمکی نمی کند.

توصیه برای خانواده
توصیه من به بیماران و همه خانواده ها معمولاً دو کلمه است که اگر به همین دو کلمه توجه کافی بشود شاید خیلی ها نیاز به مراجعه به پزشک را نداشته باشند. این دو کلمه وزن و ورزش است که توجه به آن بسیار ساده است. به نظر من مسائلی مثل گرفتاری، بچه داری،‌ کار بیش از اندازه، بهانه ای بیش نیست. و فکر می‌کنند در هر شرایطی هم از نظر اقتصادی، هم از نظر اجتماعی می توانند به این نکته توجه داشته و ضمن رعایت اصل تغذیه سالم از ورزش هم خودداری نکنند. منظور از ورزش، ورزش سنگین باشگاهی نیست راه رفتن ساده و داشتن یک دمبل ساده در خانه و هفته یکی دو روز به کوه و استخر رفتن هم می تواند کار ساز باشد.
و اما گفتیم ورزش، پس شایسته است به طور کامل به این مقوله نیز پرداخته و با شناخت جامع از مضرات و فواید آن می توانیم از آن به عنوان ابزاری کاملاً مناسب در درمان بهره گیریم.
نقش ورزش در درمان
ورزش های خوب برای زانوهای بد

ورزش های نامناسب یا عدم انجام درست حرکات ورزرشی، از مهمترین عوامل ایجاد دردهای زانو به شمار می روند.
یک دسته از فعالیت های ورزشی که مسلتزم خم کردن شدید زانو ها هستند، به ویژه اگر به همراه بلند کردن وزنه باشند فشار زیادی به زانوها وارد می‌کنند.
زانو درد شاید شایعترین درد مفصلی باشد. در کشور ما کمتر آدمی را می بینید که از میانسالی گذشته و زانو درد نداشته باشند. مسائل مربوط به پوکی استخوان را اگر کنار بگذاریم، نحوه زندگی ایرانی ها مثل نشستن دو زانو و چهار زانو عمده ترین دلایل آن به شمار می رود. اوضاع وقتی بدتر می شود که با این زانوی ناسالم، ورزش ها ی نامناسب هم انجام شود. در این مطلب به برخی از مهم ترین سؤالاتی که ممکن است در مورد رابطه ورزش با زانو درد برای هر فردی پیش آید، پاسخ داده شده است.
چه ورزش هایی زانو را خراب می کنند؟

یک دسته از فعالیت های ورزشی که مستلزم خم کردن شدید زانوها هستند، به ویژه اگر به همراه بلند کردن وزنه باشند، فشار زیادی به زانوها وارد می‌کنند و می توانند به زانو آسیب برسانند . فعالیتهایی ورزشی که در آنها خم می شوند و می پرند، مثل بستکبال، نیز برای زانو ها مضرند. به طور کلی هر فعالیتی که در آن حرکت های خم شدن زانوها و فرود آمدن روی پاها به کرات وجود دارد،‌ برای زانوها بسیار مضر است، تنیس، بدمینتون و فوتبال از این جمله اند. ولی بعضی ورزش های با پرش کم، مثل طناب زدن خطر چندانی ندارند.

کدام ورزش ها برای زانو مناسب است؟
شنا کردن، البته به جز شنای کرال پشت، برای زانوها واقعاً راحت است. پیاده روی هم خیلی مناسب است زیرا فشار زیادی بر زانوهایتان وارد نمی کند. پیاده روی سریع، اگر قبلاً آسیبی در زانوهایتان نداشته اید، مشکلی ندارد، دوچرخه سواری نیز بر روی زانوها فشار زیادی وارد نمی کند. به طور کلی هر گونه فعالیتی که فشار کمی بر زانوها وارد کند و یا فعالیت هایی که در آنها شما مجبور نیستید به سرعت تغییر جهت بدهید، برای زانوها مشکل ساز نیستند.
آیا پیاده روی سریع برای زانوها ضرر دارد؟

خیلی از مردم می گویند: در پیاده روی باعث درد زانواها می‌شود ولی هرگز ثابت نشده است که پیاده روی سریع و دویدن باعث بروز این مشکل شوند. البته اگر زانوی شما آ‌سیب دیده است و پیاده‌روی سریع می کنید، این پیاده روی سریع برای زانوهای شما مضر است. در واقع آسیب زانو از عمده ترین عوامل مستعد کننده ابتلا به درد زانو در آینده است.

چرا بعد از ورزش زانوها درد می گیرند؟
استفاده بیش از حد از پاها احساس خستگی در آنها می‌شود، ولی اگر زانوهایتان درد می‌کند، احتمالاً به این دلیل است که با فرود آمدن سریع بر روی زمین و یا با تغییرات سریع در جهت حرکت به زانوهایتان آسیب رسانده اید. این گونه فعالیت ها که شما در آنها می پرید و فرود می آیید و یا در حال دویدن به طور ناگهانی تغییر مسیر می دهید، فشار خیلی زیادی بر روی زانوها وارد می‌کند که ممکن است منجر به آسیب به رباطهای زانو و به خصوص رباط صلیبی قدامی شوند،‌ حتی مقادیر کم این فعالیت‌هایی ورزشی نیز می توانند باعث آسیب به غضروف و یا مینیسک‌های زانو که از غضروف آن محافظت می‌کنند، بشوند.
آیا تناوب بین انجام فعالیت های شدید و خفیف فایده ای دارد؟

البته! به عنوان مثال به جای اینکه هر روز بدوید، یک روز درمیان بدوید و در روزهای دیگر پیاده روی کنید. این کار باعث به کارگیری عضلات شما به نحوه متفاوتی می شود و فشاری را که بر زانوهای شما وارد می شود، کم می‌کند. انجام فعالیت های ورزشی متنوع می تواند اثر خوبی بر زانوها داشته باشد.
افرادی که زانوهای سالمی ندارند، تا چه حد باید مراقبت باشند؟

این مورد بستگی به این دارد که چقدر زانوهایشان مشکل دارد. در واقع سوالی که پیش می آید این است که آسیب وارد شده به زانو چه بوده است و بعد از آن چقدر زانو مشکل دارد. پاسخ این سوال به شما کمک می‌کند تا بفهمید چه فعالیت های ورزشی را هنوز می توانید انجام دهید و چقدر باید از شدت فعالیت ها کم کنید. مورد دیگری که باز هم برای تصمیم گیری در مورد نوع و شدت فعالیتهای ورزشی کمک می‌کند این است که بعد از آسیب، زانوها تا چه حد بازتوانی شده اند. تعداد زیادی از آسیب ها به دلیل ضعف برخی عضله های خاص هستند که این عضلات ضعیف (مانند عضلات چهار سر رانی و عضلات دیگر بالای زانوها)‌ نمی توانند استحکام زانوها را به طور مناسب حفظ کنند و خطر آسیب رسیدن به زانوها را بیشتر می‌کنند.

چه ورزش هایی، خطر آسیب رسیدن به زانوها را کاهش می دهند؟
تحقیقات اخیر نشان داده است که ضعف در عضلات لگنی می توانند خطر آسیب در پاها و حتی زانوها را افزایش دهند. هنگامی که این عضلات به خوبی منقبض شوند،‌ باعث می شوند که ران های شما در جهت درست قرار نگرند و شما را در یک موقعیت بی ثبات قرار دهند.

پژوهشی که سال پیش بر روی دوندگان انجام شد، نشان داد دوندگانی که دورلگن آنها ضعیف بود درخطر بیشتری برای آسیب به زانوها هستند. بنابراین برای پیشگیری از ‌آسیب زانوها،‌ فقط تقویت عضلات دور زانوها و عضلات ران ها کافی نیست بلکه باید عضلات اصلی دیگر مانند عضلات کمر، شکم و لگن خود را نیز تقویت کنید. یک راه ساده برای تقویت عضلات ذکر شده، این حرکت ورزشی است: پشت به دیوار و چسبیده به آن بایستند، سپس پاهایتان را دو قدم از دیوار دور کنید و مانند اینکه می خواهید بنشینید، به پایین بروید به طوری که پشتتان به دیوار تکیه داشته باشد. تقریباً تا نزدیک حالت نشسته بر روی صندلی پایین بروید و سپس بالا بروید و به حالت ایستاده برگردید.

نقش آب درمانی:
بیماری قرن ما دردهای مفاصل به خصوص دردهای زانو و کمر است و یکی از مفیدترین روش های درمانی در این خصوص، آب درمانی است. درمان این نوع بیماری ها بسیار مهم بوده و راهکارهای مختلفی از قبیل اعمال جراحی، دارو درمانی و یا روش هایی از قبیل طب سوزنی و ماساژ درمانی انجام می شود، ولی تنها روشی که امروزه تقریباً به صورت همگانی قابل قبول می باشد، آب درمانی است، که طی آن فرد در داخل آب مدام به ماساژ درمانی، تقویت عضلات و حرکت های مفاصل می‌کند.

زمانی که شخص بیمار در داخل آب قرار می گیرد،‌ بر اساس قانون ارشمیدس میزان فشاری که بر روی مفاصل وارد می شود، کاهش یافته و با حرکاتی که داخل آب انجام می دهد،‌ به نحوی عضلات تقویت می شود و این تقویت باعث می گردد تا فشار بر روی فضای دیسک و کپسول مفصل کاهش یابد و نهایتاً این کاهش فشار منجر به کاهش شدت بیماری می شود. شنا کردن باعث افزایش میزان تراکم استخوانها می شود،‌ کسانی که به ورزش شنا می پردازد، نه تنها عضلات ناحیه کمرشان تقویت می شود، بلکه به طور همزمان عضلا ناحیه شکم نیز تقویت می گردد. در صورتی که در روش فیزیوتراپی هر کدام از عضلات باید جداگانه مورد فیزوتراپی قرار گرفته و عضلات تقویت شود.

از علل دردهای کمر، افتادگی شکم است،‌ که ورزش شنا از این افتادگی شکم جلوگیری می‌کند. بنابراین کسانی که شنا می کنند، ضمن تقویت عضلات باسن و رانهایشان، وضعیت چاقی و افتادگی شکم خویش را نیز بهبود می بخشند. گفتنی است که تقویت عضلات باسن و ران ها بهبود راه رفتن بیمار در نتیجه کاهش درد می شود. معمولاً پس از انجام عمل جراحی ناحیه کمر، یکی از روشهای اساسی جهت تصریح بهبود بیمار و کاهش دوران نقاهت ورزش شناست، ضمن اینکه ورزش شنا جهت بهبود سلامتی و افزایش عملکرد قلبی و ریوی بیماران نیز پیشنهاد می گردد.
در خاتمه باز هم تأکید می شود که:

ورزش ملایم از احتمال پوکی استخوان در قسمت زانو در افراد مبتلاً به صدمات غضروفی می کاهد. هدف اینگونه ورزشها کنترل عصب عضلانی و تقویت عضلات بنظر می رسد غضروف زانو را می سازد و تحلیل آن نشانه تغییرات ساختمانی در پوکی استخوان زانوست.

اگر چه ورزش ملایم علائم را تخفیف می دهد، بسیاری از بیماران از آن پرهیز می‌کنند زیرا نگرانند بیشتر باعث تحلیل غضروف شود. در یک مطالعه چهار ماهه، بیمارانی که در معرض خطر پوکی استخوان زانو قرار داشتند برنامه ورزشی منظمی را دنبال کردند و نتایج افزایش محتوای گلیکوزآمینوگلیکان (GAG) غضروف زانو را نشان دادند. این ماده نقش مهمی در ویژگی های ارتجاعی غضروف دارد. تغییر میزان GAG نشان میدهد غضروف انسان به فشار فیزیولوژیک به طریقی مشابه با استخوان و عضله پاسخ می هد. بهبود علائمی که در بیماران دچار پوکی استخوان که برنامه ورزشی منظمی را دنبال کرده اند صورت می گیرد در واقع نتیجه بهتر شدن همچون درد و خشکی بهبود می یابند و طبق این مطالعه بهبود علائم به منزله بهتر شدن غضروف است.