مقاله پیشبینی الگوی فعالیت عضله تیبیالیس آنترریور با استفاده از سیستمهای منطق فازی و شبکه های عصبی – فازی مبتنی بر الگوی فعالیت عضلات چهارسر ران پای موافق: به منظور کاربرد در اصلاح گیت بیماران دچار افتادگی پا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله پیشبینی الگوی فعالیت عضله تیبیالیس آنترریور با استفاده از سیستمهای منطق فازی و شبکه های عصبی – فازی مبتنی بر الگوی فعالیت عضلات چهارسر ران پای موافق: به منظور کاربرد در اصلاح گیت بیماران دچار افتادگی پا دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پیشبینی الگوی فعالیت عضله تیبیالیس آنترریور با استفاده از سیستمهای منطق فازی و شبکه های عصبی – فازی مبتنی بر الگوی فعالیت عضلات چهارسر ران پای موافق: به منظور کاربرد در اصلاح گیت بیماران دچار افتادگی پا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پیشبینی الگوی فعالیت عضله تیبیالیس آنترریور با استفاده از سیستمهای منطق فازی و شبکه های عصبی – فازی مبتنی بر الگوی فعالیت عضلات چهارسر ران پای موافق: به منظور کاربرد در اصلاح گیت بیماران دچار افتادگی پا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پیشبینی الگوی فعالیت عضله تیبیالیس آنترریور با استفاده از سیستمهای منطق فازی و شبکه های عصبی – فازی مبتنی بر الگوی فعالیت عضلات چهارسر ران پای موافق: به منظور کاربرد در اصلاح گیت بیماران دچار افتادگی پا :

تعداد صفحات:۶
چکیده:
امروزه استفاده از تحریک الکتریکی روشی شناخته شده برای تشخیص، درمان و توانبخشی حرکتی، محسوب می شود و همچنین ازروشهای موثر برای بازگرداندن توانایی به بیماران دچار افتادگی پا می باشد. در این مقاله به منظور کنترل حرکت مچ پای معیوب در افراد مبتلا بهافتادگی یک پا، با استفاده از سیستم های منطق فازی و شبکه های عصبی_فازی به استخراج الگوی فعالیت عضله تیبیالیس آنتریور پرداخته شده است و این کار به صورتی انجام شده که سیستم قادر باشد با داشتن پیشینه ی فعالیت عضله تیبیالیس آنتریور و فعالیت عضله رکتوس فموریس تا لحظه ی اکنون، الگوی فعالسازی عضله ی تیبیالیس آنتریور را در لحظه ی بعد پیش بینی نماید. سپس مدل طراحی شده به منظورتعیین الگوی فعالسازی عضله تیبیالیس آنتریور پای مخالف با استفاده از اطلاعات مربوط به نحوه فعالسازی عضله رکتوس فموریس همان پا، مورداستفاده قرار گیرد. مزیت این روش نسبت به روش های گذشته این می باشد که برای اعمال تحریک الکتریکی به یک پا نیاز به سخت افزارهای پیچیده برای برقراری ارتباط با پای دیگر نداریم. نتایج حاصله نشان دهنده ی این می باشد که الگوی فعالیت پیش بینی شده توانسته الگوی واقعی عضله را به خوبی دنبال کند