مقاله اکولوژی درخت گردو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اکولوژی درخت گردو دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اکولوژی درخت گردو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اکولوژی درخت گردو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اکولوژی درخت گردو :

اکولوژی درخت گردو

مقدمه
هر موجود زنده‌ای برای برخی از فرآورده‌ها و فرایندهای زیستی اساسی بطور انکارناپذیری به محیط زیست خود و بویژه به موجودات زنده دیگر وابسته است. لازمه بقا ، همبستگی گروهی است و بررسی چگونگی این همبستگیها مورد توجه دانش اکولوژی است. دانش اکولوژی مجموعه شناختهایی است که انسان درباره اثرات محیط بر روی موجودات زنده ، اثرات موجود زنده بر روی محیط و ارتباطات متقابل بین موجودات زنده دارد.

وقتی موجود زنده‌ای از لحاظ بوم شناسی مورد مطالعه قرار می‌گیرد، هدف این است که معلوم شود، چرا موجود مورد نظر در محیطهای خاص و تحت شرایط معینی زندگی می‌کند؟ شرایط محیطی چه اثراتی بر موجود زنده دارند؟ و موجود زنده به نوبه خود چه تحولاتی در محیط پدید می‌آورد؟ طبیعی است که خود انسان به عنوان یک موجود زنده ، متاثر از عوامل محیط و موثر بر روی عوامل طبیعت در چارچوپ مطالعات اکولوژی از توجه و اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
کلیات گیاه شناسی

گردو در ختی است زیبا وسایه افکن که بعنوان درخت زینتی بکار می رود . این درخت در مناطق معتدل دنیا رشد و پرورش می یابد .
گلهای نر و ماده روی یک پایه قرار دارند سنبله گلهای نر بصورت آویخته است ولی گلهای ماده آن بوضع قائم روی شاخه قرار درد .
میوه گردو ، گرد و در دارون مغز قرار درد و در فاصله های پدره های نازکی قرار گرفته است . قشری که روی مغز گردو است سبز رنگ و کمی گوشتی می باشد

درخت گردو هنگامیکه به سن بیست سالگی می رسد شروع به میوه دادن می کند و بلاترین باروری خود را در سنین پنجاه سالگی درد .
از تمام قسمتهای درخت گردو استفاده طبی به عمل می آید .
ترکیبات شیمیایی:
مغز گردو دارای چند اسید آلی ، مقدر کمی اسانس ، اگزالات آهک و ویتامینهای A,B,C,D,E می باشد . همچنین مغز گردو دارای مقدر کمی ( ۱۲%) ارسنیک است .
برگ درخت گردو دارای ۳ درصد اینوژیت ، اسید الاژیک ، اسید گالیک و اسانسی با بوی مخصوص و مقدری پارافین ، تانن ، مواد چرب و املاح معدنی مانند کلسیم ، پتاسیم ، منیزیوم ، باریوم و همچنین کاروتن است .

پوسته گوشتدار میوه سبز گردو دارای امولسیون ، قند و اسیدهای آلی مانند اسید سیتریک ، اسید مالیک ، فسفاتها و اگزالات کلسیم است .
عصاره برگ درخت گردو خاصیت میکروب کشی و باکتری کشی درد .
در صد گرم مغز گردو خام و خشک مواد زیر موجود است

آب ۳/۵ گرم
پروتئین ۱۴/۸ گرم
مواد چربی ۶۵ گرم
مواد نشاسته ای ۱۳ گرم
کلسیم ۱۰۰ میلی گرم
فسفر ۳۸۰ میلی گرم
آهن ۳ میلی گرم
سدیم ۲ میلی گرم
پتاسیم ۵۰ میلی گرم
ویتامین آ ۳۰ واحد
ویتامین ب ۱ ۰/۳۵ میلی گرم
ویتامین ب ۲ ۰/۱۲ میلی گرم
ویتامین ب ۳ ۱ میلی گرم
ویتامین ث ۲ میلی گرم

گرنام گردو به هر گونه درخت از رده Juglans که به خانواده گردوها یا Juglandaceae تعلق دارد اطلاق می شود. آنها درختانی برگریز هستند به ارتفاع ۴۵-۱۰ متر، با برگهای شانه ای به طول ۹۰-۲۰ سانتیمتر، تعداد ۲۵-۵ برگچه و جوانه ها دارای درونه حفره دار هستند که این ویژگی در همه (Pterocarya) Wingnut مشترک است بجز گردوهای آمریکایی (Carya) در همین خانواده.

شاید معروف ترین اعضای این رده گردوی سیاه (Juglans nigra) متعلق به شرق آمریکای شمالی و گردوی ایرانی یا معمولی (Juglans regia) که بومی بالکان در جنوب شرقی اروپا، مرکز و جنوب غربی آسیا تا هیمالایا و جنوب غربی چین است، باشد. گردوی معمولی را درآمریکا اغلب ولی به صورت نادرست گردوی انگلیسی می نامند. (این گونه بومی انگلیسی نیست).
این دو گونه از نظر چوب قابل توجهی که دارند دارای اهمیت می باشند. گریبانه های گردو به علت دارا بودن مقدار زیادی رنگ زرد – قهوه ای، منبع مهمی برای رنگ به شمار می رود.

دانه تمامی گونه هایی که در بالا به آنها اشاره شد و سایر گونه ها، خوراکی هستند اما گردوهایی که در فروشگاهها موچود می باشند از نوع گردوی ایرانی هستند. نوع باغی که به جهت پوسته های نازک مغز . پایداری در مناطق معتدله انتخاب گشت را گاهاً گردوی کارپات می نامند. گردو سرشار از روغن است و بصورت گسترده هم به شکل تازه و هم در غذا خورده می شود. آنها را باید در مکانهای خشک و خنک نگهداری کرد چون در شرایط گرم در مدت چند هفته- مخصوصاً بعد از کندن پوسته آن، فاسد می شوند.

گردو آمریکایی

این گردو بومی آمریکای شمالی است و زمانی، منبع غذای مقوی برای سرخپوستان آمریکای جنوبی بوده است. در کشور آمریکا از آن در تهیه انواع کیک و نان استفاده می شود. گردو آمریکایی منبع انواع ویتامین و مواد معدنی، بویژه ویتامین A))،((B و E، کلسیم، فسفر، منیزیم، روی و پتاسیم است.
خواص گردو:

گردو از دوران ما قبل تاریخ وجود داشته است. در قرون وسطی اعتقاد بر این بود که گردو سر درد را معالجه می کند حتی شواهد دال بر وجود یک باغ گردوی بسیار زیبا در باغهای معلق بابل وجود دارد. گردو هم به صورت خشکبار و هم به صورت تازه و خورده می شود و از آن در تهیه برخی از غذاها استفاده می شود. گردو منبع خوبی از فسفر، پتاسیم، منیزیم، پروتئین و ویتامین E استدو
گِردو (نام علمی: جنس Juglans) درختی است گلدار (Magnoliophyta) از رده دولپه‌ای‌ها (Magnoliopsida)، از تیره درختان توس (Fagales) خانواده گردوها (Juglandaceae).
نام گردو به هر گونه درخت از خانواده گردو اطلاق می‌شود. آنها درختانی برگریز هستند به ارتفاع ۴۵-۱۰ متر، با برگهای شانه‌ای به طول ۹۰-۲۰ سانتیمتر، تعداد ۲۵-۵ برگچه و جوانه‌ها دارای درونه

حفره دار هستند که این ویژگی در همه بال‌میوه‌ای‌ها (Pterocarya) مشترک است بجز گردوهای امریکایی (Carya) در همین خانواده.شاید معروف‌ترین اعضای این رده گردوی سیاه (Juglans nigra) متعلق به شرق امریکای شمالی و گردوی ایرانی یا معمولی (Juglans regia) که بومی بالکان در جنوب شرقی اروپا، مرکز و جنوب غربی آسیا تا هیمالایا و جنوب غربی چین است، باشد. گردوی معمولی را درامریکا اغلب ولی به صورت نادرست گردوی انگلیسی می‌‌نامند. (این گونه بومی انگلیسی نیست).
این دو گونه از نظر چوب قابل توجهی که دارند دارای اهمیت می‌‌باشند. گریبانه‌های گردو به علت دارا بودن مقدار زیادی رنگ زرد – قهوه ای، منبع مهمی برای رنگ به شمار می‌رود

.

گردوی امریکایی
این گردو بومی امریکای شمالی است و زمانی، منبع غذای مقوی برای سرخپوستان امریکای جنوبی بوده است. در کشور امریکا از آن در تهیه انواع کیک و نان استفاده می‌شود. گردو امریکایی منبع انواع ویتامین و مواد معدنی، بویژه ویتامین A))،((B و E، کلسیم، فسفر، منیزیم، روی و پتاسیم است.
خواص گردو
گردو از دوران ما قبل تاریخ وجود داشته است. در قرون وسطی اعتقاد بر این بود که گردو سر درد را معالجه می‌کند حتی شواهد دال بر وجود یک باغ گردوی بسیار زیبا در باغهای معلق بابل وجود دارد. گردو هم به صورت خشکبار و هم به صورت تازه و خورده می‌شود و از آن در تهیه برخی از غذاها استفاده می‌شود. گردو منبع خوبی از فسفر، پتاسیم، منیزیم، پروتئین و ویتامین E است.

از معروفترین مناطق کشت گردو در ایران منطقه تفرش در استان مرکزی است .
خواص درخت گردو
گردو درخت زیبایی است که ارتفاع آن میتواندبه ۲ متر برسد.مغز گردو دارای پروتئین،قند ،آب وویتامین ،املاح معدنی و همچنین مواد چربی است . مقدار فسفر موجود در گردو با ماهی و برنج و حتی تخم مرغ نیز برابری میکند . برگ و پوست گردو مقوی و تصفیه کننده خون است . برگها و پوست آن بخصوص بخاطر مادهءتلخ و تانن آن در مداوای بیماریهای جلدی و خنازیر مفید واقع می شوند . مهمترین خواص گردو : درمان ورم روده و معده: ۱۵ تا ۲۰ گرم برگ گردو را به مدت ده

در یک لیتر آب جوش دم کنید ،برای ورم معده و روده . به به عنوان کرم کش ۳ فنجان در روز از این دم کرده را بنوشید . درمان خستگی و ورم : دم کردهء۵۰ گرم برگ گردو در یک لیتر آب را در آب وان بریزید این حمام آرام بخش خستگی ست و ورم را بر طرف می کند همچنین در مورد مداوای سرمازدگی و بیماریهای پوستی تجویز میشود . درمان ورم لثه ولوزه : دمکردهء فوق را به میزان حجمش با آب رقیق کنید و آنرا غرغره کنید تا ورم لثه و لوزه شما درمان شود . درمان کم خونی : جوشانده برگ یا پوست سبزگردو برابر تجویز فوق درمان کم خونی و ضعف است . ۲۰ تا ۳۰ گرم از پوست سبز گردو یا خشک آن را در یک لیتر آب به مدت یک ربع بجوشانید و صاف کنید و قبل از هر وعده غذا یک فنجان از آن را بنوشید .

زیان گردو :
به هیچ وجه نباید در خوردن گردو افراط و از پنج عدد در روز بیشترمصرف بشود زیرابرای سلامتی زیان آور است . درضمن لثه ها و زبان و گلو را می آزارد. کسانی که ناراحتی معده و کبد دارند نباید گردو بخورند. افراد چاق نیز باید از آن پرهیز کنند. خوابیدن در زیر درخت گردو به علت صدور فراوان گاز کربنیک در شب خطر ناک است.

گردو یکی از اعضای خانواده ژوگلانداسه است. شمار اعضای این خانواده به ۶۰۰ گونه می رسد که ۲۰ تای آنها در جنس ژوگلانس یا گردو قرار می گیرند. فندوقه های تمامی اعضای این جنس خوردنی است اما هیچ یک از آنها به اندازه گردوی ایرانی یا ژوگلانس رژیا به لحاظ اقتصادی ارزشمند نیستند. تمام اعضای تیره گردو در نیمکره شمالی انتشار دارند و هیچ نمونه ای از آنها در آفریقا نمی روید. انواع گردو از یونان و آسیای صغیر تا لبنان و ایران پراکنده اند و در سرتاسر هندوکش تا هیمالیا و کشمیر به وفور یافت می شوند. برخی از اقسام آن نیز بومی شمال، مرکز و جنوب

آمریکا و اروپاست. طبق شواهد گیاه گردو (Juglans regia ) که دارای ارزش اقتصادی بسیاری است، بومی ایران است. این گیاه علاوه بر داشتن میوه های ارزشمند، دارای چوب کاملاً صنعتی است و در اغلب نقاط معتدله و معتدله سرد ایران کاشته شده وگاهی در مناطق جنگلی شمال ایران به صورت خودروی نیز دیده می شود.

از آنجایی که گیاه گردو در اغلب نقاط ایران پراکنده است، اسامی محلی بسیاری برای آن وجود دارد که عبارتند از جوز، گوز، چارمغز، گردکان، اقوز، آقوزدار، قز، جویز، جویزه و چوئس.
طبق نوشته های پلنی گردو از ایران وارد ایتالیا شد رومیان کشت آن را در سرتاسر جنوب اروپا متداول ساختند. این گیاه توسط مهاجران انگلیسی به آمریکا راه یافت و درآن جا نیز مورد توجه قرار گرفت. به طوریکه امروزه، ایالات متحده آمریکا بزرگترین تولیدکننده گردوی جهان است.