مقاله خصوصیات دارویی ضد قارچی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله خصوصیات دارویی ضد قارچی دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله خصوصیات دارویی ضد قارچی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله خصوصیات دارویی ضد قارچی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله خصوصیات دارویی ضد قارچی :

خصوصیات دارویی ضد قارچی

آمفوتریسین ب
آمفوتریسین ب به عنوان مفید ترین دارو برای درمان بیشترین عفونت های عمقی قارچی باقی مانده است این دارو همراه فلوسیتوزین در درمان کاندیدوزیس و کریپتوکوکوزیس استفاده شده است و این ترکیب اغلب نسبت به آمفوتریسین ب به تنهایی ارجحیت دارد در اکثر موارد پلاستومایکوزیس ، کاندیدوزیس ، کوکسیدیوئید و مایکوزیس ، کریپتوکوکوزیس ، هیستوپلاسموزیس و پاراکوکسیدیوئید و مایکوزیس به تستهای MIC نیازی نمی باشد استرینهای غیر حساس اغلب دیده می شوند عوامل سپرژیلوزیس و موکومایکوزیس در پاسخ به آمفوتریسین ب بسیار متغیر هستند و در مورد این دو قارچ بهتر است تستهای MIC را انجام دهیم .

شروع درمان با آمفوتریسین ب به صورت داخل وریدی با دز ۱ میلی گرم معمول
می باشد اگر این مقدار دارو تحمل گردید دز دارو را به مقدار ۵ یا ۱۰ میلی گرم افزایش
می دهیم تا به ماگزیمم روزانه ۶/۰میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم برسد در صورتیکه تزریقات بعدی به فواصل ۲۴ ساعت یکبار انجام شود یا اگر تزریقات بعدی هر ۴۸ ساعت یکبار انجام شود روزانه ۱ میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم خواهد بود اگر آمفوتریسین ب را با فلوسیتوزین بکار می بریم دز آمفوتریسین ب را می توان به روزانه ۵/۰-۳/۰ میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن کاهش داد میزان کلی دارو که باید تجویز گردد و دوره درمانی بستگی به ماهیت عفونت و تحمل بیمار دارد .

تزریق ۵۰میلی گرم آمفوتریسین ب عیار سرمی ۲-۵/۱ میلی گرم در لیتر را تولید خواهد کرد که به ۶/۰ میلی گرم در لیتر در ۲۴ ساعت تقلیل پیدا می منماید این دوره نیمه عمر اولیه ای در حدود ۴۸-۲۴ ساعت دارد و مرحله دوم دفع دارو با نیمه عمر ۲ هفته خواهد بود غلظت آمفوتریسین ب در مایعات پریتوئن و مفاصل و جنب ، حدود نصف آن در سرم است مقادیر آن در CSF کمتر از ۵/۰ مقدار آن در سرم خواهد بود .

صدمه به فعالیت کلیوی در اکثر بیمارانی که با آمفوتریسین ب درمان می شوند دیده می شود ولی این امر باعث تجمع دارو نمی شود با وجود این در بیمارانی که ناراحتی کلیوی دارند باید برای پیشگیری از ضایعات بعدی بواسطه دارو مصرف آنرا محدود کرد اندازه گیری غلظت آمفوتریسین ب در سرم CSF در طول دردرمان بندرت مورد پیدا میکند میزان مناسب این دارو د رخون برای عفونت های قارچی مخصوص تعیین نشده است و ارتباط واضحی بین سطوح خونی و آسیب کلیوی وجود ندارد .
فلوسیتوزین

فلوسیتوزین طیف محدودی از فعالیت ضد قارچی دارد و در رابطه با استفاده از آن محدودبه بیماران مبتلا به کاندیدوزیس ، کریپتوکوکوزیس و کرومومایکوزیس
می باشد این دارو اغلب همراه آمفوتریسین ب در درمان کاندیدوزیس و کریپتوکوکوزیس مصرف می شود راکسیونهای ملایم تر و کمتری نسبت به آمفوتریسین ب اتفاق می افتد و ترکیب این دو معمولا موثرتر از دزهای طولانی آمفوتریسین ب به تنهایی است این ترکیب در درمان آسپرژیلوزیس استفاده شده ، ولی برای این منظور بهترین درمان نیست. در تمام قارچهایی که حساس به فلوسیتوزین هستند به استرینهای مقاروم نیز برخورد شده است هم مقاومت تولیه و هم مقاومتی که در خلال درمان با

دارو اتفاق می افتد به همین دلیل برای رسیدن به داروی مناسب ، تست های MIC باید بر روی قارچهای جدا شده از بیمار و تمام ایزوله هایی که در طول درمان بدست می آیند انجام شود محیطهای کشت غیر آنتا گونیسیتیک و تستهای استاندارد شده باید استفاده شود تعیین نتایج تست MIC باید با احتیاط تفسیر شود زیرا ارتباط آن با تاثیر مفید کلینیکی همیشه معین نیست.فلوسیتوزین بعد از تجویز خوراکی ، به راحتی جذب می شود. حداکثر غلظت سرمی ، ۲ ساعت بعد بدست می آید.
میزان فلوسیتوزین در CSF حدود ۷۵% غلظت سرمی همزمان آن است و عیار مشابهی در مایعات جنب ، پریتوئن ، مایع مفصلی دیده می شود .

فلوسیتوزین از طریق دفع کلیوی خارج می شود حدود ۹۵% دز خوراکی آن بدون تغییر در ادرار دیده می شود و غلظتهای ۱۰۰۰ میلی گرمی در لیتر در بیمارانی که فعالیتهای کلیوی طبیعی دارند غیر معمول نیست . نیمه عمر دارو د رچنین افرادی ۵-۳ ساعت است در بیماران با آسیب کلیوی ، نیمه عمر سرمی دار و طولانی تر شده و تعدیل دز دارو ضروری می باشد .
اندازه گیری غلظتهای سرمی فلوسیتوزین باید در مواردیکه آسیبهای کلیوی وجود دارد و مواقعیکه این دارو همراه آمفوتریسین ب داده می شود به منظور حصول اطمینان از عیار خونی مناسب برای جلوگیری از اثرات سمی که در غلضتهای سرمی بالا شایع است انجام گیرد.
میکو نازول و کتو کونازول

تستهای MIC با ترکیبات آزول مقدار زیادی از مشکلات را به همراه دارد این داروها غالبا با افزایش غلظت باعث کاهش تدریجی رشد قارچها می شوند تفسیر نقطه پایان عمل مشکل می باشد MIC بدست آمده اغلب بستگی به شرایط تست دارد غلظت قارچ تلقیح شده ، ترکیب و PH محیط کشت ،دما و مدت انکوباسیون همگی دارای اثرات واضحی روی نتایج هستند. این بدین معنی است که MIC های بدست آمده برای قارچهای حساس، اغلب خیلی بالاتر از سطوح داروئی بدست آمده در خون است.

تجویز خوراکی ۲۰۰ میلی گرم کتوکونازول عیار خونی معادل ۴-۳ میلی گرم در لیتر را بعد از ۳-۲ ساعت ایجاد خواهد کرد. سطوح بالاتر سرمی می تواند با دزهای ۶۰۰-۴۰۰ یا ۸۰۰ میلی گرم بدست آید. نیمه عمر دارو به نظر می رسد وابسته به دز دارو باشد و با افزایش دزاژ،افزایش پیدا می کند. نیمه عمر اولیه ۲-۱ ساعت بعد از تجویز ۴۰۰-۱۰۰ میلی گرم و نیمه عمر حذف ثانویه ۱۰-۶ ساعت می باشد. میزان کتوکونازول در CSF حدود ۵% غلظت سرمی آن است. دارو در کبد متابولیزه شده و در صفرا وارد می شود. هیچکدام از متابولیتهای آن فعال نیستند. کمتر از ۱% دز خوراکی بدون تغییر در ادرار یافت می شود.
تنوع چشمگیری در عیار خونی بین افراد مختلف تحت درمان با دزاژهای یکسان دیده شده است. عیار خونی پایین دارو را مربوط به نقص درمانی می دانند. اگر این مسئله مورد شک باشد، اندازه گیری غلظت سرمی مهم است.

گریزئوفولوین
گریزئوفولوین یک آنتی بیوتیک ضد قارچ است و در درمان درماتوفیتوزیس بصورت خوراکی استفاده می شود. ایندارو در عفونتهائی که با ترکیبات موضعی قابل درمان نیستند یا جواب خوبی نداده اند استفاده می شود. این دارو برای عفونت ناخن ها تاثیر کمتری دارد. ولی عفونت های ناخن انگشت دست اغلب پاسخ درمانی بهتر نسبت به ناخن انگشت پا می دهد. مقاومت اولیه به گریزئوفولوین نادر است. گزارشات توسعه مقاومت در خلال درمان در مواردی محدودی وجود دارد و ندرتا نیاز به تست های MIC پیدا می شود.
تجویز خوراکی ۵۰۰ میلی گرم گریزئوفولوین عیار خونی حداکثر ۲-۱ میلی گرم در لیتر در حدود ۴ ساعت بعد ایجاد خواهد کرد. نیمه عمر سرمی حدود ۳۶ ساعت است. گریزئوفولوین در لایه شاخی تجمع پیدا می کند و می تواند چند برابر عیار سرمی آن دیده شود.
درمان با گریزئوفولوین غالبا برای مدت طولانی لازم می باشد و تغییرات برجسته ای در عیارخونی افراد مختلف نسبت به دزهای مشخص دارو دیده می شود. بعلاوه تجویز باربیتورات ها اغلب منجر به غلظت های پائین تر گریزئوفولوین سرم

می شود. به همین علت، کنترل عیار خونی دارو در صورتی که مشکوک به عدم موفقیت در درمان هستیم، سودمند می باشد.
تستهای حساسیت برای فلوسیتوزین
محلول های دارویی، محیط کشت و تهیه ماده تلقیحی
تهیه محلول دارویی استوک

فلوسیتوزین را می توان ازسیگما بدست آورد. برای تهیه یک محلول دارویی استوک، (۱۲۸۰ میلی گرم/لیتر) ۶۴ میلی گرم فلوسیتوزین را در ۵۰ میلی لیتر آب مقطر حل کنید. این محلول باید با صافی استریل شود و می توان در مقادیر کم در منهای ۲۰ درجه سانتیگراد به مدت ۱۲ ماه نگهداری نمود.
تعیینMIC روش رقت برات
تهیه محلولهای داروئی

از محلول استوک ۱۲۸۰ نیلی گرم در لیتر فلوسیتوزین با اضافه کردن ۱ میلی لیتر به ۹ میلی لیتر محلول YNBG رقیق شده رقتی ۱۰ برابر تهیه کنید. غلظت نهایی ۱۲۸ میلی گرم در لیتر خواهد بود.
تعیینMIC روش MIC رقت برات
هر کدام از لوله های آزمایش را تکان دهید. سپس ۲۰ میکرولیتر از آبگوشت را از هر لوله برداشت نمائید و از آن برای تلقیح پلیتهای سابور وگلوکز آگار استفاده نمائید. (پلیت ها را علامت گذاری کنید) پلیتها را در ۳۷ درجه سانتیگراد به مدت ۴۸ ساعت یا تا هنگامی که رشدقارچ در آنها پدیدار شود در انکوباسیون نگهداری کنید.
MFC کمترین غلظتی از دارو است که در آن هیچ گونه رشد قارچ بعد از انکوباسیون در محیطهای کشت مجدد رؤیت نشود.
تست های حساسیت برای آمفوتریسین ب و نیستاتین
محلولهای داروئی محیط کشت و تهیه ماده تلقیحی
تهیه محلولهای دارویی استوک
آمفوتریسین ب و نیستاتین را می توان از سیگما بدست آورد برای تهیه محلول دارویی استوک(۱۲۸۰ میلی گرم در لیتر)۵۰ میلی لیتر دی متیل سولفوکساید را به ۶۴ میلی گرم ماده ضد قارچی ،در درجه حرارت اتاق اضافه کرده و اجازه دهید مدت ۳۰ دقیقه بماند تا استریل شدن خودبخودی صورت بگیرد. این محلول استوک را می توان به مقادیر جزئی تقسیم کرد و در منهای ۷۰ درجه سانتیگراد به مدت ۱ ماه و یا در ۴ درجه سانتیگراد به مدت۱ هفته نگهداری کرد.

تستهای حساسیت برای آزول ها
محلولهای داروئی تهیه محیط کشت و ماده تلقیحی
تهیه محلولهای دارویی استوک

کلوتریمازول پایه، نیترات و اکونازول نیترات را می توان از سیگما بدست آورد. سایر ترکیبات را می توان از تولید کنندگان آنها تهیه نمود. برای تهیه نمودن محلول دارویی استوک (۱۲۸۰ میلی گرم/ لیتر) ۵۰ میلی لیتر از حلال آلی مثل دی متیل فورمامید، یا دی متیل سولفوکساید را به ۶۴ میلی گرم از ترکیب مورد نظر، در درجه حرارت اتاق اضافه کنید و بگذارید ۳۰ دقیقه بماند تا خود بخود استریل شود. این محلول استوک را می توان در مقادیر کوچک تقسیم کرده و در منهای ۷۰ درجه سانتیگراد تا ۱ ماه نگهداری کرد.

تست های حساسیت برای داروهای ضد قارچی مورد استفاده به صورت توام
استفاده از درمان ضد قارچی به صورت توام مثل آمفوتریسین ب و فلوسیتوزین ،نیاز به روش های تست داروهای توام ضد قارچی را در In vitro ایجاب می کند. متداولترین روش برای تحقیق در مورد داروهای ضد میکروبی توام، آزمایش تیتراسیون به روش چکر برد می باشد. در این روش، رقتهای سریال از دو دارو به تنهایی و توام تست می شوند تا غلظت هر دارو به تنهایی و هم به صورت توام که موجب جلوگیری از رشد می شوند،بدست آید. اگر اثر ترکیب دو دارو بیشتر از اثر دارو ،وقتی به تنهایی بکار برده می شود ،باشد، این ترکیب را سینرژیستیک می گویند. در صورتی که اثر ترکیب دو دارو کمتر از اثری باشد وقتی که دارو به تنهایی استفاده
می شود، این ترکیب آنتاگونیستیک گفته می شود.

روش مطرح شده در این بخش برای تست آمفوتریسین ب و فلوسیتوزین به صورت توام در نظر گرفته شده است. این روش به هر حال، برای دیگر داروهای توام ضد قارچی نیز، می تواند مناسب باشد.

تعیین MIC آمفوتریسین ب و فلوسیتوزین به صورت ترکیب
تهیه محلولهای دارویی
۵/۰ میلی لیتر از محلول ۱۲۸۰ میلی گرم در لیتر آمفوتریسین ب را به ۵/۹ میلی لیتر محلول YNBG بافر اضافه کنید. سپس ۱ میلی لیتر محلول ۶۴ میلی گرم در لیتر را به ۷میلی لیتر YNBG بافر بیفزائید. غلظت نهایی ۸ میلی گرم در لیتر می باشد.
۵ میلی لیتر YNBG بافر را به هر پنج ظرف یونیورسال استریل اضافه نمائید

(از ۱ تا ۵ شماره گذاری کنید) ۵ میلی لیتر از محلول ۸ میلی گرم در لیتر آمفوتریسین ب را به ظرف ۱ اضافه کنید. محتویات را مخلوط کرده و ۵ میلی لیتر رابه ظرف ۲ انتقال دهید. این رقت سریال را تا ظرف ۵ تکرار نمائید تا یک سری رقتهای دو برابر آمفوتریسین ب از ۲۵% تا ۴ میلی گرم در لیتر بدست آید.
۶ میلی لیتر YNBG بافر را به ظرف یونیورسال استریل (شماره۱) و ۵ میلی لیتر از آن را به همه نه ظرف مشابه اضافه نمائید (شماره ۱۰-۲) ۱۰ میلی لیتر از محلول ۱۲۸۰ میلی گرم در لیتر فلوسیتوزین را به ظرف ۱ بیفزائید. محتویات را مخلوط نموده و ۵ میلی لیتر را به ظرف ۲ انتقال دهید. این رقت سریال را تا ظرف ۱۰ تکرار نمائید تا یک سری رقتهای دو برابر فلوسیتوزین از ۵/۰ تا ۱۲۸ میلی گرم در لیتر حاصل شود.
روش تست

الف) ۶۰ لوله استریل در دار را (۱۲۷۵ میلی لیتر) در یک ظرف بگذارید
(شماره های A1-A10،B1-B10،C1-C10،D1-D10،E1-E10،F1-F10) (جدول۱)
ب) ۵/۰ میلی لیتر از محلول ۱۲۸ میلی گرم در لیتر فلوسیتوزین را به لوله های A1 تا F1 وارد کنید.
ج) ۵/۰ میلی لیتر YNBG بافر را به لوله های A10 تا F10 اضافه کنید.
د) ۵/۰ میلی لیتر از محلول ۴ میلی گرم در لیتر آمفوتریسین ب را به لوله های A1تاA10 بیفزائید.
ه) ۵/۰ میلی لیتر YNBG بافر را به لوله های F1 تاF10 اضافه نمائید.
و) ۵۰ میکرو لیتراز ماده تلقیحی استاندارد شده را به لوله های A1 تا F10 اضافه کنید. محتویات را مخلوط کنید.
ز) لوله ها را در ۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری کرده ، آنها را در ۲۴ و ۴۸ ساعت بعد بخوانید.
خواندن تست
MIC هر ترکیب دارو، پائین ترین غلظتی است که در آن هیچ رشد قارچی بعد از امکوباسیون دیده نشود. در محیط کشت کنترل رشد باید وجود داشته باشد.